Νίκος Μπίστης: Πρώτες εκτιμήσεις για Ευρώπη και Ελλάδα

Η μεγάλη αποχή στις ευρωεκλογές αποδεικνύει ότι η Ευρώπη έτσι όπως πορεύεται δεν αρέσει. Η άνοδος της Ακροδεξιάς ήταν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μικρότερη της αναμενόμενης. Όμως εστιασμένη σε Γαλλία και Γερμανία είναι εξαιρετικά ανησυχητική γιατί προαναγγέλει ανακατάταξες στις εθνικές εκλογές στον πάλαι ποτέ γαλλογερμανικό άξονα της ΕΕ. Επίσης ίσως πιο ανησυχητική και από την άνοδο της Ακροδεξιάς ήταν η δηλωθείσα βούληση της Ούρσουλα φον ντέρ Λαιεν να συνεργαστεί με την Ακροδεξιά, κυρίως στο πρόσωπο της Μελόνι. Αυτό αναπόφευκτα θα ενθαρρύνει την τάση της κεντροδεξιάς σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο να συνάψει για ψηφοθηρικούς λόγους συμμαχίες με τα Ακροδεξιά κόμματα.

Το ίδιο προβληματική είναι η επιμονή της πλειοψηφίας – που φαίνεται να διατηρείται με κάποιες απώλειες- στην συνταγή στασιμότητας, στο παραλυτικό business as usual που ανοίγει διαρκώς κερκόπορτες στην εθνική αναδίπλωση , στην εγκατάλειψη των ούτως η άλλως ισχνών κοινωνικών πολιτικών , σε σκλήρυνση της στάσης της ΕΕ στο Μεταναστευτικό , σε υποχώρηση του κράτους δικαίου . Όλα αυτά, δηλαδή, που νομιμοποίησαν και κανονικοποίησαν την Ακροδεξιά.

Ταυτοχρόνως εμφανίζονται και πρώτες αντιδράσεις στην άνοδο της Ακροδεξιάς και στην νομιμοποίηση της πρόθεσης της κεντροδεξιάς να συνεργαστεί μαζί της. Δείχνουν ότι Κεντροαριστερά και Αριστερά έχουν σφυγμό. Στην Σουηδία και την Φινλανδία μετά καιρό τα Αριστερά κόμματα ανακάμπτουν. Στην Ισπανία η προσπάθεια να μετατραπεί η κάλπη των ευρωεκλογών σε αποδοκιμασία του Σάντσεθ απέτυχε. Στην Ιταλία η Μελόνι (28,8%) ενίσχυσε την θέση της σε βάρος της Λέγκας και του Σαλβίνι αλλά για πρώτη φορά μετά από χρόνια το Δημοκρατικό Κόμμα (24,1%) μαζί με τα 5 Αστέρια (10%) και την Ιταλική Αριστερά (6%) δείχνει ικανό να συγκροτήσει αξιόμαχο προοδευτικό πόλο.

Πρόκειται για περιπτώσεις που δεν αναιρούν την τάση υποχώρησης η στασιμότητας της προοδευτικής παράταξης με πιο χαρακτηριστική την δραματική υποχώρηση του SPD στην Γερμανία, την ήττα των Γερμανών (φιλοπόλεμων) και Γάλλων Πράσινων. Την ήττα του κόμματος του Μελανσόν και την παρατεταμένη στασιμότητα σε χαμηλά ποσοστά του Γαλλικού ΚΚ . Γενικότερα η προοδευτική παράταξη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πολιτιστική υποβάθμιση , την καταβαράθρωση του έντυπου λόγου με συνέπειες στο μορφωτικό επίπεδο των λαϊκών τάξεων που τις καθιστά ευάλωτες στο εύκολο, το ψευδολαμπερό, το ρηχό, το αναίτια δήθεν προκλητικό. Ευάλωτες στην εικόνα χωρίς ουσία. Λίγο μετά τον θάνατο του Μπερλουσκόνι ζουμε την αποθέωση του μπερλουσκονισμού και της κοινωνίας του θεάματος – ακροάματος. Οι αδελφοί Κύπριοι πήραν Όσκαρ σκηνοθεσίας, σεναρίου και πρώτου ρόλου. Ο YouTuber Φειδίας πήρε (19,4%) δυο μονάδες πίσω από το ΑΚΕΛ και θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στο Ευρωκοινοβούλιο στην θέση του αριστερού Τουρκοκύπριου Νιαζι Κιζιλγιουρεκ με ό,τι συμβολίζουν και ο ένας και ο άλλος. Τουλάχιστον ο Φειδίας έφτιαξε δικό του κόμμα, δεν πήρε άλλο έτοιμο.

