Predator: Απορρίφθηκε η αγωγή για τις αποκαλύψεις δημοσιογράφων

Στην απόρριψη της αγωγής του Γρ. Δημητριάδη κατά της «Εφημερίδας των Συντακτών», των United Reporters, του Θανάση Κουκάκη και άλλων συναδέλφων του δημοσιογράφων, με αφορμή δημοσιεύματα για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, προχώρησε το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το δικαστήριο κατά πλειοψηφία δέχθηκε ότι τα δημοσιεύματα έφεραν το δικαιολογημένο ενδιαφέρον, αναφερόμενο και στο αξίωμα του ενάγοντα, ο οποίος έφερε την ιδιότητα ως Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού, καθώς και ότι τηρήθηκε η απαιτούμενη δημοσιογραφική δεοντολογία.

Μεταξύ άλλων, στο σκεπτικό της απόφασης, στην οποία μειοψήφησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, αναφέρεται πως «λόγω του δημοσιογραφικού χαρακτήρα του δημοσιεύματος, του δημόσιου αξιώματος που κατείχε ο ενάγων, το οποίο έχει χαρακτήρα αμιγώς πολιτικής θέσης, και μάλιστα μη αιρετής, καθώς και της σημασίας για τη δημόσια σφαίρα της υπόθεσης των υποκλοπών, κρίνεται ότι υφίσταται δικαιολογημένο ενδιαφέρον των συντακτών και άρα αίρεται το άδικο της δυσφήμησης που υπέστη ο ενάγων».

Όπως διευκρινίζεται, στη δημοσιογραφική έρευνα δεν υπήρχε κάποιο ψευδές γεγονός αλλά, «αναλυτική περιγραφή αληθών επιχειρηματικών μεταβιβάσεων, στη βάση της δημοσιογραφικής έρευνας για την λειτουργία του λογισμικού «Predator» στην Ελλάδα», ενώ επισημαίνεται πως η μάρτυρας του ενάγοντος δεν κατέθεσε κάποιο στοιχείο ενισχυτικό των ισχυρισμών του.

Παράλληλα, κρίθηκε πως οι συντάκτες χρησιμοποίησαν ήπιες εκφράσεις, έθεσαν τα ερωτήματα της δημοσιογραφικής έρευνας όπως επιτάσσει η δημοσιογραφική δεοντολογία και του παρείχαν προθεσμία ικανή για να απαντήσει.

Μάλιστα, γίνεται και επίκληση στη σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ, σύμφωνα με την οποία «η κατάφαση ειδικού σκοπού εξύβρισης απαιτεί να καταγνωστεί άσκοπη προσωπική επίθεση ή προσβολή κατά του ενάγοντος, η οποία να εκφεύγει των σκοπών και πορισμάτων του δημοσιεύματος, ως έκφραση καταφρόνησης προς το συγκεκριμένο πρόσωπο χωρίς άλλη τεκμηρίωση, ώστε να μην μπορεί να χαρακτηριστεί αξιολογική κρίση, οι χαρακτηρισμοί δε που θα χρησιμοποιηθούν κατά ενός δημοσίου προσώπου πρέπει να είναι τόσο ακραίοι, που δεν θα μπορούν να γίνουν ανεκτοί ούτε καν στο απώτερο όριο ανοχής που τίθεται για τα συγκεκριμένα πρόσωπα».