Πώς οι 100 ανένταχτοι Ευρωβουλευτές μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες

Μετά το αποτέλεσμα των πρόσφατων Ευρωεκλογών, οι μη εγγεγραμμένοι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανέρχονται πλέον στους 100, και πρακτικά αναζητούν κοινοβουλευτική ομάδα. Πολλοί εξ αυτών έχουν θέσεις που διαφοροποιούνται με τις συμφωνίες του ΕΚ, σε ζητήματα όπως οι σχέσεις με τη Ρωσία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, την Πράσινη Συμφωνία και την περαιτέρω διεύρυνση της ΕΕ.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ευρωκοινοβουλίου θα υπάρχουν τόσοι πολλοί ανεξάρτητοι ευρωβουλευτές, κάτι που σημαίνει πως οι μεγαλύτερες, καθιερωμένες κοινοβουλευτικές ομάδες, θα χρειαστούν περαιτέρω συνεργασία μεταξύ τους για βασικά νομοθετικά ζητήματα που θα θέλουν να προωθήσουν, αναζητώντας ευρύτερες συναινέσεις.

Από τους 100, οι 45 είναι μη εγγεγραμμένοι και οι 55 δεν ανήκουν σε κάποια πολιτική “οικογένεια” του απερχόμενου Ευρωκοινοβουλίου.

Για να το εξηγήσουμε καλύτερα, οι μη εγγεγραμμένοι (συντομογραφία NI) είναι μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που δεν εντάσσονται σε κάποια από τις αναγνωρισμένες πολιτικές ομάδες. Οι ευρωβουλευτές που δεν εντάσσονται σε καμία πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να εντάσσονται σε κάποιο εθνικό ή πανευρωπαϊκό κόμμα, ωστόσο, για να δημιουργηθεί μία πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χρειάζονται τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από επτά διαφορετικά κράτη-μέλη. Η συμμετοχή σε κάποια πολιτική ομάδα επιτρέπει τη λήψη επιχορηγήσεων και τη συμμετοχή σε επιτροπές, ωστόσο χρειάζεται να υπάρχει ιδεολογική συνοχή. Κατά βάση οι μη εγγεγραμμένοι προέρχονται από εθνικιστικά – ακροδεξιά κόμματα.

Αυτή τη στιγμή 100 ευρωβουλευτές είναι είτε Μη Εγγεγραμμένοι είτε νεοεκλεγέντες που δεν ανήκουν σε κάποια πολιτική ομάδα του απερχόμενου Κοινοβουλίου:

 

Η ακροδεξιά απειλή

Όπως σωστά παρατηρεί το Euronews σε ανάλυσή του, το σημαντικό μέγεθος και των δύο “ομάδων” θα επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα τη συγκρότηση νέων συνασπισμών, δεδομένων των – κατά βάση – ακραίων θέσεων τους, στο γενικό πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Κατά τον Wouter Wolfs, λέκτορα Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Leuven (KU Leuven), “το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνήθως λειτουργεί αποτελεσματικά μόνο όταν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των βασικών ομάδων”.

Η χώρα που θα φέρει τον μεγαλύτερο αριθμό μη εγγεγραμμένων ευρωβουλευτών στο Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες είναι η Γερμανία, με εκπροσώπους να προέρχονται τόσο από την ακροδεξιά όσο και από την ακροαριστερά.

Συγκεκριμένα, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) εκδιώχθηκε από την ακροδεξιά ομάδα Identity and Democracy, της οποίας ηγείται η Λεπέν, λόγω των διασυνδέσεων του κόμματος που αποδεδειγμένα έφταναν μέχρι το Πεκίνο και τη Μόσχα, αλλά και λόγω νεοναζιστικών απόψεων που διατύπωσαν στελέχη του AfD. Αυτό δεν σημαίνει πως η Λεπέν δεν είναι “φιλοπουτινική”, αλλά το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να κρατήσει ένα πιο “χαμηλό” προφίλ.

Ωστόσο το AfD θα καταλάβει 15 κοινοβουλευτικές έδρες της ΕΕ. Η ηγεσία του σκοπεύει να σχηματοποιήσει μια νέα “alt-right” ομάδα με παρόμοια κόμματα από άλλες χώρες. Στους “ανένταχτους” είναι και το Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν (9 έδρες).

Ουσιαστικά χρειάζεται ακόμη 23 έδρες από επτά χώρες για να δημιουργήσουν τη δική τους ομάδα. Άλλοι πιθανοί εταίροι για το AfD θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν το ακροδεξιό κόμμα της Αναγέννησης της Βουλγαρίας, το γαλλικό ακροδεξιό Reconquer με επικεφαλής την Marion Maréchal και τον Eric Zemmour, το κόμμα My Homeland της Ουγγαρίας, διάφορα μικρά κόμματα από τη Σλοβακία και την Τσεχία και την Πολωνική πολιτική ομάδα Konfederacja, έναν συνασπισμό ακροδεξιών παρατάξεων.

