Κώστας Τουλγαρίδης: 10+1 λόγοι για να σπάσει η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική το αντιδημοκρατικό όριο του 3%

Σε λιγότερο από μία εβδομάδα πραγματοποιούνται οι εκλογές για τις Περιφέρειες. Η προεκλογική περίοδος παραμένει σιωπηρή, χωρίς πολιτικό διάλογο και αντιπαράθεση, με σκοπό να μείνει στο απυρόβλητο η καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης της και των υποστηρικτών της στις Περιφέρειες, με πρώτη την Περιφέρεια Αττικής. Θέλουν να πνίξουν και να απενεργοποιήσουν την τάση αγανάκτησης και κοινωνικής δυσαρέσκειας κατά κυβέρνησης και τοπικού κράτους, που αφήνουν τις πόλεις, τα δάση, τους κατοίκους τελείως απροστάτευτους, όπως με τις τρομακτικές πλημμύρες στην Θεσσαλία, τις τεράστιες πυρκαγιές του καλοκαιριού και του Σεπτέμβρη που κατέστρεψαν ολόκληρες περιοχές.

Ζούμε στην Περιφέρεια της Αττικής, που συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο δυναμικό της οικονομικής, πολιτιστικής, επιστημονικής δραστηριότητας και η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης, αλλά και της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Της Περιφέρειας που κατακάηκε το καλοκαίρι κι έχει χάσει μέσα σε εφτά μόλις χρόνια το ένα τρίτο του δασικού της πλούτου.

Υπάρχουν λόγοι λοιπόν να ψηφίσει κάποιος/α στις εκλογές για Περιφέρεια στις 8 Οκτώβρη; Υπάρχουν λόγοι και ποιοι για να ψηφίσει-στηρίξει τον αγωνιστικό-ενωτικό συνδυασμό της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική, που από το 2010 που συγκροτήθηκε παρεμβαίνει μαχητικά μέσα κι έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο; Πως μπορεί να σπάσει το αντιδημοκρατικό όριο του 3%, που θέσπισε ο νόμος Βορίδη-Μητσοτάκη, για να αποκλειστούν οι ενοχλητικές για το σύστημα και το κεφάλαιο φωνές;

Να γιατί έχει αξία η ψήφος στην Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική:

1. Για να στείλουμε ξεκάθαρο μήνυμα ότι η ζωή μας πρέπει και μπορεί να πάει αλλιώς. Με οδηγό τον ρεαλισμό των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών στην εποχή του ασύλληπτου κοινωνικού πλούτου που τον καρπώνονται λίγοι. Για ανθρώπινες πόλεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά, αυξήσεις στους μισθούς, αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, υψηλού επιπέδου κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά. Για το δικαίωμα στην πόλη και το περιβάλλον, ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την καπιταλιστική λεηλασία της φύσης. Για κατοχύρωση ελεύθερων δημόσιων χώρων, ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες, τα πάρκα, τις πλατείες, τους χώρους άθλησης και αναψυχής κόντρα στην εμπορευματοποίηση όλων των υπηρεσιών. Γιατί στην Αττική θέλουμε ζωή!

2. Γιατί μπροστά στην καταστροφή της φύσης και των ζωών μας, εμείς προτάσσουμε τις ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη τους. Για να προστατεύσουμε το περιβάλλον και τις ζωές μας, πρέπει να μαυριστούν όλοι αυτοί που λεηλατούν την φύση και απαξιώνουν τις ζωές μας, για να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα συμφέροντα. Αυτοί που έχουν επιτρέψει να καίγονται τα δάση και να μπαζώνονται ρέματα και ποτάμια και μετά κλαίγονται ότι είναι αδύναμοι μπροστά στη μανία της φύσης. Γιατί τελικά δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική οικολογική πολιτική αν δεν συγκρούεται με τα μεγάλα συμφέροντα, με την ΕΕ που προωθεί την «πράσινη ανάπτυξη» κοιτώντας μόνο τα κέρδη και όχι το περιβάλλον, με το σύστημα που αδιαφορεί για την φύση και την ανθρώπινη ζωή.

