Το παιχνίδι της αναθεώρησης του Συντάγματος: Νοέμβριος συναινέσεων και συγκρούσεων

Η συνταγματική αναθεώρηση διαμορφώνει ένα νέο πεδίο συγκρούσεων και συναινέσεων, καθώς μέσα σε μία βδομάδα το πολύ αναμένεται να έχει κατατεθεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ όλα τα κόμματα έχουν ήδη πάρει θέσεις μάχης.

Με την παρουσίαση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ χθες από τον Αλέξη Τσίπρα στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος (η οποία μετά συζήτησε τον τρόπο εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας και τη σχέση Κράτους- Εκκλησίας), ο πρωθυπουργός αλλάζει την ατζέντα του δημοσίου διαλόγου, στην οποία το τελευταίοι διάστημα κυριαρχούσε η παραίτηση Κοτζιά (σημειωτέον ότι ο πρώην υπουργός δεν έδωσε το παρόν στη συνεδρίαση). Ενδεικτικό της διαθεσης να αφήσει η κυβέρνηση πίσω της οποιοδήποτε εσωτερικό θέμα ήταν πως ο κ.Τσίπρας έφυγε χαμογελαστός και αγκαλιά μαζί με το Νίκο φιλη μετά τη συνεδρίαση, λέγοντας μάλιστα στους δημοσιογράφους: “Σας απογοητεύει (ο Φίλης)… δε σας δίνει ειδήσεις”.

Και βέβαια ο πρωθυπουργός επιχειρεί να εκθέσει τη Νέα Δημοκρατία για την άρνηση της να ψηφίσει οποιοδήποτε άρθρο προς αναθεώρηση.

Η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει πως για να ψηφίσει τα άρθρα που προτείνει προς αναθεώρηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει και ο ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει τα άρθρα που εκείνη ζητά να αναθεωρηθούν, όπως είχε εξάλλου δηλώσει ήδη από τη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κύριο από αυτά είναι το άρθρο 16, ώστε να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ, κάτι που δε συζητά σε καμία περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρτατία βάζει στο τραπέζι όμως και μία ακόμη σειρά άρθρων όπως το 103 για τις αρμοδιότητες και τα οικονομικά των δήμων, το 106 με κίνητρα για ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον και το 110 για την απλοποίηση της ίδιας της αναθεωρητικής διαδικασίας.

Ο Αλέξης Τσίπρας πάντως κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι αναζητεί παιδιάστικες δικαιολογίες για να μην ψηφίσει την αναθεώρηση του άρθρου 86, δηλαδή του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Απέρριψε δε την πρόταση της ΝΔ διότι σημαίνει πως αυτή η Βουλή θα ψηφίσει όσα άρθρα προτείνουν και οι δύο με 180 και η επόμενη θα μπορεί να αναθεωρήσει όσα επιθυμεί με 151.

Και εάν στη ΝΔ σκεφτόντουσαν να μη συμμετάσχουν στη διαδικασία της αναθεώρησης, αλλά να εμφανιστούν στην ψηφοφορία και να ψηφίσουν για το άρθρο 86, η επίθεση αυτή εξόργισε τον κ.Μητσοτάκη.

Ο πρόεδρος της ΝΔ υπενθύμισε πως εκείνος είχε καταθέσει σχετική πρόταση ήδη το 2006, ενώ το γραφείο τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθιστούσε σαφές ότι η ΝΔ δε θα ψηφίσει την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα το προχωρήσει εκείνη ως κυβέρνηση.

Αυτό βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να το εκμεταλλευθεί σαν βούτυρο στο ψωμί του εγκαλώντας τη ΝΔ για την αποχώρηση της.

Τη στάση του σκληραίνει και το Ποτάμι βάζοντας μπροστά το άρθρο 16. Αρχικά το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη είχε πει “ναι” με όρους στην αναθεώρηση, ωστόσο φαίνεται πως το σενάριο να κατηγορηθεί ότι συμπλέει με το ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε αντιδράσεις. Η κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού είναι έτσι κι αλλιώς διχασμένη ως προς τη συστράτευση με το ΣΥΡΙΖΑ σε ορισμένα θέματα και τη σύμπλευση με τη ΝΔ.

Το Κίνημα Αλλαγής αντίθετα δεν προτίθεται να ακολουθήσει τη ΝΔ εφόσον η αξιωματική αντιπολίτευση αποχωρήσει από τη διαδικασία αναθεώρησης, ακριβώς για να μην κατηγορηθεί ως “ουρά” του κ.Μητσοτάκη. Ούτε θέτει ως όρο την αναθεώρηση κάποιων άρθρων για να ψηφίσει αυτά με τα οποία συμφωνεί. Διαμηνύει πάντως ότι θα προσέλθει στη διαδικασία με τις δικές του προτάσεις, αν και ανοιχτό στο διάλογο, και πως σε καμία περίπτωση δε θα επιτρέψει στο ΣΥΡΙΖΑ να μετατρέψει την αναθεώρηση σε επικοινωνιακό παιχνίδι (από την Κουμουνδούρου μία φορά ορκίζονται πως έχουν στόχο να προχωρήσουν όντως την αναθεώρηση και μάλιστα γρήγορα). Προφανώς βέβαια στη Χαριλάου Τρικούπη έλαβαν υπόψη τους το πως θα φαινόταν λίγες ημέρες μετά την προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου να έλεγαν όχι στην αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Το ΚΚΕ δε βιάστηκε να δεσμευτεί για το εάν και ποια άρθρα θα ψηφίσει, αν και στη επιστολή Τσίπρα απάντησε κάνοντας λόγο για αντιλαϊκή αναθεώρηση και χαρακτήρισε ημίμετρο την αλλαγή στο άρθρο 3 αντί του πλήρη διαχωρισμού Κράτους- Εκκλησίας. Μένει να διευκρινίσει πιθανότατα στην επιτροπή τι θα κάνει ως προς το άρθρο 3, αλλά και το άρθρο 86.

Η επιθυμία πολλών στο ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του άρθρου 3 που αναφέρεται σε επικρατούσα θρησκεία, πάντως “θυσιάστηκε” στο βωμό της αναζήτησης συναινέσεων (οι οποιες μπορεί να… φανουν χρησιμες όταν οι ΑΝΕΛ αποχωρησουν από την κυιβέρνηση ή σε περίπτωση και ψήφου εμπιστοσύνης) και της λογικής κάλλιο ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους και στο χέρι, παρά καθαρός διαχωρισμός Κράτους- Εκκλησίας και καρτέρι. Χώρια που είναι σαφές ότι το Μαξίμου δεν ήθελε να έρθει σε ευθεία σύγκρουση με την Εκκλησία της Ελλάδας, έτσι και το προοίμιο του Συντάγματος που ξεκινά “εις το όνομα της αγίας, ομοουσίας και αδιαιρέτου Τριάδος” παραμένει ανέγγιχτο, αν και ταυτόχρονα καθιερώνεται ο υποχρεωτικός πολιτικός όρκος για τα αιρετά πρόσωπα και τους δημοσίους υπαλλήλους.