Οι εργαζόμενοι στη μέγγενη του αλγόριθμου

Κατώτατος μισθός που θα υπολογίζεται με αλγόριθμο για να μπορούν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις να… προγραμματίζονται.

Με τον απίθανο αυτόν ισχυρισμό εισηγήθηκε στην Βουλή τη νομοθέτηση του αλγόριθμου για τον υπολογισμό του κατώτατου μισθού η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως.

Ένα νομοθέτημα που βρίσκει «απέναντι» το σύνολο της αντιπολίτευσης αλλά και τα συνδικάτα των εργαζομένων!

Το σχετικό νομοσχέδιο, που ενσωματώνει ευρωπαϊκή οδηγία (την οποία η κυβέρνηση ερμηνεύει με τον δικό της τρόπο) ετοιμάζονται να ψηφίσουν σήμερα αποκλειστικά οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Η βασική πρόβλεψή του είναι πως ο κατώτατος μισθός έως το 2028 θα καθορίζεται με «ρομποτοειδή» τρόπο: Δηλαδή με έναν μαθηματικό τύπο – αλγόριθμο ο οποίος θα υπολογίζει το ύψος του κατώτατου μισού με τον συνυπολογισμό της επίπτωσης του πληθωρισμού στο 20% των πιο χαμηλών αμοιβών σε συνδυασμό με την αύξηση της παραγωγικότητας.

Δύο μεγέθη τα οποία θα υπολογίζονται από την ΕΛΣΑΤ και ούτε καν προσδιορίζεται ο τρόπος υπολογισμού του από το νομοσχέδιο. Αντίστοιχα είναι προφανές ότι ο κατώτατος μισθός ΔΕΝ θα καθορίζεται από συλλογικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους.

Προκειμένου να στηρίξει τη ρύθμιση αυτή, η Νίκη Κεραμέως, ανέφερε πως αυτό το μέτρο συνιστά «προβλεψιμότητα για τους εργαζόμενους να κάνουν τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, προβλεψιμότητα για τις επιχειρήσεις για να κάνουν τον επιχειρησιακό τους προγραμματισμό»!

Παράλληλα υποστήριξε ότι με τον τρόπο αυτό δεν μπορεί να υπάρξει απόκλιση από τον κατώτατο μισθό προς τα κάτω, ενώ δίνεται η δυνατότητα πέραν αυτού του μισθού εργοδότες και εργαζόμενοι να διαπραγματευθούν! Ισχυρισμός που – όπως κατήγγειλαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης – είναι εκτός πραγματικότητας αφού κανένας εργοδότης δεν έχει λόγο να προσέλθει σε μία τέτοια διαπραγμάτευση, αφού δεν θα κηρύσσονται υποχρεωτικές οι Συλλογικές Συμβάσεις.

Μάλιστα, τροπολογίες υπέρ της θεσμοθέτησης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας έχουν ήδη καταθέσει το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ.

Υπέρ (μόνον) οι βιομήχανοι

Η …απορία του γιατί η κυβέρνηση και η Νίκη Κεραμέως επέλεξαν την λύση του αλγόριθμου μπορεί εύκολα να απαντηθεί αν κανείς προσφύγει στην συζήτηση που έγινε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής για το νομοσχέδιο. Εκεί όπου οι εκπρόσωποι των ενώσεων των βιομηχάνων ήταν και οι μόνοι κοινωνικοί φορείς που στήριξαν την ρύθμιση που προτείνει το υπουργείο Εργασίας.

Ενδεικτική ήταν η τοποθέτηση της Κατερίνας Δασκαλάκη, Διευθύντριας Τομέα Εργασιακών Σχέσεων του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών.

