Κουτσούμπας: “Οι αντιθέσεις στην περιοχή μας μπορούν να οδηγήσουν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με συμμετοχή της Ελλάδας”

“Πλαστό” χαρακτηρίζει το δίλημμα “στρατιωτική σύγκρουση ή συνεκμετάλλευση” μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ο Δημήτρης Κουτσούμπας, με συνέντευξη που παραχωρεί στο News 24/7.

Η «στρατιωτική σύγκρουση» μπορεί να οδηγήσει σε «συνεκμετάλλευση» και η «συνεκμετάλλευση» και πάλι μπορεί να οδηγήσει σε «στρατιωτική σύγκρουση», τονίζει χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, ο Γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, εκτιμά πως η Ελλάδα μπορεί να οδηγηθεί ακόμα και σε πόλεμο στην περιοχή μας, σημειώνοντας με νόημα: “Η άρχουσα τάξη με πολλούς τρόπους έχει στρατευτεί με τις ΗΠΑ στον ενεργειακό πόλεμο που διεξάγεται, με τον στόχο να μειωθεί η εξάρτηση της ευρωπαϊκής αγοράς από το ρωσικό φυσικό αέριο. Είναι βέβαιο πως αυτές οι αντιθέσεις μπορούν να οδηγήσουν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και με την εμπλοκή της Ελλάδας”.

Στη συνέντευξή του στο News24/7 ο Δημήτρης Κουτσούμπας , μεταξύ άλλων, τονίζει:

ΓΙΑ ΤΟΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΗ ΧΑΓΗ

«Το δικαστήριο της Χάγης είναι η νέα εκδοχή του εφησυχασμού, που καλλιεργούν τα κυβερνητικά κόμματα της αστικής τάξης, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ. Όσο «ξεθωριάζει» το πάγιο παραμύθι τους, ότι τάχα θα μας υπερασπιστούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το Ισραήλ από την τουρκική επιθετικότητα, εφευρίσκουν νέα. Όμως, η προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης έχει πολλές «παγίδες». Μην ξεχνάμε την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης για τη νομιμοποίηση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου του Κοσσόβου, που κινήθηκε σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο. Όλα αυτά σημαίνουν πως στο σημερινό διεθνές πλαίσιο, από το οποίο, δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να αποκλίνουν ούτε οι αποφάσεις των διάφορων διεθνών δικαστηρίων, παρεμβάλλονται κάθε φορά μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, οι σχεδιασμοί ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, που προωθούν τις δικές τους επιδιώξεις και όχι το δίκιο των λαών. Τι θα προβλέπει το “Συνυποσχετικό” αν συμφωνηθεί; Θα καταγράφει τις θέσεις των δύο πλευρών και η τουρκική κυβέρνηση θα μπορεί να θέσει όλες τις διεκδικήσεις της, δημιουργώντας έτσι προηγούμενο».

ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ

«Η αστική τάξη της Τουρκίας μεθοδικά, εδώ και χρόνια, στηριγμένη στις πλάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αποτελώντας στρατηγικό εταίρο της ΕΕ, προωθεί τους σχεδιασμούς της σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Μετράμε 45 χρόνια εισβολής & κατοχής του 40% της Κύπρου, τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, την αμφισβήτηση της κυριαρχίας ελληνικών νησιών, την απειλή κήρυξης πολέμου σε περίπτωση εφαρμογής του διεθνούς δικαίου, τις χιλιάδες παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων και τόσα άλλα, όπως η επαίσχυντη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης. Και όλα τα παραπάνω ενώ η χώρα μας είναι μέσα στο ΝΑΤΟ κι ενώ βαθαίνουν οι σχέσεις με τις ΗΠΑ και μετατρέπεται η Ελλάδα σε ένα απέραντο «ορμητήριο» κατά άλλων λαών. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ είναι «μήτρες» πολέμου και κινδύνων, δεν μπορούν να προφυλάξουν το λαό μας από την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, που ήδη έχει στρατεύματα κατοχής σε 3 χώρες (Κύπρος, Ιράκ, Συρία) και δικές της στρατιωτικές βάσεις σε Κύπρο, Κατάρ, Αλβανία, Σουδάν.

