Οι “λοχαγοί” του ΣΥΡΙΖΑ
Ποια είναι η νέα γενιά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικεί την αναβάθμισή της στη μεταμνημονιακή περίοδο. Ποιους σκέφτεται ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει στον ανασχηματισμό ο Αλέξης Τσίπρας, κατά τα πρότυπα του Δημήτρη Τζανακόπουλου, της Έφης Αχτσιόγλου, του Αλέξη Χαρίτση, του Γιώργου Βασιλειάδη και του Νάσου Ηλιόπουλου.
- 10 Αυγούστου 2018 07:13
Κάποιοι έχουν αρχίσει ήδη να τους λένε στην κομματική αργκό «οι λοχαγοί του ΣΥΡΙΖΑ» -όπως είχε «λοχαγούς» παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και έστω εάν οι «λοχαγοί» της Κουμουνδούρου δεν αποτελούν ξεχωριστή ομάδα, αλλά διαπερνούν όλες τις τάσεις.
Πρόκειται για μια νέα γενιά στελεχών που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην μεταμνημονιακή περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, στη διαμόρφωση των εσωκομματικών μηχανισμών και την μετεξέλιξη του κόμματος στην κατεύθυνση που ήδη εκφράζει ο πρωθυπουργός.
Το «πείραμα», άλλωστε, με την ανάδειξη του Δημήτρη Τζανακόπουλου από τη θέση του υπουργού Επικρατείας, της Έφης Αχτσιόγλου, ως υπουργού Εργασίας, του Αλέξη Χαρίτση ως αναπληρωτή υπουργού Οικονομίας, του Γιώργου Βασιλειάδη ως υφυπουργού Αθλητισμού και του Νάσου Ηλιόπουλου, ως υφυπουργού Εργασίας, κρίνεται από το Μέγαρο Μαξίμου ως ιδιαίτερα επιτυχημένο. Δημήτρης Τζανακόπουλος, Έφη Αχτσιόγλου και Νάσος Ηλιόπουλος θεωρούνται ήδη αμετακίνητοι από τα αξιώματά τους, ενώ Αλέξης Χαρίτσης και Γιώργος Βασιλειάδης δεν αποκλείεται στον επικείμενο ανασχηματισμό να αναβαθμιστούν.
Οι παραπάνω υπουργοί, όμως, είναι η «κορυφή» της νέας γενιάς στελεχών της Κουμουνδούρου, η «κορυφή» των … «λοχαγών», καθώς από κάτω υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νέων στελεχών που ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να αναβαθμίσει.
Μεταξύ αυτών ο Διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης, που θα βρίσκεται και στα ψηφοδέλτια του Βόρειου Τομέα της έως τώρα Β΄ Αθηνών, αλλά και η εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Ράνια Σβίγκου, η οποία αποδεικνύεται ιδιαίτερα δραστήρια, αποτελεσματική, αλλά και εύστοχη, χωρίς να δημιουργεί κανένα πρόβλημα με την ιδιαίτερα δύσκολη δουλειά της και ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Λευτέρης Κρέτσος.
Σε ιδιαίτερη εκτίμηση φέρεται να έχει το Μέγαρο Μαξίμου την αποτελεσματικότητα και τη σεμνότητα του Γενικού Γραμματέα συντονισμού του κυβερνητικού έργου Δημήτρη Παπαγιαννάκου, ο οποίος αντικατέστησε στη συγκεκριμένη θέση τον Χριστόφορο Βερναρδάκη, όταν ο γνωστός πολιτικός επιστήμονας και δημοσκόπος προήχθη στη θέση του υπουργού Επικρατείας. Παρότι, με επιλογή του, είναι από τα λιγότερο προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο -συνεργάτης παλαιότερα του Αλέκου Φλαμπουράρη, μηχανικός με διδακτορικό στη φιλοσοφία- θεωρείται ιδιαίτερα μεθοδικός και αποτελεσματικός στην εργασία του.
Δεν είναι τυχαίο που ο Δημήτρης Παπαγιαννάκος, άλλωστε, ανέλαβε την ευθύνη ελέγχου της ομαλής υλοποίησης του προγράμματος, συντονίζοντας τους υπουργούς για την υλοποίηση της τρίτης αξιολόγησης, μαζί με τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ Δημήτρη Λιάκο. Ο Δημήτρης Λιάκος, αν και λίγο μεγαλύτερος στην ηλικία από τα υπόλοιπα νεαρά στελέχη, παίζει καθοριστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις, διαθέτει την πλήρη εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού, ενώ το όνομά του έχει ακουστεί ακόμα και για υψηλότερες θέσεις στην κυβέρνηση. Στο ίδιο επίπεδο είναι και ο Διευθυντής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας, που μάλλον «πληρώνει» τη συγγένειά του με τον πρωθυπουργό.
