Παραπομπή Παπαγγελόπουλου: “Άπλυτα στη φόρα” με σίγουρη χαμένη τη Δικαιοσύνη

Παρά το γεγονός ότι το σύνολο του πολιτικού κόσμου κάνει λόγο για «ανεξαρτησία της δικαιοσύνης» και σαφή οριοθέτηση της με την πολιτική εξουσία, διαφορετική είναι η εικόνα που θα υπάρξει την εβδομάδα που ξεκινά αύριο. Οι αντιπαραθέσεις που αναμένονται στην Βουλή την Τετάρτη 22 Ιουλίου, με αντικείμενο το πόρισμα της Προανακριτικής Επιτροπής για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και την σχετική μυστική ψηφοφορία, αναμένεται να εμπλέξουν πριν από όλα ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς και δικαστικές διαδικασίες. Οι αναφορές στην χειραγώγηση της δικαιοσύνης θα κυριαρχήσουν από όλες τις πλευρές.

Στο επίκεντρο η δικαιοσύνη

Στην συζήτηση που θα γίνει στην Βουλή, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξει «ανακεφαλαίωση», μίας πολιτικής διαμάχης τεσσάρων ετών που περιστρέφεται γύρω από την διερεύνηση του σκανδάλου Novartis και στο επίκεντρό της βρίσκονται οι λειτουργίες της δικαιοσύνης. «Εγγύηση» για την συγκεκριμένη εξέλιξη είναι το πόρισμα της πλειοψηφίας της Προανακριτικής επιτροπής, οι τελευταίες εξελίξεις στην δικαιοσύνη με την ποινική έρευνα για την εισαγγελέα διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, αλλά και τα όσα έχει πει και αναμένεται να επαναλάβει (αν όχι να ενισχύσει περεταίρω) ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος.

Μεταξύ άλλων το πόρισμα της Προανακριτικής Επιτροπής αναφέρεται στις σχέσεις πολιτικής εξουσίας και δικαιοσύνης στην περιγραφή των αδικημάτων με τα οποία «επιβαρύνει» τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλου. Ενδεικτικά σημειώνεται πως μεταξύ άλλων υποστηρίζει πως ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης «με δόλο έπεισε την Εισαγγελέα Διαφθοράς και τους επίκουρους εισαγγελείς που χειρίζονταν την υπόθεση Novartis με περισσότερες από μια πράξεις να τελέσουν περισσότερα εγκλήματα». Εξηγεί πως «εν γνώσει τους εξέθεσαν σε δίωξη κάποιον αθώο και συγκεκριμένα τα δέκα πολιτικά πρόσωπα που διαβίβασαν το φάκελο της δικογραφίας στη Βουλή των Ελλήνων και εν συνεχεία συνέχισαν να τους ελέγχουν». Επίσης ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος εγκαλείται γιατί «με πρόθεση παρέβη τα καθήκοντα του α) παρεμβαίνοντας στο έργο της Εισαγγελέως Διαφθοράς κας Τουλουπάκη, όπως β) παρεμβαίνοντας στο έργο της Εισαγγελέως Διαφθοράς κας Ράικου».

Το εντυπωσιακό στοιχείο στην τελευταία αυτή αναφορά είναι το ότι στο κατηγορητήριο γίνεται ονομαστική αναφορά σε δύο κορυφαίες δικαστικούς λειτουργούς (Τουλουπάκη – Ράϊκου). Είχαν ανάλογη πορεία στο δικαστικό σώμα και βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο εμπειρίας και νομικής κατάρτισης. Άλλωστε αμφότερες θήτευσαν εισαγγελείς διαφθοράς, θέση δικαστικού λειτουργού με μεγάλες απαιτήσεις. Οι δύο εισαγγελείς ερεύνησαν το ίδιο αντικείμενο, δηλαδή την υπόθεση Novartis, καταλήγοντας σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα κι εκτιμήσεις. Παράλληλα έχουν διαφορετική άποψη για την ύπαρξη η όχι παραδικαστικού κυκλώματος, αφού η Ελένη Τουλουπάκη αρνείται ότι υπήρξαν τέτοιες παρεμβάσεις ενώ η Ελένη Ράϊκου είναι η βασική μάρτυρας που στηρίζει το κατηγορητήριο. Παράλληλα και οι δύο έχουν συγκεκριμένες αποφάσεις που διαφαίνεται να ενισχύουν νομικά τις εκτιμήσεις τους. Η Ελένη Τουλουπάκη με απόφαση της Ολομέλειας Εφετών τον Δεκέμβριο του 2019 «κράτησε» την έρευνα για την υπόθεση της Novartis παρά τις ενστάσεις που υπήρξαν για τον τρόπο που διενεργεί την έρευνα. Η Ελένη Ράϊκου πάλι έχει καταγγείλει την υπονόμευση του έργου της από την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ σαφώς η έρευνα που διατάχθηκε πριν μερικές ημέρες για την Ελένη Τουλουπάκη από τον αντιεισαγγελέα Α.Π Λάμπρο Σοφουλάκη για τους χειρισμούς στην υπόθεση Novartis, ενισχύει, με την σειρά τους ισχυρισμούς της Ε.Ράϊκου.