Η στρατηγική των ΗΠΑ -την οποία ασπάζονται διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις- να διατηρήσει την Τουρκία στο στρατόπεδο της “Δύσης” και να ανακόψει την επιρροή και τις παρτίδες που έχει ανοίξει η Τουρκία με τη Ρωσία εγκυμονεί κινδύνους σε κάθε ενδεχόμενο για τον λαό μας. Με βάση την αμερικανοΝΑΤΟϊκή στρατηγική, η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει τη στρατιωτική αιχμή του δόρατος αν τυχόν τα σπάσουν με την Τουρκία, ενώ από την άλλη τα “ανταλλάγματα” που μπορεί να προσφέρουν για την παραμονή της Τουρκίας στο μπλοκ των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αφορούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Το ΚΚΕ όχι μόνον ανησυχεί, αλλά επιδιώκει να ενημερώσει το λαό, να τον ξεσηκώσει ενάντια στις πραγματικές αιτίες αυτών που συμβαίνουν, ώστε να διαμορφωθούν οι όροι για να αλλάξει ρότα η χώρα, να ξεφύγουμε από τις «μυλόπετρες» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΑΤΡΙΟΤ ΣΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ

«Η κυβέρνηση έχει πει ότι θα στείλει δυνάμεις στη Λιβύη, Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, ενώ –μέσω της γαλλικής κυβέρνησης– μάθαμε πως ελληνική φρεγάτα θα βρίσκεται στα στενά του Ορμούζ. Αυτές οι εξελίξεις είναι “κίνδυνος-θάνατος” για τον ελληνικό λαό.Η κυβέρνηση δρα με αποκλειστικό κριτήριο τη διασφάλιση των συμφερόντων της αστικής τάξης της χώρας. Είναι βουτηγμένη -όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ- ως το λαιμό στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Όχι μόνο δεν πρέπει να στείλουμε Έλληνες στρατιωτικούς σε Λιβύη και Σαουδική Αραβία, αλλά πρέπει να επιστρέψει όλο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, που υπηρετεί σήμερα σε 15 ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό. Η στάση αυτή υπονομεύει τον ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, όλη η Ελλάδα μετατρέπεται σε αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση. Θα εγγυηθούν μήπως οι “σύμμαχοι” τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας; Μπορεί κάποιος ακόμα να πιστεύει κάτι τέτοιο; Καρφάκι δεν τους καίγεται. Ωφελημένοι από την ελληνική, βρώμικη εμπλοκή θα βγουν ορισμένοι όμιλοι (βλ. κατασκευαστικές εταιρίες) που κάνουν μπίζνες πάνω στα συντρίμμια των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Ο ελληνικός λαός αντίθετα χώνεται όλο και περισσότερο στη δίνη αδυσώπητων αντιπαραθέσεων που τον καθιστούν “στόχο” διασταυρούμενων πυρών και αντιποίνων. Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις Ρώσων και Ιρανών αξιωματούχων πως οι αμερικάνικες βάσεις είναι στόχος…».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

«Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Ο εκβιασμός της ΝΔ για διπλές εκλογές είναι “πάρ’ το – βάλ’ το” για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς βλέπουμε να ετοιμάζεται άλλο σενάριο. Κρίνοντας με βάση τις πράξεις, τις διακηρύξεις αλλά και τις πολλές “πρόβες” συναίνεσης που παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση το πιο πιθανό σενάριο σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης είναι μία συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ή ένα “υβρίδιο” που θα την προετοιμάζει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον έχει μετατραπεί σε ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό μαρτυρούν βασικά οι θέσεις του, αλλά και οι μεταγραφές του από το παλιό ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαστε ούτε στο 2015 ούτε στο 1985. Η πείρα από την κυβέρνηση των “αντιμνημονιακών” δυνάμεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι και πολύ νωπή και πολύ πικρή.

Ξέρουμε ότι ορισμένοι ξαφνιάζονται με το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Να τους θυμίσουμε μόνο πως έβγαιναν παλιότερα στα κάγκελα τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ για ένα αντίστοιχο ενδεχόμενο. Τελικά συγκυβέρνησαν μια χαρά παρέα.

Ο πρωθυπουργός των “προοδευτικών δυνάμεων” της Ισπανίας είναι τόσο προοδευτικός κι αυτός, που υπερασπίζεται το ΝΑΤΟ και έτρεξε από τους πρώτους να αναγνωρίσει ως πρόεδρο της Βενεζουέλας τον αυτοανακηρυγμένο αχυράνθρωπο των ΗΠΑ… Αν αυτή είναι η πρόοδος – έτσι “βλέπει” τον Σάντσεθ ο ΣΥΡΙΖΑ – η συντήρηση πώς είναι;».

