Μαρινίκη Θεοδώρου: Παραγωγικές επενδύσεις – Ο μόνος δρόμος προς την αειθαλή ανάπτυξη

Σε ομιλία του στο Μουζάκι Καρδίτσας στις 23/4, ο πρωθυπουργός της χώρας τόνισε πως:

«…εάν η χώρα δεν βρισκόταν σε καλή δημοσιονομική κατάσταση, αν η οικονομία μας δεν αναπτυσσόταν, αν δεν είχαμε ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα, αν δεν είχε πέσει το κόστος χρηματοδότησης της Ελληνικής Δημοκρατίας, θα ήταν πολύ αμφίβολο αν θα μπορούσαμε από τους εθνικούς πόρους να εξασφαλίσουμε εκείνο το ποσό το οποίο είναι τόσο απαραίτητο να διοχετευθεί στη Θεσσαλία».

Tί πραγματικά λένε οι αριθμοί και τι σημαίνουν για την κοινωνική ευημερία στον χώρα μας όμως; Πηγή μας οι εκθέσεις της Eurostat και όχι κάποιος ανεξάρτητος φορέας, που συνήθως τους αμφισβητεί η κυβέρνηση.

• Η Ελλάδα είναι η 2η φτωχότερη χώρα στην Ε.Ε., έχοντας πίσω της μόνο την Βουλγαρία. Και για να είμαστε απόλυτα σωστοί, οι πολίτες της χώρας είναι οι 2οι φτωχότεροι στην Ε.Ε.

• Στον δείκτη ικανοποίησης από τις ζωές τους, οι Έλληνες πολίτες είναι πάλι μπροστά μόνο από τους Βούλγαρους.

Όταν με την ασκούμενη οικονομική πολιτική ευημερούν οι αριθμοί αλλά όχι οι πολίτες, για ποιό οικονομικό επίτευγμα μιλάμε; Για ποιά ανάπτυξη, ποιό ΑΕΠ και ποιές επενδύσεις;

ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ

Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ), η κεντρική μεταβλητή της οικονομίας, είναι το σύνολο των αξιών των τελικών αγαθών και των υπηρεσιών που παράγονται σε μια εθνική οικονομία μέσα σε μία χρονική περίοδο. Όταν ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ είναι θετικός μιλάμε για ανάπτυξη, όταν είναι μηδενικός για στασιμότητα και όταν είναι αρνητικός, φανερώνει ότι η οικονομία της χώρας είναι σε ύφεση. Την περίοδο 2007-2023 η συρρίκνωση του ΑΕΠ, της παραγωγικής ικανότητας της Ελλάδας έφτασε τα €110δις ετησίως.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Στην οικονομία έχουμε δύο είδη ανάπτυξης. Την διατηρήσιμη ανάπτυξη, που αφορά τα ανεπτυγμένα κράτη και την ανάπτυξη σύγκλισης, που αφορά τα αναπτυσσόμενα ή και τα υποανάπτυκτα κράτη.

Στην περίπτωση της διατηρήσιμης ανάπτυξης, που συνήθως δεν ξεπερνάει το 2-2,5%, γίνονται επενδύσεις σε τεχνολογία και εκπαίδευση εργατικού δυναμικού. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι χαμηλός, μπορεί όμως να διατηρηθεί στο διηνεκές, καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται διαρκώς.

Ανάπτυξη σύγκλισης παρουσιάζουν τα φτωχότερα κράτη και όταν το επιτυγχάνουν φτάνει το 6-7%, καθώς έχουν αρκετό δρόμο να διανύσουν και αρκετούς πόρους αναξιοποίητους, μέχρι να θεωρηθούν ανεπτυγμένα. Εκεί, η ανάγκη για επένδυση σε παραγωγικούς συντελεστές, κεφάλαιο, μηχανήματα, υποδομές είναι μεγαλύτερη. Κύρια πηγή επενδύσεων είναι τα ξένα κεφάλαια, που ζητάνε φθηνό και αναξιοποίητο εργατικό δυναμικό και υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον.
Η χώρα μας, μετά την τεράστια συρρίκνωση της οικονομίας της την περίοδο των μνημονίων, στοχεύει και επιτυγχάνει χηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από τα ανεπτυγμένα κράτη για τους λόγους που εξηγήσαμε παραπάνω.

