Κόμμα ή εταιρεία; Πρόσκληση στις Σπέτσες από έναν (αριστερό) μάνατζερ…

«Γνωρίζω ότι πολλά από αυτά που κάνω είναι ασυνήθιστα στην ελληνική πολιτική σκηνή» (Στέφανος Κασσελάκης).

Από τον περασμένο Σεπτέμβρη, όταν ο Στέφανος Κασσελάκης εξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ένα ερώτημα πλανιέται πάνω από την πολιτική σκηνή: Πώς (πρέπει να) τον αντιμετωπίζουμε; Σοβαρά ή χιουμοριστικά; Ως επικεφαλής του δεύτερου κόμματος και δη της Αριστεράς; Ή ως έναν περφόμερ, δηλαδή (κατά τα άριστα αγγλικά που γνωρίζει ο ίδιος) ένα πρόσωπο που δίνει παραστάσεις; Ή και τα δύο;

Ο κ. Κασσελάκης καυχιέται ότι κάνει «ασυνήθιστα πράγματα» στην ελληνική πολιτική σκηνή. Αυτό δεν είναι, εξ ορισμού, ούτε καλό ούτε κακό. Σημασία έχει αν είναι αποτελεσματικό πρώτα για το κόμμα του. Θα το μάθουμε σε πεντέμισι μήνες. Αλλά τα σημάδια δεν είναι καλά. Διότι αυτό που παρέλαβε δεν το βελτίωσε, μάλλον χειρότερο το έκανε. Ακόμα και υποστηρικτές του απορούν συχνά για όσα λέει και κάνει. Δεν είναι «ασυνήθιστα», είναι ανερμάτιστα. Και είναι γνωστά, ας μην τα επαναλάβουμε.

Ο κ. Κασσελάκης βρίσκεται εσχάτως σε παρατεταμένες διακοπές και κάνει πολιτική με τιτιβίσματα και βιντεάκια από τη άλλη όχθη του Ατλαντικού. Εκεί κατέβασε και την τελευταία φαεινή ιδέα του: να καλέσει στις Σπέτσες τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για «τριήμερο εργασίας». Κι επειδή αυτή η ιδέα αιφνιδίασε τους πάντες και άρχισαν τα σκωπτικά σχόλια, ο ίδιος έδωσε διευκρινίσεις. Παραθέτουμε ολόκληρο το τιτίβισμα του, για να θέσουμε ορισμένα απλά ερωτήματα:

Πρώτον, τι θα πει «έχω καλέσει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο σπίτι μου στις Σπέτσες»; Τα σπίτια είναι για κοινωνικές συναθροίσεις, «τριήμερα εργασίας» γίνονται στα ξενοδοχεία.

Δεύτερον, εκτός από τη «φιλοξενία της εργασίας», ο κ. Κασσελάκης θα φιλοξενήσει στο σπίτι του και τους 36 βουλευτές του κόμματός του; Μάλλον απίθανο, διότι θα πρέπει να διαθέτει ισάριθμα δωμάτια. Άρα θα διαμείνουν σε ξενοδοχεία του «μη τουριστικού προορισμού», όπως αποκαλεί  ο ίδιος τις Σπέτσες τον Ιανουάριο. Οπότε ανακύπτει ένα πρόσθετο ερώτημα: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα σε οικονομικό αδιέξοδο, όπως αποδεικνύει το «δάνειο» που του έδωσε τις προάλλες μια εταιρεία του αρχηγού του. Γιατί πρέπει να μετακομίσουν για ένα τριήμερο στις Σπέτσες μερικές δεκάδες άτομα; Είναι αμελητέο το ποσό που θα ξοδευτεί; Ή μήπως και αυτό θα το καλύψει ο αρχηγός-δανειστής;

Τρίτον, ο κ. Κασσελάκης δεν υποχρεούται ακόμη να καταθέσει δήλωση πόθεν έσχες. Αλλά είναι αρχηγός που δεύτερου κόμματος. Δεν πρέπει να γνωρίζει η κοινή γνώμη και το «έχειν» του και  το «πόθεν»; Για παράδειγμα, τι είδους εταιρεία είναι αυτή που δάνεισε τον ΣΥΡΙΖΑ;  Τι είδους εισοδήματα και πόσα σπίτια έχει;

Τέταρτον, όλα αυτά είναι, άραγε, «συντηρητικά στερεότυπα της Δεξιάς», όπως γράφει στην ανακοίνωσή του; Καλό είναι όσοι τον συμβουλεύουν να του εξηγήσουν ότι  η διαφάνεια είναι υποχρέωση των πολιτικών. Και για τους πολιτικούς που (λένε ότι) ανήκουν στην Αριστερά η υποχρέωση αυτή δεν πρέπει να καλύπτεται από τυπικές δικαιολογίες.

Πέμπτον, για να μη δώσει καμιά αφορμή σε σχόλια του τύπου «εκδρομή στις Σπέτσες», το «τριήμερο εργασίας» με τους βουλευτές του θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει άνευ κόπων και εξόδων στην Κουμουνδούρου. Αφού θέλησε να εφαρμόσει τη συνταγή το «τερπνόν μετά του ωφελίμου», δεν χρειαζόταν καμιά εκ των υστέρων δικαιολογία.

Ο κ. Κασσελάκης μπορεί να κάνει όσα «ασυνήθιστα πράγματα» θέλει. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάει είναι ότι ηγείται πολιτικού κόμματος. Το οποίο δεν είναι εταιρεία. Άρα ο ίδιος δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν μάνατζερ.

Οι τριήμερες αποδράσεις είναι θεμιτές για αρχηγούς και βουλευτές. Αρκεί να μη βαφτίζονται «συναντήσεις εργασίας». Διότι μπορεί οι πολίτες- ακόμα και  δικοί τους ψηφοφόροι- να μην τη θεωρήσουν εργασία. Αλλά να την εκλάβουν ως δούλεμα, δηλαδή κοροϊδία…