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΟ NEWS24/7

-Η “επόμενη ημέρα” στη Λιβύη, ποια εκτιμάτε ότι θα είναι κ. Κουτσούμπα;

Η “επόμενη ημέρα” στη Λιβύη συνδέεται με την “προηγούμενη ημέρα”. Τις εξελίξεις τις καθορίζει η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Λιβύη το 2011. Δυστυχώς μέχρι και σήμερα η τύχη της χώρας δεν βρίσκεται στα χέρια του λαού της, αλλά στα χέρια όσων τη διέλυσαν για να αρμέξουν για δικό τους όφελος τις πετρελαιοπηγές της. Από αυτήν τη σκοπιά δεν συμμεριζόμαστε ούτε καν τις ευχές των ιμπεριαλιστών για “εκεχειρία”, όπως αυτή για την οποία συζήτησαν στη Διάσκεψη του Βερολίνου. Οι πολεμικές εστίες που δημιουργήθηκαν από τις επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Λιβύη και αλλού είναι ανοιχτές πληγές που “κακοφορμίζουν” από την αναμέτρηση ανάμεσα στο ευρωατλαντικό μπλοκ, τη Ρωσία και την Κίνα.

Δεν βρίσκουμε τίποτα θετικό στις κολλεγιές της ελληνικής κυβέρνησης με τον Χάφταρ. Τέτοιες δυνάμεις, όπως και η δοτή κυβέρνηση Σάρατζ, είναι συνυπεύθυνες για την κατάσταση στη Λιβύη. Παράλληλα, είναι ανεδαφικός ο ισχυρισμός ότι οι σχέσεις με δυνάμεις τύπου Χάφταρ, που είναι μπλεγμένες στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και παζαρεύουν ταυτόχρονα με πολλά μέρη, μπορούν να αποτελέσουν εγγυητές της ειρήνης και της ασφάλειας υπέρ των λαών ή ακόμα και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας!

Η “ιμπεριαλιστική ειρήνη”, με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, δεν μπορεί να εξασφαλίσει πραγματική ειρήνη για τον λαό της Λιβύης. Αντίθετα, περιέχει το σπέρμα της όξυνσης της κατάστασης και της κλιμάκωσης του πολέμου.u0009Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες που περιπλέκονται με την τουρκική επιθετικότητα και την απαράδεκτη τουρκο-λιβυκή συμφωνία για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, εμπλέκει πιο βαθιά τη χώρα στον “φαύλο κύκλο” των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

– Η Τουρκία, τελικά, κατά την άποψή σας, ποιον ρόλο επιδιώκει στην περιοχή; Και θα παραμείνει στη Δύση;

Η αστική τάξη της Τουρκίας μεθοδικά, εδώ και χρόνια, στηριγμένη στις πλάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αποτελώντας στρατηγικό εταίρο της ΕΕ, προωθεί τους σχεδιασμούς της σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Μετράμε 45 χρόνια εισβολής & κατοχής του 40% της Κύπρου, τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, την αμφισβήτηση της κυριαρχίας ελληνικών νησιών, την απειλή κήρυξης πολέμου σε περίπτωση εφαρμογής του διεθνούς δικαίου, τις χιλιάδες παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων και τόσα άλλα, όπως η επαίσχυντη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης. Και όλα τα παραπάνω ενώ η χώρα μας είναι μέσα στο ΝΑΤΟ κι ενώ βαθαίνουν οι σχέσεις με τις ΗΠΑ και μετατρέπεται η Ελλάδα σε ένα απέραντο «ορμητήριο» κατά άλλων λαών. ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ είναι «μήτρες» πολέμου και κινδύνων, δεν μπορούν να προφυλάξουν το λαό μας από την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, που ήδη έχει στρατεύματα κατοχής σε 3 χώρες (Κύπρος, Ιράκ, Συρία) και δικές της στρατιωτικές βάσεις σε Κύπρο, Κατάρ, Αλβανία, Σουδάν.