Μια τέτοια ομάδα θα υπονόμευε το Identity and Democracy της Λεπέν, από την ακροδεξιά πτέρυγά του, αναγκάζοντάς τη να μετατοπίσει την πολιτική της εστίαση προς το “κέντρο”. Διατηρώντας πάντα την αντιμεταναστευτική της ατζέντα.

Το πώς θα κινηθεί βέβαια η Λεπέν θα το δούμε και στην προεκλογική της καμπάνια που θα ξεκινήσει στις 17 Ιουνίου με γνώμονα τις κοινοβουλευτικές εκλογές στη Γαλλία.

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να επηρεάσουν και τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR) όπου εκεί κεντρικό ρόλο παίζει η Μελόνι και το PiS της Πολωνίας, το οποίο στη χώρα του ήρθε στη δεύτερη θέση πίσω από τον Τουσκ. Εκτιμητές θεωρούν πως τόσο το ID όσο και το ECR θα μπορούσαν να κινηθούν και οι δύο προς θέσεις πιο “φιλικές” για το κραταιό και πάλι, ΕΛΚ.

Στον χώρο της Αριστεράς, θα μπορούσαμε και εκεί να δούμε μια ευρύτερη μια νέα συμμαχία μη εγγεγραμμένων από κόμματα της Σλοβακίας, της Βουλγαρίας, της Ιταλίας, και δη το Κίνημα των 5 Αστέρων, και από ορισμένα κόμματα από τις χώρες της Βαλτικής. Μια τέτοια συμμαχία θα “απειλούσε” το S&D, ωθώντας ενδεχομένως τους σοσιαλδημοκράτες να διαπραγματευτούν περισσότερο με τους συντηρητικούς.

Τόσο οι ακροδεξιοί όσο και οι ανεξάρτητοι αριστεροί, παρακολουθούνται από την ΕΕ η οποία τους επικρίνει για τη στάση τους απέναντι στο ουκρανικό ζήτημα. Εκτιμάται πως αυτά τα κόμματα θα μπορούσαν να ασκήσουν αντίθετες πιέσεις προς τη διεύρυνση της Ένωσης.

Σε ένα εντελώς πάντως θεωρητικό σενάριο, μια “ενωμένη ακροδεξιά” θα μπορούσε να εκτοπίσει τους σοσιαλδημοκράτες (S&D) από τη δεύτερη θέση στο ευρωκοινοβούλιο ως εξής:

S&D – Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: 139

Ενώ ECR και ID μαζί φτάνουν τους 131, νούμερο που θα μπορούσε να ενισχυθεί με πιθανές προσχωρήσεις. Η τάση αυτή θα πίεζε σίγουρα το ΕΛΚ να επανεξετάσει τη στάση του απέναντι σε πρώην “εταίρους” όπως ο Όρμπαν.

ΕΣΜ – Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών: 73

ID – Ομάδα Ταυτότητας και Δημοκρατίας: 58

Το “σκάκι” για τη φον ντερ Λάιεν

Δεν θεωρείται πιθανό πάντως το ΕΛΚ να συνάψει κάποια συμφωνία με τη Μελόνι, ενόψει της προσπάθειας επανεκλογής της φον ντερ Λάιεν.

“Το ΕΛΚ θα επιδιώξει να σχηματίσει πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με φίλους και συμμάχους που έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν, με τους Σοσιαλιστές, με τους Φιλελεύθερους, ελπίζουμε επίσης ίσως και με τους Πράσινους. Και οι αριθμοί υπάρχουν για μια τέτοια πλειοψηφία και αυτό είναι καλό” δήλωσε ο γενικός γραμματέας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Θανάσης Μπακόλας στο euronews.

Όμως, όπως πρόσθεσε, όταν πρόκειται για “σημαντική νομοθεσία, θα αναζητήσουμε ευρωβουλευτές που είναι πρόθυμοι να μας ακούσουν και να μας ψηφίσουν”.
Μένει να δούμε επίσης αν θα “ζεσταθούν” οι διεργασίες ανάμεσα σε ΕΛΚ και Λεπέν, κάτι που σίγουρα θα εκτόπιζε τους Σοσιαλιστές σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Προϋποθέσεις για να στηρίξουν μια δεύτερη θητεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έθεσαν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και οι Φιλελεύθεροι (FDP).

“Όποιος θέλει την στήριξη των Σοσιαλδημοκρατών, δεν μπορεί ταυτόχρονα να υποστηρίζεται από ακροδεξιά κόμματα”, δήλωσαν η αρχηγός του SPD Σάσκια Έσκεν και ο γενικός γραμματέας του Κέβιν Κούνερτ. “Πρέπει να είναι σαφές ότι υπάρχει δημοκρατική συναίνεση, δηλαδή ότι δεν διαμορφώνουμε συναίνεση με δεξιούς λαϊκιστές ή φασίστες και μεταφασίστες”, δήλωσε και η επικεφαλής της ευρωλίστας του SPD Καταρίνα Μπάρλεϊ.

Εδώ μπορείτε να υπολογίσετε τις δυνάμεις και το ποιοι θα αποτελέσουν την πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο.