Νίκος Μπίστης: Τι θέλει ο Νίκος Κοτζιάς;

Η άποψη μου για τις πολιτικές επιδόσεις του Νίκου Κοτζιά είναι γνωστή. Θετική προφανώς για την Συμφωνία των Πρεσπών. Αρνητική για τις προσεγγίσεις του στα ελληνοτουρκικά όπου το μείγμα εθνικισμού και αντιιμπεριαλισμού του 70 κατέληγε σε ένα καθαρό αντιτουρκισμό.

Οι δε επιδόσεις του στο Κυπριακό μόνο με την λέξη « καταστροφικές» μπορούν να αποδοθούν. Μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη – και παρά την αντίθετη προσέγγιση του Αλέξη Τσίπρα και του ΑΚΕΛ- οδήγησαν τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά σε ναυάγιο, προκάλεσαν την οργή του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Γκουτιέρες και οδήγησαν το Κυπριακό στο απόλυτο αδιέξοδο.

Δεν είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του τα 5 χρόνια που βρισκόμουν στον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία. Λίγες ημέρες πριν την δική μου ένταξη, ο Κοτζιάς και ο Πανος Καμμένος είχαν – προφανώς για διαφορετικούς λόγους- εγκαταλείψει την κυβέρνηση.

Έκτοτε ο πρώην ΥΠΕΞ του ΣΥΡΙΖΑ συχνά πυκνά παρενέβαινε στον δημόσιο διάλογο σε θέματα κυρίως εξωτερικής πολιτικής. Πάντα απο θέσεις της λεγόμενης « πατριωτικής Αριστεράς» , η οποία ειρήσθω εν παρόδω ήταν και παραμένει αντίθετη με την Συμφωνία των Πρεσπών, θεωρώντας την μειοδοτική υποχώρηση κάτω από την πίεση του Αμερικανικού παράγοντα.

Δυστυχώς η απάντηση ορισμένων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ- δεν ήταν η υπεράσπιση της ουσίας της Συμφωνίας που ήταν ο αμοιβαία επωφελής συμβιβασμός αλλά η αντιτουρκικη διάσταση που προσέδιδαν στην Συμφωνία . Ότι δηλαδή δεν επετράπη στην Τουρκία να αυξήσει την επιρροή της στην Βόρεια Μακεδονία. Μια αμφίβολη ως προς την χρονική διάρκεια και εν πάσει περιπτώσει παρεπόμενη διάσταση της επωφελούς για άλλους σοβαρότερους λόγους εμβληματικής Συμφωνίας .

Έκτοτε με την κίνηση «Πράττω» που συγκρότησε με αυτόν τον ιδεολογικό και προγραμματικό λόγο, ο Κοτζιάς θέλησε επανειλημμένως να διαδραματίσει ρόλο στις ζυμώσεις στον αριστερό και προοδευτικό χώρο. Χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αφού η προηγούμενη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν ανταποκρίθηκαν στις προτάσεις του για συνεργασία. Μετά την εκλογή νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε.

Έκανε μια κρούση μετά την εκλογή Κασελλάκη χωρίς ανταπόκριση. Ήταν οι πρώτες μέρες οι οποίες συνέπεσαν με το ταξίδι του νέου Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία στην Κύπρο ,όπου είχε την ευκαιρία να πληροφορηθεί από την ηγεσία του ΑΚΕΛ την γνώμη της για τα πεπραγμένα του Κοτζιά στο Κυπριακό.

Επανήλθε πριν λίγες ημέρες με μεγαλύτερη αυτή την φορά επιτυχία, αφού πήρε την πολυπόθητη θετική απάντηση από τον Στέφανο Κασελλάκη. Έχει σημασία να δούμε τα βήματα αυτής της προσέγγισης και να προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε την αρχική σιβυλλική – όπως την χαρακτήρισε σύσσωμος ο τύπος- δήλωση. Παραθέτω αυτούσιο το τουίτ του Νίκου Κοτζια.

«Γίνεται μεγάλο παιχνίδι στην σκακιέρα του Αιγαίου πάνω στην πλάτη της χώρας. Ο ξένος παράγοντας μαζί με 2 επιχειρηματίες έχει παρέμβει στην πολιτική σκηνή με στόχο να διευκολυνθούν οι υποχωρήσεις της ΝΔ. Όλοι τους αντιπαθούν την πατριωτική αριστερά σε Τουρκια, Ελλάδα και Κούρδους.»

Αν είχαμε να σκεφτούμε μόνο πάνω στις δυο πρώτες προτάσεις εύλογα θα συμπεραίναμε ότι αναφέρεται βασικά στην ΝΔ. Ο ξένος παράγοντας όλοι ξέρουμε ποιος είναι. Είναι ο ίδιος που κατά την πατριωτική δεξιά και την πατριωτική αριστερά είχε στο χέρι Τσίπρα και Κοτζιά για να προβούν σε απαράδεκτες υποχωρήσεις στο Μακεδονικό. Στις μεγάλες παρδαλές λαοσυνάξεις κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών αυτή ήταν η βασική μομφή.