Η στρατηγική των ΗΠΑ -την οποία ασπάζονται διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις- να διατηρήσει την Τουρκία στο στρατόπεδο της “Δύσης” και να ανακόψει την επιρροή και τις παρτίδες που έχει ανοίξει η Τουρκία με τη Ρωσία εγκυμονεί κινδύνους σε κάθε ενδεχόμενο για τον λαό μας. Με βάση την αμερικανοΝΑΤΟϊκή στρατηγική, η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει τη στρατιωτική αιχμή του δόρατος αν τυχόν τα σπάσουν με την Τουρκία, ενώ από την άλλη τα “ανταλλάγματα” που μπορεί να προσφέρουν για την παραμονή της Τουρκίας στο μπλοκ των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αφορούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Το ΚΚΕ όχι μόνον ανησυχεί, αλλά επιδιώκει να ενημερώσει το λαό, να τον ξεσηκώσει ενάντια στις πραγματικές αιτίες αυτών που συμβαίνουν, ώστε να διαμορφωθούν οι όροι για να αλλάξει ρότα η χώρα, να ξεφύγουμε από τις «μυλόπετρες» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων.

-Η Αθήνα, πάντως, δείχνει να εκτιμά ότι θα κερδίσει τη στήριξη των συμμάχων, με μεγαλύτερη εμπλοκή εκτός των συνόρων της, ακόμα και με αποστολή “Πάτριοτ” στη Σαουδική Αραβία…

Η κυβέρνηση έχει πει ότι θα στείλει δυνάμεις στη Λιβύη, Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, ενώ –μέσω της γαλλικής κυβέρνησης– μάθαμε πως ελληνική φρεγάτα θα βρίσκεται στα στενά του Ορμούζ. Αυτές οι εξελίξεις είναι “κίνδυνος-θάνατος” για τον ελληνικό λαό.Η κυβέρνηση δρα με αποκλειστικό κριτήριο τη διασφάλιση των συμφερόντων της αστικής τάξης της χώρας. Είναι βουτηγμένη -όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ- ως το λαιμό στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Όχι μόνο δεν πρέπει να στείλουμε Έλληνες στρατιωτικούς σε Λιβύη και Σαουδική Αραβία, αλλά πρέπει να επιστρέψει όλο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, που υπηρετεί σήμερα σε 15 ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό. Η στάση αυτή υπονομεύει τον ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, όλη η Ελλάδα μετατρέπεται σε αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση. Θα εγγυηθούν μήπως οι “σύμμαχοι” τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας; Μπορεί κάποιος ακόμα να πιστεύει κάτι τέτοιο; Καρφάκι δεν τους καίγεται. Ωφελημένοι από την ελληνική, βρώμικη εμπλοκή θα βγουν ορισμένοι όμιλοι (βλ. κατασκευαστικές εταιρίες) που κάνουν μπίζνες πάνω στα συντρίμμια των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Ο ελληνικός λαός αντίθετα χώνεται όλο και περισσότερο στη δίνη αδυσώπητων αντιπαραθέσεων που τον καθιστούν “στόχο” διασταυρούμενων πυρών και αντιποίνων. Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις Ρώσων και Ιρανών αξιωματούχων πως οι αμερικάνικες βάσεις είναι στόχος…

Και εδώ η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ περισσεύει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ασκώντας άσφαιρη κριτική στη ΝΔ για την αποστολή Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, θυμήθηκε τον Παπάγο αλλά… ξέχασε τον Καμμένο. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεκίνησε τα deals με τη Σαουδική Αραβία, άσχετα αν τότε δεν ολοκληρώθηκαν. Η διαφοροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά αν τα δολοφονικά σχέδια έχουν κάποια επίσημη κάλυψη ή όχι. Δηλαδή η βούλα του ΟΗΕ, της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ τού αρκεί για να αποδεχτεί την πιο βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Ουαί υμίν…

-Το δίλημμα, πάντως, που τίθεται όλο και περισσότερο στο εσωτερικό της χώρας όσον αφορά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι “στρατιωτική σύγκρουση ή συνεκμετάλλευση”…