Στην Ελλάδα της τρομακτικής αποχής όλοι έχασαν με εξαίρεση ακροδεξιά, γραφικά μορφώματα που εισέπραξαν τις απώλειες της ΝΔ. Όσο οι διαρροές της ΝΔ κατευθύνονται προς τα εκεί και η εγχώρια Ακροδεξιά έχει αυτής της ποιότητας και αυτού του βεληνεκούς εκπροσώπους η ΝΔ θα μπορεί να ελπίζει σε δεξαμενές αναπλήρωσης για τις εθνικές εκλογές. Προφανώς έχασε δυνάμεις και βρίσκεται μπροστά σε τετραγωνισμό του κύκλου , στην ανάγκη να χαϊδέψει την Ακροδεξιά εντός και εκτός της χωρίς να χάσει τον κεντρώο κόσμο της. Δύσκολο έως αδύνατο . Όσο όμως δεν έχει υπαρκτή πίεση και φόβο από την Αριστερά και την Κεντροαριστερά, η από το μαζικό κίνημα έχει κάποια περιθώρια ελιγμών . Και το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε όσους νόμιζαν ότι άμα τη εμφανίσει τους , με το χαμόγελο τους λέγοντας και αυτά και τα ακριβώς αντίθετα τους , θα πετύχαιναν με το έτσι θέλω την ανατροπή. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέτυχε τον στόχο του, τα ψέματα τελείωσαν, ο αρχηγός άρχισε να κουράζει, η ανομοιογένεια του που καλυπτόταν λόγω του σιωπητηρίου της εκλογικής αναμέτρησης έρχεται ήδη εκρηκτικά στην επιφάνεια. Σοβαρά προβλήματα – για άλλους λόγους- θα αντιμετωπίσει και το ΠΑΣΟΚ που αρνείται να ανανεωθεί προγραμματικά και να κάνει αποφασιστική στροφή προς τα αριστερά.

Ήδη και στους δυο χώρους έπεσαν οι πρώτες βολές. Προφανώς ούτε η Νέα Αριστερά μπορεί να είναι ικανοποιημένη. Το αποτέλεσμα είναι κατώτερο των προσδοκιών μας και των δυνατοτήτων μας. Θα μιλήσω και θα γράψω αναλυτικά για αυτό εν όψει της Συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής. Εδώ θα περιοριστώ να πω ότι δεν μπορέσαμε να πείσουμε ότι είμαστε κάτι ευρύτερο μιας διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ και οι διασπάσεις δεν είναι δημοφιλείς. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση μέχρι να πεισθούν οι πολλοί για το αναγκαίο και αναπόφευκτο μπροστά στην γελοιοποίηση της ίδιας της Αριστεράς και την κενότητα του πολιτικού λόγου. Ο λίγος χρόνος και ο πόλεμος ή η αποσιώπηση από συγκεκριμένα ΜΜΕ δεν αποτελούν δικαιολογία γιατί ήταν συνεκτιμώμενα στοιχεία δεδομένα εξ αρχής. Παρόλα αυτά η Νέα Αριστερά έχτισε μέσα σε 5 μήνες ένα κόμμα σε όλη την Ελλάδα και βγαίνει από τις εκλογές χωρίς το παραμικρό εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα. Η πολιτική γραμμή για τον σύγχρονο αριστερό χαρακτήρα του κόμματος και για την συγκρότηση την επόμενη ημέρα μιας πλατιάς κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας υπηρετήθηκε από όλους και όλες χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση. Δεν είναι τυχαίο ενώ αντιθέτως είναι πρωτοφανές ότι δεν ακούστηκε ούτε μια γκρίνια, ούτε μια προσωπική κριτική. Όλοι αισθάνονται πως έγινε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό σε αυτό το πεντάμηνο και υπ’ αυτές τις συνθήκες. Και ο Χαρίτσης μέσα από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση αναδείχθηκε σε ηγέτη με μέτρο, ήθος, μαχητικότητα και επάρκεια. Όλα αυτά αποτελούν παρακαταθήκη για τις μάχες και τις προκλήσεις του άμεσου μέλλοντος. Στο Συνέδριο του Φθινοπώρου θα είμαστε περισσότεροι και καλύτερα προετοιμασμένοι.

Συνεχίζουμε.