3. Γιατί εμείς δεν λέμε ότι πρόκειται να σας «σώσουμε». Γεμίσαμε σωτήρες και μεσσίες. Χαρδαλιάς, Σγουρός, Ιωακειμίδης διαγκωνίζονται ποιος θα μας σώσει πρώτος. Ξέρουμε ότι είναι εκφραστές της ίδιας πολιτικής που στηρίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα. Γι’ αυτό και η προεκλογική περίοδος θύμισε μεταγραφική ποδοσφαιρική περίοδο με μεταπηδήσεις συμβούλων και υποψηφίων από τη μία παράταξη στην άλλη.

4. Γιατί η δύναμη για να αλλάξει η ζωή μας είμαστε όλες και όλοι εμείς. Η ψήφος στην Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική είναι ψήφος υπέρ μιας μαχητικής αντιπολίτευσης και ενός ανατρεπτικού κινήματος που βασίζεται στη δημοκρατία των συνελεύσεων των αγωνιζόμενων. Κόντρα σε λογικές ανάθεσης, διαχείρισης και συμβολικών αγώνων διαμαρτυρίας. Γιατί μόνο σε σύγκρουση με το αστικό πολιτικό σύστημα, τη συναίνεση, τη διαπλοκή με το κεφάλαιο σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο μπορούμε να έχουμε νίκες και κατακτήσεις.

5. Γιατί είναι η πιο σαφής καταδίκη της καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ και της συναινετικής αντιπολίτευσης των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των υποψηφίων περιφερειαρχών τους Χαρδαλιά, Ιωακειμίδη, Σγουρού. Για να δείξουμε στην κυβέρνηση της ΝΔ και κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση πως όσα εμπόδια και φραγμούς του 3% και να βάλουν θα βρίσκουν μπροστά τους τη μαχόμενη ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική αντιδιαχειριστική αριστερά.

6. Γιατί είναι ψήφος καταδίκης της ακροδεξιάς. Είναι ψήφος για ναφράξουμε τον δρόμο στη φασιστική απειλή. Να υψώσουμε τείχος αγώνα και αλληλεγγύης απέναντι στην επανεμφάνιση των φασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων, στην υποψηφιότηταΚαμπούρη που φιλοξενεί τα ορφανά της Χρυσής Αυγής.

7. Γιατί είναι ψήφος υπέρ ενός προγράμματος στόχων πάλης και ενός σχεδίου ανάπτυξης των αγώνων που θα συμβάλλουν σε ένα κίνημα ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. Γιατί ο αγώνας για την ικανοποίηση των αναγκών μας, για ψωμί-ειρήνη-κοινωνικά αγαθά-ελευθερίες συνδέεται με την ανάγκη γενικότερων πολιτικών ανατροπών, σε σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα, τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Γιατί με λογικές ανάθεσης σε «κόκκινους» συμβούλους και δημάρχους όπως προβάλει το ΚΚΕ- Λαϊκή Συσπείρωση, αντί για μια πραγματική συλλογική διεκδικητική οργάνωση του λαού, δεν αλλάζει η κατάσταση. Γιατί χωρίς πολιτική γραμμή ρήξης με το κυρίαρχο σύστημα και τους πυλώνες του, χωρίς κουβέντα για τηνΕΕ, το τοπικό κράτος και τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει η Ανυπόταχτη Αττική (ΜΕΡΑ25/ΛΑΕ), δεν μπορείς να πετύχεις νίκες ούτε στα πιο στοιχειώδη ζητήματα.Αυτές οι λογικές αποδείχθηκαν αποτυχημένες όλη την περασμένη τετραετία εντός και εκτός περιφερειακού συμβουλίου. Δεν μπορεί με «κόκκινες»-φιλολαϊκές διοικήσεις στο όνομα κάποιων μέτρων ανακούφισης να αναπαράγονται λογικές διαχείρισης και υποταγής στην υπάρχουσα κατάσταση. Ούτε να μην τίθενται στόχοι αμφισβήτησης και σύγκρουσης με τα ευρωπαϊκά προγράμματα μέσα από τα οποία «περνάει» και επιβάλλεται η απελευθέρωση και ο ανταγωνισμός της αγοράς, οι ιδιωτικοποιήσεις και η εμπορευματοποίηση των πάντων και η αντιλαϊκή πολιτική σε δήμους και περιφέρειες.