Αυτό το δίλημμα είναι πλαστό. Η «στρατιωτική σύγκρουση» μπορεί να οδηγήσει σε «συνεκμετάλλευση» και η «συνεκμετάλλευση» και πάλι μπορεί να οδηγήσει σε «στρατιωτική σύγκρουση». Γιατί τη συνεκμετάλλευση δε θα την κάνουν οι λαοί και για το δικό τους όφελος, αλλά οι πολυεθνικές εταιρίες, τα μονοπώλια, οι «καρχαρίες» της καπιταλιστικής οικονομίας, σε βάρος των λαών και του περιβάλλοντος. Αυτή η «συνεκμετάλλευση» πάντα θα αφήνει και μια «αγέλη» εταιριών ανικανοποίητη, που με την πρώτη ευκαιρία, θα οδηγήσει τα πράγματα σε νέο μακελειό. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Λιβύης…

Το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της προάσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, που δεν μπορεί να γίνει με επιτυχία και υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων όσο η χώρα είναι μέσα στη «στρούγκα» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όσο «βυθιζόμαστε» στη «δίνη» των ανταγωνισμών. Ας βάλουμε, λοιπόν, «το άλογο μπροστά από το κάρο». Τώρα απαιτείται απεγκλωβισμός από τα σχέδια των ΗΠΑ, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου, για να μπορέσουμε να προασπίσουμε και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη μη παραβίαση των συνόρων και τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών σύμφωνα με την Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας.

-Πιστεύετε ότι η όλη αντιπαράθεση στο Αιγαίο θα οδηγήσει στη Χάγη; Κάτω από ποιες προϋποθέσεις εκτιμάτε; Η θέση του ΚΚΕ;

Το δικαστήριο της Χάγης είναι η νέα εκδοχή του εφησυχασμού, που καλλιεργούν τα κυβερνητικά κόμματα της αστικής τάξης, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ. Όσο «ξεθωριάζει» το πάγιο παραμύθι τους, ότι τάχα θα μας υπερασπιστούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το Ισραήλ από την τουρκική επιθετικότητα, εφευρίσκουν νέα. Όμως, η προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης έχει πολλές «παγίδες». Μην ξεχνάμε την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης για τη νομιμοποίηση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου του Κοσσόβου, που κινήθηκε σε πλήρη αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο. Όλα αυτά σημαίνουν πως στο σημερινό διεθνές πλαίσιο, από το οποίο, δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να αποκλίνουν ούτε οι αποφάσεις των διάφορων διεθνών δικαστηρίων, παρεμβάλλονται κάθε φορά μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, οι σχεδιασμοί ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, που προωθούν τις δικές τους επιδιώξεις και όχι το δίκιο των λαών. Τι θα προβλέπει το “Συνυποσχετικό” αν συμφωνηθεί; Θα καταγράφει τις θέσεις των δύο πλευρών και η τουρκική κυβέρνηση θα μπορεί να θέσει όλες τις διεκδικήσεις της, δημιουργώντας έτσι προηγούμενο.

-Τελευταία, πάντως, λαμβάνει διαστάσεις η συζήτηση, ότι η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε ένα νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, τόσο για να αντιμετωπίσει την τουρκική προκλητικότητα, όσο και για τις ελλείψεις που υπάρχουν λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Δεν συμφωνείτε ότι η χώρα πρέπει να εξοπλιστεί;

Το θέμα είναι ο προσανατολισμός των εξοπλισμών. Ο ελληνικός λαός πληρώνει από την τσέπη του 4 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Του ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, που τροφοδοτεί την τουρκική επιθετικότητα, που αποτελεί το δολοφονικό χέρι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που όλοι οι λαοί της περιοχής το έχουν ζήσει στο πετσί τους. Ένα μεγάλο ποσό που πάει για τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες – και επί ΣΥΡΙΖΑ και επί ΝΔ – αφαιρείται από αλλού, από τομείς που έχει ανάγκη ο λαός μας (υγεία, πρόνοια, παιδεία κ.ά), για την αναβάθμιση των F-16, την οποία το ΚΚΕ καταψήφισε. Στη σχετική απόφαση του Αμερικανικού Πενταγώνου ομολογείται ανοιχτά πως η αναβάθμιση των F-16 θα βοηθήσει στις ΝΑΤΟϊκές αποστολές στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και θα συμβάλλει στους στόχους της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Επίσης για τα F35 το κόστος είναι υπέρογκο χωρίς να υπάρχει καμία εγγύηση για την όποια συμβολή τους στην άμυνα της χώρας.