Είναι προφανώς αναφαίρετο δικαίωμα του παλιού συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου να επανέρχεται σε αναλύσεις σύμφωνα με τις οποίες ο ξένος παράγων είναι πάντα εχθρικός για εμάς, ανθελληνικός και φιλικός για την γείτονα. Βεβαίως την ίδια ανάλυση – αντιστρόφως όμως- κάνουν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου οι Τούρκοι εθνικιστές. Με βάση αυτή ακριβώς την ανάλυση Αναστασιάδης και Κοτζιάς απέρριψαν τις προτάσεις Γκουτιέρες.

Είναι μια προσέγγιση μονομερής και χοντροκομμένη που έχει όμως ακροατήριο.Τους δυο επιχειρηματίες καλό είναι να τους ονοματίσει. Δεν είναι καλό ένας πρώην ΥΠΕΞ να μιλάει αόριστα για επιχειρηματίες που θέλουν να βλάψουν την πατρίδα. Πόσο μάλλον τώρα που θέλει να συνεργαστεί με τον κ. Κασελλάκη και ως εκ τούτου πρέπει να είναι πιο προσεκτικός όταν αναφέρεται σε επιχειρηματίες.

Αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα. Στην τρίτη όμως πρόταση το νόημα ανατρέπεται άρδην . Όλα τα προαναφερθέντα Αμερικανοί, επιχειρηματίες και άλλα άνθη του κακού παρεμβαίνουν στην πολιτική σκηνή επειδή «αντιπαθούν την πατριωτική Αριστερά σε Ελλάδα, Τουρκία και Κούρδους».

Τα πράγματα στους Κούρδους είναι περίπλοκα σε Τουρκία και Συρία ενώ η ηρωική Τουρκική Αριστερά κατακερματισμένη και διωκόμενη δεν επηρεάζει σοβαρά τις εξελίξεις. Απομένει η ελληνική «πατριωτική Αριστερά». Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ συμφωνεί και υπερθεματίζει στην ανάλυση του Κοτζια, μένει μόνο ο χώρος του μέχρι χτες ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία.

Ποιον τώρα συμπαθούν και υπέρ ποίου παρεμβαίνουν οι δυο επιχειρηματίες μένει να μας το εξηγήσει ο Νίκος Κοτζιάς. Εμείς πάντως (η ανώνυμη ακόμα ομάδα Αχτσιογλου Χαρίτση, Ηλιόπουλου, Τσακαλώτου κλπ ) «δεν έχουμε μία» που λέγαμε παλιά. Ούτε ένα ευρώ. Και δεν θα μεταφέρουμε στον δημόσιο διάλογο σπερμολογίες. Μετράμε τα λόγια μας και δεν έχουμε έφεση σε θεωρίες συνωμοσίας.

Γεγονός είναι ότι την επομένη της σιβυλλικής δήλωσης Κοτζια άνοιξε ο δρόμος για την αποδοχή της μετέωρης μέχρι τότε πρότασης του για την ενότητα της «πατριωτικής Αριστεράς».

Να θυμίσουμε ότι αμέσως μετά την επικράτηση της, η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία μίλησε επίσης στο όνομα της «πατριωτικής Αριστεράς» ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων από τους αριστερούς/ρες που απεχθάνονται τέτοιους επιθετικούς προσδιορισμούς, γιατί γνωρίζουν ότι η Αριστερά είναι από την φύση της και διεθνιστική και πατριωτική.

Είναι επίσης γνωστό οτι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία λειτουργούσε ομάδα στελεχών που αντιδρούσε σε μετριοπαθείς προσεγγίσεις της προηγούμενης ηγεσίας Τσίπρα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ήθελε να κάνουμε κριτική στον Μητσοτάκη από τα δεξιά, να του ανταποδώσουμε τα ίσα για την ανεύθυνη στάση του στην Συμφωνία των Πρεσπών.

«Όπως μας έλεγε αυτός μειοδότες για το Μακεδονικό, έτσι και εμείς να θεωρούμε πράξη μειοδοσίας κάθε προσπάθεια προσέγγισης και διαλόγου με την Τουρκία». Αυτή ήταν η επωδός.

Αυτή η μειοψηφική μέχρι χτες συντροφιά, αποτελεί σήμερα σημαντικό τμήμα της νέας ηγετικής ομάδας και σε συνδυασμό με την άγνοια και τον συνεχή μετεωρισμό στις απόψεις του νέου Προέδρου, μπορεί να αποτελέσει πηγή δεινών. Αυτή η ομάδα και ο Κοτζιάς θεωρούν κάθε κίνηση συνεννόησης με την Τουρκία υποχώρηση. Είναι φυσικό να συναντηθούν. Αυτό που δεν έγινε τόσα χρόνια, γίνεται σήμερα.