Ο Δούκας, τα Εξάρχεια και οι Αθηναίοι που πρέπει να τιμωρηθούν

Οι πολίτες της Αθήνας, διέπραξαν ένα μεγάλο “αμάρτημα”, έτσι τουλάχιστον λογίζεται η επιλογή τους στα χρόνια της γαλάζιας κυριαρχίας.

Επέλεξαν τον Χάρη Δούκα, αντί του υποψήφιου που στήριξε η Νέας Δημοκρατία και πιθανότατα θα δοθεί οργανωμένη μάχη για να το πληρώσουν. Το αν θα το μετανιώσουν τελικά, εξαρτάται (ευτυχώς) και από τον ίδιο τον Δούκα.

Φαινόταν από τα πρόσωπα υπουργών της κυβέρνησης στα πάνελ το βράδυ των αυτοδιοικητικών εκλογών, ότι το σχέδιο εκδίκησης, για το μήνυμα που θέλησαν να δώσουν οι Αθηναίοι, δεν θα αργήσει να τεθεί σε εφαρμογή.

Ήδη είναι ξεκάθαρο ότι ναρκοθετείται ο δρόμος του κ. Δούκα, ενόψει της ανάληψης των καθηκόντων του τον Ιανουάριο του 2024.

Όπως έχει καταγγείλει επιχειρούν να τον φέρουν προ τετελεσμένων, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις μέχρι στιγμής τη Βασ. Όλγας και τη μανία να εξαφανιστούν τα δέντρα για να προχωρήσει το μετρό στα Εξάρχεια, λες και δεν γίνεται το ένα χωρίς το άλλο.

Χωρίς ο ίδιος ο  Δούκας να έχει προτείνει κάτι έξαλλο, αλλά βαδίζοντας στο δρόμο της λογικής και της συζήτησης (δεν είπε ποτέ ότι δεν πρέπει να προχωρήσει το μετρό), παρουσιάζεται ήδη από επώνυμα τρολ ως ο άνθρωπος που θα βάλει φρένο σε μια Αθήνα που τρέχει με χίλια μπροστά.

O “χαμηλών τόνων” καθηγητής όσο ήταν βέβαιοι ότι θα επικρατήσει ο κ. Μπακογιάννης, έχει μετατραπεί σε “απειλή για την Αθήνα”. Ο κ. Δούκας είναι πράγματι απειλή. Όχι όμως για την Αθήνα, αλλά ως πιθανότητα να παρουσιάσει ένα άλλο παράδειγμα διακυβέρνησης, σε συνδυασμό με τη φθορά της κυβέρνησης.

Είναι μια ευκαιρία για τον προοδευτικό χώρο, μια ευκαιρία που η κυβέρνηση δεν θέλει επουδενί να υπάρξει και από την πλευρά της είναι λογικό.

Άλλωστε αν σε κάτι είναι επιτελικό το “επιτελικό κράτος”, είναι στο να βρίσκει τρόπους να προστατεύει την εξουσία του.

Γι’ αυτό άλλωστε πέρα από τα επώνυμα τρολ, βγήκαν μπροστά και βασικοί παίκτες του συστήματος, όπως η κ. Λίνα Μενδώνη και ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης. Η πρώτη απαντώντας στον κ. Δούκα για τη Βασ. Όλγας και ο δεύτερος προαναγγέλλοντας ότι “οι Αθηναίοι θα κλάψουν με μαύρο δάκρυ”.

Ο Χάρης Δούκας θα κριθεί από τα πεπραγμένα του, ωστόσο δεν θα πρέπει να πάει ως πρόβατο επί σφαγή και αυτό πρέπει να το έχει στο νου του και ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ και όσοι έχουν συνταχθεί γύρω του ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης.

Πέρα από τα τεράστια προβλήματα της Αθήνας, που έχει να επιλύσει, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει μια καλά οργανωμένη λευκή απεργία, αλλά και το κουβάρι των συναρμοδιοτήτων, που θα τον οδηγήσει σε σύγκρουση και (ας ελπίσουμε να μη χρειαστεί) ένα blame game μέχρι τελικής πτώσεως με την Περιφέρεια και την κεντρική κυβέρνηση, σε περίπτωση φυσικής καταστροφής.

Οφείλει πέρα από το σχέδιο του για την Αθήνα, να είναι έτοιμος να εφαρμόσει και ένα σχέδιο αντιμετώπισης των χτυπημάτων κάτω από τη μέση που θα δεχθεί.

Αν κάποιος αμφιβάλλει ότι η κυβέρνηση είναι αρκετά κυνική για να τιμωρήσει τους Αθηναίους για την επιλογή τους, είναι μάλλον αιθεροβάμων. Αρκεί να δει τους χειρισμούς στις υποκλοπές και στα Τέμπη για να αλλάξει γνώμη.

Μια κυβέρνηση που πολεμά έναν έντιμο δικαστή και κάνει επικοινωνιακή διαχείριση σε μια τραγωδία όπως αυτή των Τεμπών, σίγουρα δεν θα διστάσει να πολεμήσει τον δήμαρχο που χάλασε την εικόνα απόλυτης κυριαρχίας της στο πολιτικό σκηνικό.

Το ναρκοπέδιο για τον Δούκα έχει στηθεί. Η καθημερινότητα των Αθηναίων προφανώς θεωρείται παράπλευρη απώλεια.