Η αμυντική ικανότητα της χώρας υπονομεύεται από την ίδια την συμμετοχή στο ΝΑΤΟ. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ σημαίνει μονομέρεια στην προμήθεια εξοπλισμών. Πολύ περισσότερο σε αυτά τα πλαίσια η αμυντική βιομηχανία της χώρας συρρικνώθηκε προκειμένου η παραγωγή να περάσει σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως τη Γερμανία, τη Γαλλία.

– Εκτιμάτε ότι αυτός ο ανταγωνισμός στην περιοχή της Μεσογείου και όχι μόνο, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε στρατιωτική σύγκρουση τη χώρα μας;

Είναι διαπιστωμένο πως στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, ενώ οι ίδιες περιοχές αποτελούν και εμπορικά και ενεργειακά περάσματα. Αυτήν τη στιγμή έχουν βγει τα μαχαίρια για το ποιος θα βάλει χέρι για να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο. Απόλυτο κριτήριο ασφαλώς είναι τα κέρδη και όχι τα λαϊκά συμφέροντα, όπως π.χ. η εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας. Σε αυτούς τους ανταγωνισμούς παίρνει μέρος η αστική τάξη της Ελλάδας, η αστική τάξη της Τουρκίας και ασφαλώς οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ρωσία, η Κίνα. Η άρχουσα τάξη με πολλούς τρόπους έχει στρατευτεί με τις ΗΠΑ στον ενεργειακό πόλεμο που διεξάγεται, με τον στόχο να μειωθεί η εξάρτηση της ευρωπαϊκής αγοράς από το ρωσικό φυσικό αέριο. Είναι βέβαιο πως αυτές οι αντιθέσεις μπορούν να οδηγήσουν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και με την εμπλοκή της Ελλάδας.

-Με αφορμή την ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου, ο Αλέξης Τσίπρας τάσσεται υπέρ ενός διαλόγου για τη συγκρότηση κυβέρνησης των προοδευτικών δυνάμεων, όπως στην Ισπανία, μετά τις πρώτες εκλογές, με την απλή αναλογική, ώστε να μην χρειαστούν δεύτερες, όπως επιδιώκει ο Κυριάκος Μητσοτάκης…

Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Ο εκβιασμός της ΝΔ για διπλές εκλογές είναι “πάρ’ το – βάλ’ το” για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς βλέπουμε να ετοιμάζεται άλλο σενάριο. Κρίνοντας με βάση τις πράξεις, τις διακηρύξεις αλλά και τις πολλές “πρόβες” συναίνεσης που παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση το πιο πιθανό σενάριο σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης είναι μία συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ή ένα “υβρίδιο” που θα την προετοιμάζει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον έχει μετατραπεί σε ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό μαρτυρούν βασικά οι θέσεις του, αλλά και οι μεταγραφές του από το παλιό ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαστε ούτε στο 2015 ούτε στο 1985. Η πείρα από την κυβέρνηση των “αντιμνημονιακών” δυνάμεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι και πολύ νωπή και πολύ πικρή.

Ξέρουμε ότι ορισμένοι ξαφνιάζονται με το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Να τους θυμίσουμε μόνο πως έβγαιναν παλιότερα στα κάγκελα τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ για ένα αντίστοιχο ενδεχόμενο. Τελικά συγκυβέρνησαν μια χαρά παρέα.

Ο πρωθυπουργός των “προοδευτικών δυνάμεων” της Ισπανίας είναι τόσο προοδευτικός κι αυτός, που υπερασπίζεται το ΝΑΤΟ και έτρεξε από τους πρώτους να αναγνωρίσει ως πρόεδρο της Βενεζουέλας τον αυτοανακηρυγμένο αχυράνθρωπο των ΗΠΑ… Αν αυτή είναι η πρόοδος – έτσι “βλέπει” τον Σάντσεθ ο ΣΥΡΙΖΑ – η συντήρηση πώς είναι;

-Τη φυσιογνωμία της νέας κυβέρνησης πώς την κρίνετε; Ότι ο δικομματισμός επιστρέφει και πως οδηγούμαστε σε κυβερνήσεις δυο θητειών;

Η νέα κυβέρνηση έχει έρθει με φόρα να τελειώσει με τις εκκρεμότητες που της άφησε η προηγούμενη. Και μην κατανοηθούν οι εκκρεμότητες μόνο ως αντιλαϊκά μέτρα. Είναι οπωσδήποτε και αυτά, όπως η οριστική κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις κ.ά που δεν πρόλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ. Έργο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επίσης, είναι και η συντηρητική αναδίπλωση λαϊκών δυνάμεων που είχαν πιστέψει στις ψεύτικες ελπίδες που υποσχόταν. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ απενοχοποίησε στα μάτια λαϊκών δυνάμεων τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τα μνημόνια, την Κομισιόν, συνολικά την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου. Αυτό είναι το υπόβαθρο που αξιοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, που είναι το παραδοσιακό κόμμα της αστικής τάξης, για να εντείνει την επίθεσή της στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, την ένταση της κρατικής βίας και καταστολής.