8. Γιατί στα δεκατρία χρόνια της παρέμβασής μας βρεθήκαμε απέναντι όχι μόνο στις πολιτικές που υλοποίησαν οι περιφερειακές αρχές του Πατούλη, του Σγουρού και της Δούρου, αλλά απέναντι και στα επιχειρηματικά συμφέροντα που τους σπονσοράρουν: τον Λάτση, τον Μαρινάκη, τον Μελισσανίδη, τον Αλαφούζο, την COSCO, μικρότερους ή και μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους.

9. Γιατί είμαστε με την πλευρά της αγωνιζόμενης Αττικής. Από αυτή αντλούμε τη δύναμη μας και την αισιοδοξία μας. Σε αυτή την πλευρά βαδίζουμε και συμβάλλουμε σε όλα τα χρόνια της παρουσίας μας. Έτσι πορευτήκαμε και την περασμένη δύσκολη τετραετία. Με παρέμβαση σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα. Παρά τις δυσκολίες που υπήρξαν λόγω της πανδημίας και παρά την εσκεμμένη μετατροπή του Περιφερειακού Συμβουλίου σε όργανο που παίρνει αποφάσεις εξ αποστάσεως και διά περιφοράς, γίναμε η φωνή των κινημάτων, παλέψαμε και φέραμε μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο τα κινήματα και τα αιτήματά τους. Ακούσαμε την εμπειρία και τη γνώση των κινημάτων και αλληλεπιδράσαμε με αυτά.

10. Γιατί αγωνιζόμαστε για ένα άλλο τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας, με τον λαό να αποφασίζει για τις ανάγκες του μέσα από τις συνελεύσεις του, με λαϊκό-εργατικό έλεγχο αλλά και ανακλητότητα των οργάνων της τοπικής διοίκησης. Αυτό το κάνουμε πράξη πρώτα από όλα μέσα στις ίδιες τις δημοκρατικές διαδικασίες της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική. Με τις αποφάσεις που παίρνονται μέσω συνελεύσεων, με την εναλλαγή στην εκπροσώπηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, με υποψηφίους που είναι ενεργά μέλη των κινημάτων και όχι «επαγγελματίες» της πολιτικής, αφεντικά και περσόνες της showbiz.

11. Γιατί τώρα γίνεται ακόμη πιο πολύ αναγκαία η στήριξη και ενίσχυση μίας άλλης Αριστεράς, μαχητικής, ανατρεπτικής και αντικαπιταλιστικής, ανεξάρτητης από την αστική πολιτική. Που θα πάει κόντρα στις λογικές της διαχείρισης και του «εφικτού». Που θα αντισταθεί στον εξευτελισμό κάθε έννοιας αριστεράς μέσω του αμερικανόφερτου και επιχειρηματικού lifestyle, σαν τις εικόνες που βλέπουμε αυτόν τον καιρό. Που επικοινωνεί και αναπτύσσει δεσμούς με τα εργατικά και λαϊκά στρώματα και τις ριζοσπαστικές τάσεις της νεολαίας και απαντάει στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία από τη σκοπιά υπεράσπισης των εργατικών λαϊκών συμφερόντων. Γιατί χρωστάμε σε εμάς και τις μέλλουσες γενιές, αλλά και σε όσους αγωνίστηκαν πριν από εμάς, έναν κόσμο ελπίδας. Για να δείξουμε ότι θα έρθει ο καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα.

Ας κάνουμε το πρώτο βήμα: να σπάσουμε το εκλογικό όριο του 3% για ένα κίνημα χωρίς όρια, με πυξίδα τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων.