Κώστας Καραμανλής: Η κυβέρνηση αυτοαναιρεί το κεκτημένο για ποιοτική παιδεία

Ο βουλευτής Σερρών κ. Κώστας Καραμανλής, κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση», παρουσίασε τις απόψεις του στον κρίσιμο θέμα της Παιδείας.

Έκανε εξ αρχής σαφές ότι δεν πιστεύει στην «αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση» και ότι δεν είναι οπαδός της «δομικής αντιπολίτευσης». Αντίθετα, πιστεύει στη συναίνεση και τη σύνθεση απόψεων, την οποία όμως δυστυχώς δεν φαίνεται να επιθυμεί η κυβέρνηση.

Άσκησε κριτική στην κυβέρνηση γιατί αποφάσισε και στον τόσο σημαντικό χώρο της εκπαίδευσης να απομακρυνθεί από τη Δύση και τόνισε ότι το περιεχόμενο του νομοσχεδίου συνοψίζεται σε δύο λέξεις: «όπισθεν ολοταχώς». Αναρωτήθηκε σε ποια προηγμένη χώρα έννοιες όπως η «αξιολόγηση» και η «αριστεία» εξοβελίζονται στο πυρ το εξώτερον.

Στην ομιλία του ο κ. Καραμανλής στάθηκε σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα εμμονικών στερεοτύπων:

Πρώτον, στην πρόθεση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για περιορισμό ως εξαφάνιση της αξιολόγησης, μιας πολιτικής που ανατρέπει κάθε ουσιαστικό κεκτημένο του ευρωπαϊκού χώρου εκπαίδευσης και έρευνας.

Δεύτερο, εξίσου αναχρονιστικό και πάρα πολύ λυπηρό, αφορά στην αναίτια «δίωξη» του επιτυχημένου θεσμού των πρότυπων σχολείων. Όπως επισήμανε ο κ. Καραμανλής, η κυβέρνηση «αντιλαμβάνεται, προφανώς, ότι τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία είναι μια δήθεν μορφωτική ελίτ που πρέπει να πατάξει, επιβάλλοντας έναν αντιεπιστημονικό εξισωτισμό «προς τα κάτω». Στερεί έτσι τη δυνατότητα για καλύτερη εκπαίδευση, από χιλιάδες παιδιά που την αξίζουν».

Υπογράμμισε, μάλιστα, με έμφαση ότι η απόφαση αυτή της κυβέρνησης, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση και με το βασικό αφήγημα της Αριστεράς. «Της λελογισμένης Αριστεράς», όπως σημείωσε, «που έχει μια σημαντική παράδοση δεκαετιών με αγώνες για παροχή ποιοτικής παιδείας σε όλους τους πολίτες. Αλλά έρχεται σήμερα η κυβέρνηση και αυτοαναιρεί αυτό το κεκτημένο».

Και κατέληξε ότι με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση θίγει την παράδοση του δικού της πολιτικού χώρου, αλλά πιο σημαντικά θίγει τους ικανούς και εργατικούς μαθητές, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να απολαμβάνουν πρόσβασης σε ιδιωτική εκπαίδευση.

Είναι, λοιπόν, εμφανές ότι όλες αυτές οι αντιλήψεις, είναι κοινωνικά αντιδραστικές, επιστημονικά αναχρονιστικές και εκπαιδευτικά αναξιοκρατικές.

Και καταλήγοντας ο κ. Καραμανλής σημείωσε:

«Ήρθε η ώρα, όμως, να αποφασίσουμε ποια Παιδεία επιθυμούμε… Στο περιθώριο και την απομόνωση της Ευρώπης; Εκπαιδευτικό ουραγό των εξελίξεων; Ή μια Παιδεία που να διέπεται από διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές;

Όλοι λέμε ότι η Παιδεία είναι «εθνική υπόθεση». Αν το πιστεύουμε, ας κάνουμε το πιο απλό: Ας συνεννοηθούμε. Να αντιληφθούμε ότι χρήζει μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και όσο το δυνατόν ευρύτερων συναινέσεων. Να σταματήσει το ράβε-ξήλωνε, που η αλήθεια είναι ότι έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Να επενδύσουμε, λοιπόν, στην εκπαίδευση και να στηρίξουμε σε αυτή την αναγέννηση της νεολαίας και της πατρίδας μας!