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Στην χώρα μας η έννοια της επένδυσης είναι συνδεδεμένη με την οικοδομή και το τσιμέντο. Η ανέγερση κατοικιών, τα έργα υποδομής, όπως οι δρόμοι, οδικοί κόμβοι κλπ, έχουν θετικό αντίκτυπο στην ζωή των πολιτών και είναι θεμιτές και απαραίτητες, προσφέρουν όμως βραχυχρόνιο όφελος για την οικονομία. Η ολοκλήρωσή τους δεν αφήνει αποτύπωμα στην οικονομία, καθώς δεν αποφέρει σταθερές θέσεις εργασίας που σημαίνουν φορολογικά έσοδα, εισφορές στα φορολογικά ταμεία και αύξηση του ΑΕΠ.

Οι επενδύσεις που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία, είναι σε μονάδες παραγωγής ελληνικού προϊόντος υψηλής ζήτησης. Αυτές οι επενδύσεις προσφέρουν μακροχρόνιο όφελος στην οικονομία. Παράγουν ΑΕΠ, δημιουργούν σταθερές θέσεις εργασίας, προσφέρουν έσοδα για το κράτος από εισφορές και φόρους για δεκαετίες. Αυτές είναι οι παραγωγικές επενδύσεις για μια οικονομία.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Για να προσελκυθούν παραγωγικές επενδύσεις στην Ελληνική οικονομία, δεν χρειάζονται διακρατικές συμφωνίες, πρωθυπουργικές και υπουργικές παρεμβάσεις. Η εκάστοτε κυβέρνηση δεν προσελκύει με προσωπική πειθώ τους επενδυτές αλλά με την δημιουργία περιβάλλοντος και θεσμών, που θα αφήσει παρακαταθήκη και στην επόμενη, έτσι ώστε να εγκατασταθεί ένα στιβαρό και φιλικό προς επενδύσεις επιχειρηματικό περιβάλλον.

Οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν αφορούν στο σταθερό φορολογικό σύστημα που θα παρέχει επενδυτικά κίνητρα, την πλήρη εξάλειψη της γραφειοκρατίας – δεν αρκεί το γνήσιο της υπογραφής στο gov.gr – η πάταξη της διαφθοράς με τον εκσυγχρονισμό της δικαιοσύνης να παίζει τον πιο κρίσιμο ρόλο σε αυτό. Το τραπεζικό σύστημα της χώρας πρέπει να πάψει να ετεροπροσδιορίζεται και να γίνει πραγματικά σταθερό, τα εργασιακά να επικαιροποιηθούν με επίκεντρο τον εργαζόμενο, την εκπαίδευσή του και την παραγωγικότητά του και όχι την επιστροφή σε πρακτικές που διαλύουν κεκτημένα δεκαετιών.

Τέλος, η ουσιαστική λειτουργία των επιτροπών ανταγωνισμού και το σπάσιμο των καρτέλ, θα δημιουργήσουν ένα οικονομικό οικοσύστημα πραγματικού διαμοιρασμού πόρων και τεχνολογιών, που θα κάνει την χώρα ουσιώδη επενδυτικό προορισμό παραγωγικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας.

Πρώτο βήμα μας θα είναι οι κινήσεις για την ενίσχυση του κράτους δικαίου στην χώρα μας, μέσω των ευρωπαϊκών θεσμών και επιτροπών.

Δεύτερο βήμα, η ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου αναφορικά με την κατανομή των κονδυλίων με προορισμό την Ελλάδα. Οφείλουμε να πατάξουμε την διαφθορά, να επιβάλλουμε τους μηχανισμούς διαφάνειας, να εκσυγχρονίσουμε την δικαιοσύνη, έτσι ώστε να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα και να δημιουργήσουμε ένα οικοσύστημα πραγματικού διαμοιρασμού της οικονομίας.

Και τρίτο, θα πιέσουμε για την πραγματική παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας, που δεν θα προκρίνει την μονοκαλλιέργεια του τουριστικού προϊόντος της χώρας και την οικονομία του τσιμέντου, αλλά θα προσελκύσει επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα παραγωγής προϊόντων υψηλής ζήτησης.

Λειτουργικό και ισχυρό Κράτος δικαίου, πάταξη της διαφθοράς, διαφάνεια και εκσυγχρονισμός των διαδικασιών, θα οδηγήσουν στην πραγματική, βιώσιμη και αποτελεσματική στο διηνεκές παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.