Μεγάλης εκτίμησης στο Μέγαρο Μαξίμου απολαμβάνει και η Γενική Γραμματέας Οικονομικής Πολιτικής Έλενα Παπαδοπούλου, εκ των στενότερων συνεργατών του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ενώ ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής έχει ήδη αναλάβει επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής.
Στην ίδια ακριβώς κατηγορία βρίσκεται και ο Μιχάλης Καλογήρου, ο 40χρονος Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου. Το θέμα των Γενικών Γραμματέων, πάντως, αποτελεί ούτως ή άλλως έναν πονοκέφαλο για τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς τρέχουν ήδη οι προκηρύξεις για την επιλογή μέσω διαγωνισμού νέων Γραμματέων με τετραετή κλειστή θητεία, κατόπιν απαιτήσεων των θεσμών για “αποκομματικοποίηση” της δημόσιας διοίκησης. Οι μόνοι ΓΓ που θα διορίζονται πλέον από την κυβέρνηση είναι οι ΓΓ του πρωθυπουργού, του Υπουργικού Συμβουλίου και του Συντονισμού του κυβερνητικού έργου, με την κυβέρνηση να προσπαθεί μήπως έως και το καλοκαίρι παραμένουν και Γραμματείς που έχουν την ευθύνη καίριων θεμάτων στην διαπραγμάτευση με τους θεσμούς.
Πίσω από αυτή τη γενιά, πάντως, προς αξιοποίηση βρίσκονται πολλά ακόμα στελέχη, όπως η υπεύθυνη του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη Κατερίνα Νοτοπούλου, ο βουλευτής Πρέβεζας Κώστας Μπάρκας, ο Σπύρος Παπακωνσταντίνου -εκ των στενότερων συνεργατών του Ευκλείδη Τσακαλώτου- η γενική γραμματέας του πρωθυπουργού Ιωάννα Πεπέ, η Νεφέλη Σαμιακού, ειδική σύμβουλος του υφυπουργού Εργασίας Γ. Πετρόπουλου, αλλά και κομματικά στελέχη όπως ο Γιάννης Μπουρνούς κ.ά. Επίσης οι βουλευτές Μαγνησίας Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, Θεσπρωτίας Μάριος Κάτσης, Έβρου Νατάσα Γκαρά, Βασίλειος Τσίρκας Άρτας, Φθιώτιδας Ιωάννης Σαρακιώτης, Λακωνίας Σταύρος Αραχωβίτης, αλλά και διευθυντές των γραφείων των υπουργών Ενέργειας Μιχάλης Νικολακάκης, Εργασίας Μάνια Καβαθά, και αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών Κώστας Φοφιαδάκης. Υπάρχουν ακόμα σημαντικά νεαρά στελέχη στο Μέγαρο Μαξίμου όπως οι Δημήτρης Καραμάνης, Νίκος Ανδριόπουλος, Σταύρος Παναγιωτίδης, αλλά και ο Χρήστος Στάικος από την Enterprise Greece. Επίσης ο Θεόφραστος Βαβουρέλης και ο Πάνος Ροδάκης από το ΤΕΕ και τα ΕΛΠΕ, ο Διονύσης Τεμπονέρας και άλλοι.
Ο Βαγγέλης Καλπαδάκης
Δεν πρόκειται για κομματικό στέλεχος, αλλά για έναν τριανταπεντάρη διπλωμάτη καριέρας, που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική της χώρας, ως διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού. Ανηψιός του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση- γιος της αδελφής του- χαίρει της απόλυτης εκτίμησης και εμπιστοσύνης του Αλέξη Τσίπρα και αναλαμβάνει- σε συνεργασία με τον Νίκο Κοτζιά-ακόμα και τις πιο δύσκολες παρασκηνιακές επαφές που αφορούν τις διπλωματικές κινήσεις του πρωθυπουργού. Καθοριστικός, τέλος, είναι ο ρόλος του Τάκη Παυλόπουλου, επίσης διπλωματικού συμβούλου του πρωθυπουργού, για τα ευρωπαϊκά θέματα, ο οποίος έχει και την ευθύνη των επαφών με τους ευρωπαίους σοσιαλιστές.