ΣΥΡΙΖΑ: Επέλεξε το “παρών” για την ΑΟΖ με Αίγυπτο

Τους λόγους για τους οποίους θα ψηφίσει παρών στη ψηφοφορία στη Βουλή για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπυτο κοινοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η σχετική ανακοίνωση: “Συγκλήθηκε σήμερα το προεδρείο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, σε διευρυμένη σύνθεση, προκειμένου να αποφασίσει τη στάση της ΚΟ στην ψηφοφορία για τις Συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και την Ιταλία. 

Στο πλαίσιο αυτό: Τονίσθηκε ότι η Τουρκία – αξιοποιώντας τη στήριξη των ΗΠΑ στον ρόλο της στη Λιβύη και τις αδυναμίες της ΕΕ- έχει αναβαθμίσει σαφώς την επιθετικότητά της τους τελευταίους 10 μήνες, με στόχο να καταστεί τόσο μεσογειακή ναυτική δύναμη, όσο και ηγέτιδα δύναμη του παγκόσμιου ισλαμιστικού κινήματος. 

Απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς, η Κυβέρνηση όφειλε να προωθεί μια συγκροτημένη εθνική στρατηγική που να προασπίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και να εργάζεται για την επανεκκίνηση των διερευνητικών για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, με προσφυγή στη Χάγη, εάν αποτύχουν. Η παντελής απουσία εθνικής στρατηγικής της Κυβέρνησης απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις και η άρνησή της για οποιοδήποτε ουσιαστικό διάλογο με σκοπό την επαναφορά μιας τέτοιας εθνικής στρατηγικής, παρά τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, θέτει τη χώρα σε ολοένα και μεγαλύτερο κίνδυνο. 

Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ ως πατριωτική δύναμη ευθύνης, επιδιώκει σταθερά την ειρηνική επίλυση των διαφορών και την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας, στη βάση του διεθνούς δικαίου και στο πλαίσιο μιας ενεργητικής και πολυδιάστατης πολιτικής, με εμβληματικό παράδειγμα τη Συμφωνία των Πρεσπών. 

Η σύναψη της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, από τη μία “διεμβολίζει” και αντιρροπεί την παράνομη Συμφωνία Τουρκίας-Σαράζ, από την άλλη, όμως, δεδομένου του κενού στρατηγικής της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, οδηγεί σε σοβαρές εξελίξεις σε βάρος της χώρας και μπορεί να δημιουργήσει αρνητικά προηγούμενα σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις . Συγκεκριμένα, ενώ ήταν σαφές ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ δυτικά του 28ου παράλληλου θα εκλαμβανόταν από την Τουρκία ως ευκαιρία για να προβεί σε κατάφωρες παραβιάσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας σε αυτή την περιοχή, η κυβέρνηση δεν είχε κανένα σχέδιο θωράκισης τους, στα πρότυπα των αποτρεπτικών ενεργειών στις οποίες προέβη η Ελλάδα τον Οκτώβριο 2018. 

Περαιτέρω, παρά το γεγονός ότι η Τουρκία προέβη σε πρωτοφανή για την τελευταία 20ετία πολυήμερη και συνεχή παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, η Κυβέρνηση απέτυχε να εξασφαλίσει έστω κοινή Δήλωση ΕΕ για καταδίκη των παράνομων τουρκικών ενεργειών με απειλή κυρώσεων. Αντί μέσω δυναμικών διπλωματικών πρωτοβουλιών, οι εταίροι μας να πιεστούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, έθεσαν για πολλοστή φορά – στο πιο υψηλό επίπεδο – το ζήτημα των κυρώσεων στις ελληνικές καλένδες – ορισμένοι δε κρατώντας ίσες αποστάσεις. Εάν η Κυβέρνηση δεν αργούσε οκτώ μήνες να θέσει τις κυρώσεις στην ΕΕ και πρωταγωνιστούσε στον ευρωτουρκικό διάλογο, που άρχισε τον Μάρτιο, αντί να είναι παντελώς απούσα, δεν θα είχαμε οδηγηθεί σε αυτές τις εξελίξεις.

Τέλος, η Συμφωνία, αν δεν ενταχθεί σε μια συνεκτική εθνική στρατηγική που μέχρι στιγμής λείπει, μπορεί να δημιουργήσει αρνητικά προηγούμενα τόσο σε σχέση με τη μειωμένη επήρεια μεγάλων νησιών μας, συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης, όσο και λόγω της μερικής οριοθέτησης της ΑΟΖ βάσει μόνο ενός τμήματος της Ρόδου. Παράλληλα η Κυβέρνηση επιμένει να αποφεύγει να διευκρινίσει την μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για την οριοθέτηση και εάν συνδύασε τον κανόνα της μέσης γραμμής με την αρχή της αναλογικότητας. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια ώστε η Συμφωνία να μην χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία – με τον γνωστό διαστρεβλωτικό της τρόπο- ως υπέρ της προηγούμενο, όπως διαφάνηκε από τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ. 

Για τους παραπάνω λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θα ψηφίσει παρών στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία. Θα ψηφίσει υπέρ της ελληνοιταλικής συμφωνίας που αποτελεί- παρά τους σημαντικούς συμβιβασμούς στους οποίους βασίζεται- θετικό βήμα για την χώρα, καλώντας την Κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο με την προοπτική επέκτασης χωρικών υδάτων νοτίως και ανατολικά της Κρήτης ανάλογα με τις εξελίξεις”.