Κεντροαριστερά: Από το ναυάγιο στην υποψηφιότητα Θεοδωράκη

Οι μήνες που ακολούθησαν μετά τις άκαρπες συνομιλίες στην κοινή επιτροπή που είχαν συγκροτήσει από κοινού πέρσι η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι, ήταν οι δυσκολότεροι από τότε που ξεκίνησαν οι προσπάθειες εξεύρεσης σημείου επαφής ανάμεσα στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις που έχουν ως πολιτικό προσδιορισμό τον χώρο του Κέντρου.

Οι γέφυρες σε επίπεδο αρχηγών είχαν πέσει οριστικά, ενώ κυριαρχούσε η καχυποψία ανάμεσα στα στελέχη των δύο πλευρών. Οι σχέσεις των δύο πλευρών επιδεινώθηκαν περισσότερο πριν από μόλις λίγες εβδομάδες, όταν και η Άννα Διαμαντοπούλου απέκλεισε οποιαδήποτε σύμπραξη της ομάδας της με την ΔΗΣΥ, αναφερόμενη σε μια πιθανή συστράτευση της Ώρας Αποφάσεων με το Ποτάμι και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Αν το σενάριο αυτό επιβεβαιώνονταν, τότε οι προσπάθειες συμπόρευσης των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς θα ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν.

Παρά το άσχημο κλίμα που επικρατούσε σε Χαριλάου Τρικούπη και Σεβαστουπόλεως, υπήρχαν άνθρωποι που συνέχιζαν να πιστεύουν πως το εγχείρημα για έναν νέο φορέα, ήταν ακόμα εφικτό. Από την πλευρά της ΔΗΣΥ, ο διευθυντής του γραφείου της Φώφης Γεννηματά, Μανώλης Όθωνας, διατηρούσε ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το γραφείο του Σταύρου Θεοδωράκη. Επίσης, σημαντικό ρόλο στην αλλαγή στάσης του επικεφαλής του Ποταμιού, φέρεται να έπαιξε και ο αντιπρόεδρος της Βουλής Σπύρος Λυκούδης, που δεν είχε πάψει στιγμή να αναφέρει σε ιδιωτικές συζητήσεις που είχε με τον Στ.Θεοδωράκη, πως το Ποτάμι δεν πρέπει να απομονωθεί πολιτικά και πως ο ίδιος ο επικεφαλής του θα έπρεπε να διαδραματίσει ρόλο πρωταγωνιστή στην επόμενη μέρα της παράταξης. Στο ίδιο κλίμα κινήθηκαν το περασμένο διάστημα και οι συντοπίτες -από την Αργολίδα και οι δύο- Παύλος Χρηστίδης και Λίνα Παπαδάκη. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και η διευθύντρια του γραφείου Τύπου του Ποταμιού είχαν συχνή επικοινωνία όλους αυτούς τους μήνες.

Τις εξελίξεις πάντως ξεκλείδωσαν δύο κινήσεις-ματ από την πλευρά της Φώφης Γεννηματά. Η επιλογή της προέδρου του ΠΑΣΟΚ για εν λευκό ξεκίνημα ενός νέου φορέα, ανοιχτού στην κοινωνία και με συμμετοχή προσώπων εκτός ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με την ενεργοποίηση του Νίκου Αλιβιζάτου στην επιτροπή που θα διοργάνωνε την αναμέτρηση για την εκλογή του αρχηγού του νέου σχήματος, βοήθησαν τα μέγιστα στην αλλαγή στάσης εκ μέρους του Σταύρου Θεοδωράκη, με το επικεφαλής του Ποταμιού να αντιλαμβάνεται ότι οι φόβοι του για ένα «ΠΑΣΟΚ με φερετζέ», πλέον δεν ευσταθούσαν.