Η άρχουσα τάξη πάντα ήθελε να έχει δύο κόμματα να εναλλάσσονται. Γι’ αυτό και στην κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, το 2012, πριμοδότησε φανερά τον ΣΥΡΙΖΑ για να τον διαμορφώσει ως το νέο σοσιαλδημοκρατικό πόλο. Οι δε διαφορές καταβολών, τρόπου, λόγου, ανάμεσα στη λεγόμενη “συντηρητική παράταξη” και την “δημοκρατική παράταξη”, αποτελούν το οξυγόνο και για τους δύο πόλους, για να επιτελούν τον ρόλο τους που είναι αυτός του εγκλωβισμού εργατικών-λαϊκών συνειδήσεων.

-Και σ’ αυτό το πλαίσιο, το ΚΚΕ τι ρόλο θα παίξει; Πολιτικές συμμαχίες, για παράδειγμα, θα επιδιώξει;

Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η συγκρότηση της πιο πλατιάς, της πιο γερής και μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας, εργατών, αγροτών, επαγγελματιών ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο, την εξουσία του, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις τους. Μία κοινωνική συμμαχία ρήξης και ανατροπής.

Καμία ελπίδα δεν υπάρχει στην επιλογή του ενός ή του άλλου διαχειριστή του σημερινού, σάπιου συστήματος. Δοκιμάστηκαν οι κυβερνητικές αυταπάτες και οι δήθεν “εύκολες λύσεις”. Τελικά το αποτέλεσμα ήταν να φέρουν πάνω στο άλογο την “δεξιά” που τάχα θα έβαζαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όμως δεν έγινε κατορθωτό να τσακιστεί η διάθεση για αντίσταση, για διεκδίκηση και εδώ έπαιξε καταλυτικό ρόλο το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα.

Σήμερα με όλη την ανάπτυξη της τεχνολογίας, της καινοτομίας, της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αλήθεια, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι λιγότεροι από 2000 άνθρωποι σε όλον τον κόσμο να έχουν στα χέρια τους περισσότερα χρήματα από τα 4,6 δισεκατομμύρια φτωχών του πλανήτη; Λύση στα σύγχρονα προβλήματα, στις σύγχρονες προκλήσεις μπορεί να δώσει η δράση και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Απάντηση στην βαρβαρότητα των πολέμων, της εκμετάλλευσης και της προσφυγιάς δίνει μόνο ο σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία. Σήμερα η δράση του ΚΚΕ δημιουργεί ρωγμές, σπάει τη μοιρολατρία. Σε αυτόν τον δρόμο είμαστε σίγουροι πως θα συναντηθούμε με την μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.

-Και ένα τελευταίο. Όταν λέτε ότι ο νόμος για τις απεργίες και τις διαδηλώσεις που θα φέρει η κυβέρνηση θα μείνει ανενεργός, τι εννοείτε;

Εννοούμε αυτό που ήδη έχει γίνει στην πράξη εδώ και χρόνια και που ξέρει πολύ καλά η κυβέρνηση. Κι άλλοι έκαναν νόμους που έφταναν να προβλέπουν ως και την “κατάργηση της ταξικής πάλης”. Κι άλλοι βγάζουν “παράνομες και καταχρηστικές” τις περισσότερες απεργίες και μάλιστα με τη βούλα της αστικής δικαιοσύνης. Τελικά, όμως, μία τρύπα στο νερό έκαναν γιατί η πολιτική τους γεννούσε και γεννά όλο και μεγαλύτερα προβλήματα στον λαό. Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Το εγγυόμαστε ότι δεν θα περάσει ο περιορισμός των διαδηλώσεων, θα γίνει άλλος ένας αντιλαϊκός νόμος που θα μείνει στα χαρτιά.