Δήλωσε πως η κυβέρνηση εισάγει «ένα μαθηματικό τύπο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από το 2028 με βάση συγκεκριμένους δείκτες τιμών για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά και την παραγωγικότητα. Κατ’ αρχήν είμαστε θετικοί στην εισαγωγή ενός σαφούς και οριοθετημένου μηχανισμού αυτόματης αναπροσαρμογής. Με αυτό τον τρόπο θα αποσυνδεθεί η τελική απόφαση για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τον εκάστοτε εκλογικό κύκλο και εξωτερικές επιδράσεις».

Στην ίδια λογική κινήθηκε και ο Ιωάννης Σταύρου Α΄Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος, τονίζοντας πως «η δημιουργία ενός αλγόριθμου, ενός μαθηματικού τύπου ως αυτόματου μηχανισμού, είναι σαφέστατα προς τη σωστή κατεύθυνση» γιατί «δεν θα υπάρχουν πολιτικά κριτήρια για τις αυξήσεις αλλά θα υπάρχει τεχνοκρατικός τρόπος προσδιορισμού βάσει ενός συγκεκριμένου μαθηματικού τύπου».

Αντίθετοι οι εργαζόμενοι

Στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση ήταν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων των εργαζομένων. Με την Νομική Σύμβουλο της ΓΣΕΕ Σοφία Καζάκου να επισημαίνει πως  η κυβέρνηση επιλέγει «ένα σύστημα αυτόματης αναπροσαρμογής του κατώτατου μισθού χρησιμοποιώντας, ωστόσο, συντελεστές που βασίζονται σε δείκτες που δεν έχουν μετρηθεί. Μένει να μετρηθούν από την ΕΛΣΤΑΤ στο μέλλον.

Επίσης, προβλέπεται ένας μεγάλος αριθμός εξαιρέσεων που μπορεί να οδηγήσουν στο πάγωμα του κατώτατου μισθού.

Ακόμη, Πέραν της απροσδιοριστίας των προτεινόμενων συντελεστών, το σχέδιο νόμου δεν λαμβάνει υπόψη ούτε και αυτά τα ελάχιστα υποχρεωτικά κριτήρια που ορίζει η Οδηγία.

Μεταξύ άλλων, το γενικό επίπεδο και την κατανομή των μισθών, το ρυθμό αύξησης των μισθών, ενώ αγνοεί πλήρως στοιχεία και δείκτες που έπρεπε να λαμβάνονται υπόψιν, όπως το μέγεθος της οικονομικής υστέρησης των Ελλήνων, η διαβίωση μεγάλης μερίδας Ελλήνων πολιτών κάτω από το όριο της φτώχειας και τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης, ο δείκτης φτώχειας στην εργασία και ο δείκτης διανομής του εισοδήματος μεταξύ κερδών και μισθών».

Σημείωσε επίσης ότι «το σχέδιο νόμου υιοθετεί έναν ρόλο διακοσμητικό, για τους κοινωνικούς εταίρους».

Ανάλογη τοποθέτηση και από τον Δημήτρη Μπράτη εκπροσώπου της ΑΔΕΔΥ που σημείωσε πως «δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, σήμερα να καθορίζονται οι μισθοί στο δημόσιο τομέα με μονομερή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και της Κυβέρνησης όταν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αυτό αποτελεί κεκτημένο να είναι αποτέλεσμα κοινωνικού διαλόγου. Από τη μια μεριά, προσέξτε, δεν μας δίνετε τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης, από την άλλη μεριά μας «τρέχετε» κάθε φορά στα δικαστήρια, όχι για απεργίες ή αποχές».

Τέλος, ο Γιάννης Τασιούλας εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Οικοδόμων είπε πως «ο μηχανισμός που ενσωματώνεται για τον καθορισμό του κατώτερου μισθού, είναι στην πραγματικότητα ένας μόνιμος κόφτης, αναβαθμίζει τις προηγούμενες αντεργατικές παρεμβάσεις, με στόχο να κρατηθεί ο κατώτερος μισθός στα ελάχιστα και να πιεστούν όλοι οι μισθοί προς τα κάτω».