Οι όμηροι του Χριστοφοράκου

Του Γ. Λακόπουλου

Ο Μιχάλης. Χριστοφοράκος θα μπορούσε να είναι για το εγχώριο πολιτικό σύστημα ότι ήταν ο … Σάββας Ξηρός για την εγχώρια τρομοκρατία: ένα ατύχημα οδήγησε στην εξάρθρωση της. Κάτι ανάλογο με τον πρώην ισχυρό άνδρας της Ζήμενς – που “καλλιεργούσε το έδαφος” με υπουργούς, βουλευτές, συνδικαλιστές, κρατικά στελέχη και δημοσιογράφους- θα τίναζε τον αέρα κόμματα και πολιτικούς. Αλλά μόλις έσκασε η βόμβα μην τον είδατε τον Κίτσο, τον λεβέντη, τον αρχιληστή.

Άφησε πίσω του ένα ιστορικό επαφών που τον συνδέει με πολιτικά πρόσωπα και μια ολόκληρη οικογένεια: .το Μητσοτακέικο. Πχ ένα τηλεφωνικό κέντρο έχει στοιχειώσει και καταδιώκει διαρκώς τον επίδοξο Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτακης – παρά τις εξηγήσεις του ότι δεν ήταν δωρεά αλλά κανονική αγορά, με κάποιες διευκολύνσεις. Τίποτε ποινικά επιλήψιμο.

Άφησε και δυο δίκες. Στην μία η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ήδη για την ενοχή του Τάσου Μαντέλη -που υπήρξε ο πρώτος “σημιτικός” στο ΠΑΣΟΚ. Η άλλη τώρα διεξάγεται με κατηγορητήριο που δεν φαίνεται να οδηγεί στην άκρη του νήματος για το εκτενέστερο λάδωμα της Μεταπολίτευσης.

Ο Χριστοφοράκος δραπέτευσε, αλλά το φάντασμά του συνεχίζει να κόβει βόλτες πάνω από τον δημόσιο βίο. Ο ίδιος κόβει βόλτες στο Μόναχο και – παρά τα τρία ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης- μεθοδεύει παραγραφές και ήπιες καταδίκες του από τη γερμανική Δικαιοσύνη- ώστε να μην μπορεί να ξαναδικαστεί για τα ίδια αδικήματα σε ευρωπαϊκή χώρα.

Καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν επιδίωξε αποφασιστικά την έκδοσή του- ούτε η σημερινή. Άλλωστε οι Γερμανοί δεν θα εκδώσουν κάποιον που μπορεί να τινάξει στον αέρα τις… παραγωγικές μεθόδους εξαγωγής των προϊόντων τους σε χώρες σαν την Ελλάδα και τη Νιγηρία.

Αλλά οι σκελετοί στις ντουλάπες υπάρχουν και ΄φέρνουν πολλούς σε δύσκολή θέση. Ένας από αυτούς είναι ο Κ. Σημίτης. Εκτός από τον Μαντέλη που υπήρξε φίλος και υπουργός του, εκκρεμεί και η υπόθεση με το ένα εκατομμύριο μάρκα για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ- μέσω του Θ. Τσουκάτου , που δεν το αρνήθηκε . Κατά τη συνήθειά του ο πρώην Πρωθυπουργός περιορίσθηκε ως τώρα σε μια δήλωση του τύπου : μπα , συνέβαιναν τέτοια πράγματα επί εκσυγχρονισμού;- τι κρίμα!

Τώρα μάλλον βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση: ο Χριστοφοράκος επισκεπτόταν συχνά το μέγαρο Μαξίμου, κατά την κατάθεση της γραμματέως του. Ένας επιχειρηματίας που έκανε δουλείες με το κράτος ευλόγως επικοινωνούσε με την κυβέρνηση. Αλλά από πότε οι Πρωθυπουργοί ασχολούνται με την τρέχουσα διαχείριση των κρατικών προμήθειων;

Σε τρίτο πρόσωπο- με ανακοίνωση του Γραφείου του – ο Κ. Σημίτης διέψευσε ότι είχε οποιαδήποτε συνάντηση με τον Χριστοφοράκο. Τρελάθηκε η γραμματέας και σημείωνε ανύπαρκτες επαφές στην ατζέντα του; Η είναι βαλτή; Η απειληθείσα προσφυγή εναντίον της για ψευδορκία , θα στηριχθεί στην ιδέα ότι άλλο ο ίδιος ο Σημίτης και άλλο η επί των δημοσίων σχέσεων του Μάνια Κωστοπούλου- η οποία δήλωσε το εκπληκτικό ” Ο κ. Σημίτης δεν συναντούσε ποτέ επιχειρηματίες”. Ήτοι : μπορεί να πήγαινε στο Μαξίμου ο Χριστοφοράκος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έβλεπε και τον πρωθυπουργό.

Αν γι αυτή την περίπτωση πρέπει να περιμένουμε να αποφανθεί η Δικαιοσύνη εφόσον της ζητηθεί, για το ίδιο το σκάνδαλο Ζήμενς δεν χρειάζεται να περιμένουμε τιποτε. Μετά από τόσα χρόνια λειτουργεί σαν μηχανισμός ομηρίας για το πολιτικό σύστημα της εποχής. Παρ ότι ο συμβιβασμός για τη βλάβη που υπέστη η χώρα από τις “καλλιέργειες” της Ζήμενς κατέληξε σε μια τρύπα στο νερό και ο Χριστοφοράκος έχει διασφαλίσει την ατιμωρησία του , πολλοί Έλληνες πολιτικοί τρέμουν στην ιδέα ότι θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν περισσότερα από τις σημειώσεις στο ημερολόγιο της γραμματέως του.