Παυλόπουλος: Εθνικό Πρόβλημα το Δημογραφικό στην Ελλάδα

«Το Δημογραφικό Πρόβλημα στην Ελλάδα, συνιστά Εθνικό Πρόβλημα» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος κατά τον χαιρετισμό του στο επίσημο δείπνο του Συνεδρίου «Η Δημογραφική Κρίση στην Ελλάδα», που διοργανώνει το περιοδικό «Τhe Economist».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σημείωσε ότι η Χώρα μας κατέχει, δυστυχώς, «τα σκήπτρα» στην δυσμενή εξέλιξη του Δημογραφικού Προβλήματος λόγω υπογεννητικότητας αλλά και άλλων αιτιών και χαρακτήρισε ενδεικτικό το γεγονός ότι ο Συγχρονικός Δείκτης Γονιμότητας ακολουθεί, μετά το 1981, μια διαρκώς εντεινόμενη φθίνουσα πορεία.

Υπογράμμισε, επίσης, ότι στην ήδη υπάρχουσα υπογεννητικότητα ήλθε να προστεθεί, μέσα στα προηγούμενα χρόνια της βαθιάς οικονομικής κρίσης, η μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων Ελλήνων, ιδίως σε Χώρες του Δυτικού Κόσμου, προς αναζήτηση και εύρεση πιο ευνοϊκών συνθηκών διαβίωσης και ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους.

Όπως ανέφερε, οι αριθμοί αποδεικνύουν πως μεταξύ 2011 και 2015 ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε από 11,2 σε 10,8 εκατομμύρια. «Επίσης, οι καταφανώς δυσοίωνες, προβλέψεις των δημογραφικών μας εξελίξεων οδηγούν στην εκτίμηση ότι ως το 2050, ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί περαιτέρω, για να φθάσει στα 10 ή, ακόμη, και στα 8,3 εκατομμύρια» σημείωσε ο κ. Παυλόπουλος.

Περιγράφοντας το οξύτατο Δημογραφικό Πρόβλημα της Ελλάδας, έκανε λόγο για ένα, κυριολεκτικώς, Εθνικό Πρόβλημα, το οποίο πρέπει να επιλυθεί σε συνεργασία με τα λοιπά Κράτη-Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία έχουν ν’ αντιμετωπίσουν την ίδια δεινή πραγματικότητα.

Ωστόσο, σημείωσε, ότι η Ελλάδα έχει χρέος να χαράξει την δική της Εθνική Δημογραφική Πολιτική. «Πολλώ μάλλον όταν, δυστυχώς, η Αρχή της Αλληλεγγύης- αρχή που δεν έχει μόνο αμιγώς αξιακό πρόσημο αλλά συνιστά κανονιστική επιταγή, μέσω πλειάδας κανόνων αυτού τούτου το πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Δικαίου -δεν λειτουργεί αποτελεσματικώς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» συμπλήρωσε.

Αναλύοντας την Εθνική Δημογραφική Πολιτική, υποστήριξε ότι πρέπει να στηριχθεί, μεταξύ άλλων, και από συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές συντεταγμένες. Όπως εξήγησε, πρώτον, οφείλουμε ν’ αξιοποιήσουμε, στο έπακρο, τις δυνατότητες στήριξης της Οικογένειας, με δεδομένο μάλιστα ότι, όπως απέδειξε η πρόσφατη βαθιά οικονομική κρίση, ο θεσμός της Οικογένειας ήταν εκείνος ο οποίος, μέσα από τις ιστορικές καταβολές της Ελληνικής Κοινωνίας, επωμίσθηκε μεγάλο βάρος της υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής και του κοινωνικού ιστού.

Υπενθύμισε, επίσης, ότι ο Συντακτικός Νομοθέτης, ο οποίος συνέταξε το ισχύον Σύνταγμα του 1974, με μεγάλη οξυδέρκεια είχε διαγνώσει το πρόβλημα και, για τον λόγο αυτόν, συμπεριέλαβε, ιδίως στο άρθρο 21 του Συντάγματος, σαφείς διατάξεις για την στήριξη της Οικογένειας.

Όπως εξήγησε ο Πρόεδρος, οι διατάξεις αυτές δεν έχουν απλώς διακηρυκτικό περιεχόμενο αλλά, όλως αντιθέτως, καθιερώνουν συγκεκριμένες υποχρεώσεις για την Νομοθετική και την Εκτελεστική Εξουσία, ενώ, παραλλήλως, θεσμοθετούν αντίστοιχα Δικαιώματα υπέρ της Οικογένειας και των μελών της, με την μορφή μικτών δικαιωμάτων κοινωνικού περιεχομένου. Μεταξύ των διατάξεων αυτών, πρωτεύουσα θέση κατέχουν, εκείνες της παρ. 1 του άρθρου 21, κατά τις οποίες η Οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία, τελούν υπό την προστασία του Κράτους, καθώς και εκείνες της παρ. 2 του άρθρου 21, οι οποίες, μεταξύ άλλων βεβαίως, προβλέπουν ότι οι Πολύτεκνες Οικογένειες έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.

«Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι εναπόκειται, ανάλογα με τις επικρατούσες κάθε φορά συνθήκες ως προς την αντιμετώπιση του Δημογραφικού Προβλήματος, στη Νομοθετική και την Εκτελεστική Εξουσία να καθορίσουν από πόσα μέλη απαρτίζεται η Πολύτεκνη Οικογένεια, ποια είναι τα συγκεκριμένα μέτρα ειδικής φροντίδας υπέρ αυτής καθώς και πώς αυτό μπορεί να κλιμακώνεται, ανάλογα με τον αριθμό των μελών της Πολύτεκνης Οικογένειας» διευκρίνισε.

Ακολούθως, τόνισε, ότι προς την ίδια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν και τα μέτρα, τα οποία οφείλουν να λαμβάνουν, αντιστοίχως, η Νομοθετική και η Εκτελεστική Εξουσία, πάντοτε κατά τις ως άνω διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, έτσι ώστε το Δημογραφικό Πρόβλημα ν’ αντιμετωπισθεί μέσω των κατάλληλων προστατευτικών μέτρων.

Ειδικότερα, έκανε λόγο για την στήριξη του Γάμου, ανεξάρτητα από την θεσμική μορφή του κατά περίπτωση, για την στήριξη της Μητρότητας, καθώς και για την εν γένει στήριξη των γονέων, κυρίως μετά τον τοκετό και κατά τα πρώτα χρόνια ανατροφής των παιδιών, καθώς και για την στήριξη των παιδιών στα πρώτα τους βήματα, είτε ευθέως είτε μέσω των γονέων και του ευρύτερου οικογενειακού τους περιβάλλοντος, όταν οι γονείς δεν υφίστανται ή αδυνατούν ν’ ανταπεξέλθουν στις σχετικές υποχρεώσεις τους.

Επισήμανε, επίσης, την ανάγκη να θεσμοθετήσουμε και να εφαρμόσουμε, με συνέπεια και συνέχεια, πολιτικές για την επιστροφή στην Ελλάδα όλων εκείνων -ιδίως των νέων- οι οποίοι, όπως ήδη τόνισα, έφυγαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

«Πρέπει να διαμορφώσουμε στην Ελλάδα ένα κλίμα αποτελεσματικών κινήτρων επανόδου και όλων εκείνων των Ελλήνων, οι οποίοι και για άλλους λόγους, κατά τα χρόνια πριν την οικονομική κρίση, έφυγαν και διέπρεψαν στο Εξωτερικό, είτε επιστημονικώς είτε και επαγγελματικώς» σημείωσε ο Πρόεδρος και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει ελκυστική ως τόπος διαβίωσης και καταξίωσης των υπό την ευρεία έννοια Πολιτών της, έτσι ώστε να έχουν κάθε λόγο επανάκαμψης.

Μάλιστα, υποστήριξε, ότι ένα τέτοιο κλίμα θα προσελκύσει στην Ελλάδα και πολίτες άλλων Χωρών, ιδίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι δεν θα βλέπουν την Χώρα μας ως χώρο απλώς επιβίωσης ή και ενδιάμεσο σταθμό για την μετάβασή τους άλλες, πιο ελκυστικές Χώρες. Αλλά, όλως αντιθέτως, ως Χώρα προορισμού, η οποία τους επιτρέπει και ν’ αναπτύξουν την δική τους προσωπικότητα και να προσαρμοσθούν πλήρως στην Ελληνική Κοινωνία, συμβάλλοντας, από κοινού με τους Έλληνες, στην πρόοδο του Ελληνικού κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι.

Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρθηκε στην ανάγκη για την χάραξη στην Ελλάδα μιας Εθνικής Στρατηγικής «ελκυστικότητας», η οποία πρέπει να στηριχθεί πρώτον, στον άξονα της βιώσιμης ανάπτυξης, έτσι ώστε καθένας να αισθάνεται, εντός των ορίων της Χώρας μας, ότι υπάρχουν και οι κατάλληλες προοπτικές αντίστοιχης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του, τόσο λόγω της σταθερότητας της ανάπτυξης στο μέλλον όσο και λόγω των ευνοϊκών συνθηκών πολλαπλασιασμού των θέσεων εργασίας.

Και δεύτερον, στον άξονα της σύλληψης και της εφαρμογής Πολιτικών πραγματικής Αριστείας. «Η οποία προϋποθέτει ότι η Πολιτεία οφείλει ν’ αντιμετωπίζει τον καθένα ανάλογα με τις πραγματικές του ικανότητες και να εξασφαλίζει, επίσης στον καθένα, ίσες συνθήκες ανάπτυξης της προσωπικότητάς του από την αφετηρία. Διότι η Αριστεία έχει ως πυρήνα της την εφαρμογή της αναλογικής Ισότητας, η οποία σημαίνει ίση μεταχείριση ουσιωδώς όμοιων καταστάσεων και άνιση μεταχείριση ουσιωδώς ανόμοιων καταστάσεων» κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.