Από την πλευρά του ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης έχει επιχειρήσει στις καταθέσεις του στην προανακριτική επιτροπή όπως και στην αρθρογραφία του να αποδομήσει τις βασικές καταθέσεις εισαγγελικών λειτουργών για την ύπαρξη παραδικαστικού κυκλώματος, κυρίως αυτές της Ελένης Ράϊκου και του εισαγγελέα Γιάννη Αγγέλη. Στο πλαίσιο αυτό έχει δηλώσει πως «ο “Ρασπούτιν” υπάρχει μόνο στις διεστραμμένες φαντασιώσεις της κυρίας Ράικου». Επίσης έχει καταλογίσει σχέσεις της δικαστικής λειτουργού με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά λέγοντας ότι «είχε πάντοτε ευνοήσει την κ. Ράικου, με παρεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη. Σε αντάλλαγμα αυτής της εύνοιας, η Ράικου κατέθεσε σε βάρος μου. Είναι το μακρύ χέρι του κ. Σαμαρά». Επιπροσθέττως πως «μου είχε ζητήσει να την φέρω σε επαφή με τον Σαμαρά για να βοηθήσει τα παιδιά της να πάρουν υποτροφία σπουδών στην Αμερική. Αρνήθηκα να της κάνω οποιοδήποτε ρουσφέτι, παρότι γίνεται βδέλλα όταν κάτι θέλει. Όμως την έφερα σε επαφή με τον κ. Σαμαρά και έγιναν κολλητοί. Ο Σαμαράς την έκανε Εισαγγελέα Διαφθοράς και τα παιδιά της πήραν υποτροφία στην Αμερική. Δεν ξέρω αν αυτό έγινε τελικά με την βοήθεια του. Ρωτήστε τους». Μάλιστα ανάμεσα σε Παπαγγελόπουλο και Ράικου έχουν ήδη ανταλλαγεί μηνύσεις και οι ισχυρισμοί θα κριθούν δικαστικά.

Η δίωξη κατά της Ε.Τουλουπάκη

Κεντρικό σημείο σε όλα αυτά, λόγω της επκαιρότητάς του, θα είναι η δίωξη που ασκήθηκε κατά της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάη από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου μετά τα όσα έχουν ειπωθεί στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, τα οποία και έχει αποστείλει στην δικαιοσύνη. Η ίδια η εισαγγελέας έχει μιλήσει για «μέρα θλίψης» τονίζοντας ότι δεν είναι προσωπικό ζήτημα αλλά θεσμικό. Η δίωξη αφορά την διαχείριση της υπόθεσης Novartis για την οποία όμως υπάρχουν δύο διαφορετικά πορίσματα. Το πρώτο είναι του εισαγγελέα Ευάγγελου Ζαχαρή που δεν διαπίστωσε πρόβλημα στους χειρισμούς της Ε.Τουλουπάκη και του δεύτερο του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Λάμπρου Σοφουλάκη που κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Η υπόθεση έχει ήδη δημιουργήσει έριδα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ.

Από την Νέα Δημοκρατία υποστηρίζεται ότι η δίωξη προέκυψε μετά από τα στοιχεία που ήρθαν στο φώς από την εξέταση της υπόθεσης. Χαρακτηριστικά σημειώθηκε ότι «στο πόρισμα που κατέθεσε η ΝΔ δεν υπήρχε ονομαστική αναφορά στην κα Τουλουπάκη. Η Δικαιοσύνη ασχολήθηκε μαζί της. Οι «εποχές Ρασπούτιν» έχουν παρέλθει οριστικά».

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ επισημάνθηκε ότι «η πολλάκις προαναγγελθείσα από τον κ. Γεωργιάδη δίωξη της κ. Τουλουπάκη πλέον ασκήθηκε». Εκτιμάται ότι ή δίωξη ήταν απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να στηριχθεί το κατηγορητήριο κατά του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, αφού εφόσον κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός πρέπει να υπάρχει και φυσικός αυτουργός, έστω υπο καθεστώς διερεύνησης.

Στοίχιση

Η συνολική αντιπαράθεση Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση Novartis είναι γνωστή.

Θυμίζουμε πως εκίνησε το 2016 με την διερεύνηση της υπόθεσης επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Πέρασε από την διαδικασία της σύστασης προανακριτικής στην Βουλή που αποφάσισε την παραπομπή 10 πολιτικών προσώπων τον Φεβρουάριο του 2018. Ανάμεσά τους περιλήφθηκν οι πρώην πρωθυπουργοί Αντώνης Σαμαράς και Παναγιώτης Πικραμένος όπως και ο σημερινός υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης. Επίσης ώς πρώην υπουργοί οι Γιάννης Στουρνάρας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Ευάγγελος Βενιζέλος, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Μάριος Σαλμάς, Γιώργος Κουτρουμάνης, και Ανδρέας Λοβέρδος.

Από την Νέα Δημοκρατία το γεγονός καταγγέλθηκε ως σκευωρία και έκτοτε το αφήγημα της ύπαρξης παραδικαστικού κυκλώματος αποτέλεσε βασικό στοιχείο της πολιτικής της επιχειρηαμτολογίας. Τους τελευταίους μήνες το αφήγημα αυτό έχει ενισχυθεί μετά την κατάθεση στην προανακριτική του υλικού που σχετίζεται με τους διαλόγους του Νίκου Παππά με τον επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή.

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ πάλι γίνεται λόγος για συνειδητή προσπάθεια να «κουκουλωθεί» το σκάνδαλο Novartis. Μαζι του τυχόν πολιτικές ή ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων από την περίοδο 2006-2015 που η φαρμακευτική πολυεθνική φέρεται να σχετίζεται με χρηματισμούς.

Το «ειδικό στοιχείο» όμως της τρέχουσας συγκυρίας είναι πως οι πολιτικές δυνάμεις δείχνουν να έχουν «στοιχηθεί» πίσω από συγκεκριμένους δικαστικούς λειτουργούς. Στο παρασκήνιο μάλιστα δεν λείπουν και οι «επικοί» χαρακτηρισμοί, κι από τις δύο πλευρές, περί δικαστικών που με «ηρωική προσπάθεια» και «κινδύνους» έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Με τον τρόπο αυτό όμως η -συνήθης για τα δεδομένα της πολιτικής- σκληρή αντιπαράθεση μεταφέρεται στο πεδίο των λειτουργών της Δικαιοσύνης, Εκεί δηλαδή από όπου θα έπρεπε να εκλείπουν τέτοια στοιχεία.

Η υπόθεση αυτή είναι πολύ πιθανόν αν τραβήξει επί μακρόν. Ιδίως από την στιγμή που οι κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί δείχνουν ότι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος θα παραπεμφθεί αρχικά σε δικαστικό συμβούλιο όπου θα εκδώσει απαλλακτικό η παραπεμπτικό βούλευμα εξετάζοντας αν υπάρχει παραγραφή αδικήματος η άλλα σχετικά ζητήματα. Στην συνέχεια έπεται η συγκρότηση του ειδικού δικαστηρίου. Για την διαδικασία παραπομπής μπορούν να απαιτηθούν έως και δύο μήνες, ενώ οι εργασίες του ειδικού δικαστηρίου είναι πολύ ευρύτερες χρονικά.

Από όλα τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε δημόσια μάλιστα θέα, η Δικαιοσύνη θα μπει σε ισχυρή δοκιμασία., αφού ειναι φανερό ότι η ανταλλαγή κατηγοριών ανάμεσα σε δικαστικούς λειτουργούς δεν ενισχύει την εικόνα του θεσμού, προς τους πολίτες. Δεν αποκλείεται μάλιστα η υπόθεση αυτή να εγείρει πολιτικές συζητήσεις για νομοθετικές κινήσεις ενίσχυσης του κύρους της Δικαιοσύνης, αφού γι αυτό υπάρχει έντονη φημολογία.