Κυβέρνηση – Εκκλησία: Για δεύτερη χρονιά “ιερό ρουσφέτι” εν μέσω πανδημίας

Μια «ειδική σχέση» κυβέρνησης και εκκλησίας για οικονομικές ενισχύσεις, με «μεσάζοντα» την Νίκη Κεραμέως, φαίνεται πως έχει διαμορφωθεί την περίοδο της πανδημίας.

Με διαδικασίες «κατεπείγοντος» χθες στην Βουλή ψηφίστηκε τροπολογία που δίνει την δυνατότητα ενίσχυσης των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων χωρίς να οριοθετείται η δαπάνη. Αυτά ενώ πέρυσι είχε ψηφιστεί διάταξη που προέβλεπε την δυνατότητα των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων να ρυθμίζουν ελεύθερα τα χρέη τους προς τρίτους. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι και οι δύο αυτές νομοθετικές πρωτοβουλίες φαίνεται να προέκυψαν μετά από επαφές της κυβέρνησης με την εκκλησία σχετικά με το πώς θα γίνει ο εορτασμός του Πάσχα.

Η «διακριτική» Νίκη Κεραμέως

Την σχετική τροπολογία με αριθμό 819 εισηγήθηκε στην Βουλή όσο πιο …διακριτικά γίνονταν η Νίκη Κεραμέως. Παρότι η ουσία της τροπολογίας εντοπίζεται στην δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων η υπουργός Παιδείας έκανε μια απλή αναφορά λέγοντας πως «υπάρχει ρύθμιση, προκειμένου το ελληνικό Δημόσιο να έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει εφάπαξ έκτακτη επιχορήγηση σε φορείς θρησκευτικών κοινοτήτων για να αντιμετωπίσουν έκτακτες ανάγκες λόγω της εμφάνισης και διάδοσης του κορωνοϊού».

Επίσης στην Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που υποχρεωτικά συνοδεύει τις υπουργικές τροπολογίες με βάση τις διατάξεις του Συντάγματος, δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στο ποσό που θα διατεθεί. Παρά το γεγονός ότι αντικειμενικός σκοπός της Έκθεσης είναι ο υπολογισμός των επιπτώσεων που έχει η εκάστοτε ρύθμιση που ψηφίζεται στον τακτικό προϋπολογισμό.

Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων μαζί με το γεγονός ότι η τροπολογία κατατέθηκε μόλις …μερικές ώρες πριν ψηφιστεί και μάλιστα με την διαδικασία του κατεπείγοντος το νομοσχέδιο δείχνει ότι η πρόθεση της κυβέρνησης ήταν να δημιουργηθεί ο κατά το δυνατόν μικρότερος θόρυβος σχετικά με την τροπολογία αυτή.

Ερώτημα αποτελεί το αν η τροπολογία έτσι όπως διατυπώνεται συνιστά όντως «εφάπαξ» ενίσχυση της εκκλησίας ή αν μια διασταλτική εφαρμογή της οδηγεί σε έναν μόνιμο δίαυλο μεταφοράς κονδυλίων από το κράτος στα εκκλησιαστικά ιδρύματα. Τουλάχιστον οσο συνεχίζονται οι επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία. Σύμφωνα με την διάταξη είναι δυνατή η άμεση ενίσχυση τόσο της Εκκλησίας της Ελλάδας όσο και άλλων νομικών προσώπων ιδίως αυτών που διαθέτουν άδειες «ευκτήριου οίκου και τις θρησκευτικές κοινότητες που διαθέτουν άδειες ευκτήριου οίκου». Θεσμοθετείτα – σύμφωνα με το κείμενο – για έκτακτες ανάγκες που έχουν προκύψει «λόγω της εμφάνισης και διάδοσης του κορωvοϊού COVID – 19 και να ενισχύσουν το φιλανθρωπικό τους έργο»

Δηλαδή η διάταξη αφορά έναν μεγάλο αριθμό ιδρυμάτων που η διαδοχική ενίσχυσή τους κάλλιστα μπορεί να συνιστά έναν μηχανισμό σταθερής ενίσχυσης των εκκλησιαστικών δομών από το κράτος το επόμενο διάστημα. Επιπλέον των όσων ήδη καταβάλλει το κράτος με βάση την ισχύουσα νομοθεσία.

Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι στην τροπολογία δεν καθορίζεται ούτε το ύψος του ποσού, ούτε οι όροι χορήγησής του. Αυτό επαφίεται σε Κοινή Υπουργική Απόφαση που θα συνυπογράφουν τα υπουργεία Παιδεία και Οικονομικών και θα προβλέπει κάθε λεπτομέρεια. Στοιχείο που μετατρέπει την τροπολογία ουσιαστικά σε … «λευκή επιταγή» στην οποία το μόνο που μένει είναι να συμπληρωθεί το ποσό.

Ο αιφνιδιαστικός χαρακτήρας της τροπολογίας ενισχύει τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες πρόκειται για μία πρωτοβουλία που προέρχεται από τα όσα συμφωνήθηκαν στην πρόσφατη συνάντηση του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που έγινε στις 26 Μαρτίου στο Μέγαρο Μαξίμου. Το αντικείμενο της συνάντησης ήταν ο τρόπος εορτασμού του Πάσχα το 2021 και η προσαρμογή στις ανάγκες της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά

Ανάλογες επαφές θυμίζουμε είχαν γίνει και την προηγούμενη χρονιά, το 2020, όταν πάλι η χώρα βρίσκονταν σε καθεστώς lockdown με την πλευρά τις Εκκλησίας να ζητά να διενεργηθεί με κοινό η αναστάσιμη λειτουργία.

Είχαν μάλιστα υπάρξει συγκεκριμένες επιστολές της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Εκκλησίας της Κρήτης προς την Νίκη Κεραμέως με τις οποίες ζητούνταν το άνοιγμα των ιερών Ναών.

Την περίοδο εκείνη γίνονταν λόγος για συμβιβασμό που επιτεύχθηκε ανάμεσα στην εκκλησία και την κυβέρνηση. Όπως φάνηκε τμήμα αυτού του συμβιβασμού ήταν μία νομοθετική ρύθμιση που ψηφίστηκε μερικούς μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Ιούλιο. Επρόκειτο για το άρθρο 90 του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών σχετικά με την δυνατότητα των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων να ρυθμίζουν τα χρέη τους.

Όπως είχε αναφέρει ο τότε αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Βεσυρόπουλος «δίνεται η δυνατότητα στα Εκκλησιαστικά Ιδρύματα που αποτελούν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου να μπορούν να προβούν σε διακανονισμό των απαιτήσεών τους με τους πάσης φύσεως οφειλέτες τους. Καθορίζεται, επίσης, σαφώς, ότι το καθεστώς παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων και των οφειλών των Εκκλησιαστικών Νομικών Προσώπων τόσο μεταξύ τους όσο και έναντι τρίτων, συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου, θα διέπεται από το Λογιστικό Δίκαιο των κρατικών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου».

Οι διατάξεις του επίμαχου άρθρου αποτελούσαν ουσιαστικά αντιγραφή επιστολής που είχε αποστείλει από τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς στην κυβέρνηση η Ιερά Σύνοδος.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις