Θεοδωράκης: Στα λόγια όλοι απεχθάνονται τον λαϊκισμό αλλά τι κάνουν την κρίσιμη ώρα;

Ο Σταύρος Θεοδωράκης ανέβηκε δακρυσμένος στο βήμα του Οικονομικού Φόρουμ, αφού είχε προηγηθεί βίντεο για τον σπουδαίο φωτογράφο του Reuters, Γιάννη Μπεχράκη, που έφυγε από τη ζωή το βράδυ του Σαββάτου σε ηλικία 58 ετών. “Θα μου επιτρέψετε, πριν ξεκινήσουμε τα πολιτικά, να μιλήσω για τον Γιάννη Μπεχράκη. Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος, σπουδαίος δημιουργός και ήταν αυτό που θα θέλαμε να είναι η Ελλάδα. Ξεκίνησε στους δρόμους της Αθήνας, πήγε παντού με τον φακό του. Επέστρεφε συνεχώς στην Αθήνα, την πόλη που αγαπούσε. Τόσο κοντά στον ήλιο και τόσο κοντά στην πτώση τελικά” είπε εμφανώς συγκινημένος ο επικεφαλής του Ποταμιού, ζητώντας από τους παριστάμενους να αποχαιρετήσουν τον σπουδαίο φωτογράφο με ένα ζεστό χειροκρότημα.

Ερωτώμενος για το μίσος και το αν αυτό έχει κυριαρχήσει στην κοινωνία, ο Σταύρος Θεοδωράκης, εξέφρασε την άποψη πως στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες που αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια, αντί για εθνική συνεννόηση, υπήρξαν πολλοί μικροί εμφύλιοι. “Η ευθύνη ανήκει σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, που θεώρησαν πως μέσα από τους εμφυλίους κατακτάς περισσότερους φανατικούς. Το έναυσμα έδωσαν δεξιοί πολιτικοί απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου και μετά πήραν τη σκυτάλη ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ που πρόσθεσαν μίσος πάνω στο μίσος. Είναι ένας δρόμος που δεν λύνει προβλήματα, κάνει τη χώρα να υποχωρεί συνεχώς. Οι πολιτικοί πρέπει να είναι δημιουργοί και όχι καταστροφείς. Το μίσος είναι μέθοδος για να ψαρέψουν μαχητές για την εκλογική τους μάχη” υπογράμμισε. Διαφώνησε δε, με την άποψη πως η κύρια ευθύνη ανήκει στην κοινωνία, καθώς όπως είπε “η κορυφή μεταδίδει το μήνυμα στη βάση. Ο ηγήτορας στιγματίζει τον άλλον ως προδότη, δοσίλογο, λιγότερο Έλληνα. Και αναγκάζει τους πολίτες να συγχρονιστούν με αυτή τη θεωρία”.

Ο κεντρώος στη σύγχρονη κοινωνία, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ποταμιού, είναι “αυτός που βλέπει”. Όπως εξήγησε, “σε κάθε κοινωνία υπάρχουν αυτοί που βλέπουν, αυτοί που για να δουν κάτι πρέπει να τους το δείξεις και αυτοί που δεν θα δουν ποτέ. Ποιά είναι η διαφορά της Ελλάδας; Το πρόβλημα είναι στον δείκτη. Είναι λίγοι αυτοί που δείχνουν αυτά που πρέπει να δει ο κόσμος. Υπάρχει μια δειλία και μια υποταγή δημοσιογράφων και των πολιτικών, στη λογική του μέσου όρου και του πολιτικού κόστους”.

Συγκεκριμένα για την συμφωνία των Πρεσπών, ο Σταύρος Θεοδωράκης υπογράμμισε πως στη χώρα δεν έγινε κανένας διάλογος. “Έγινε μια κομματική αντιπαράθεση που δεν είχε σημεία συζήτησης για το ποιό είναι το θέμα, τι διδάσκει η ιστορία. Είδαμε τις ομιλίες των αρχηγών και ήταν γεμάτες συνθήματα. Όταν δεν συζητάς επί του περιεχομένου τότε χωρίζεις στρατόπεδα σε μακεδονομάχους και δοσίλογους”. Όπως είπε, εάν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε ακούσει το κόμμα του και τον μέσο όρο της κοινωνίας, η χώρα δεν θα ήταν σήμερα στην ΕΕ. “Τι σημαίνει λαϊκό αίσθημα και από που και ως που οι πολιτικοί πρέπει να ακολουθούν τον μέσο όρο της κοινωνίας; Υπάρχουμε σήμερα επειδή κάποιοι δεν άκουσαν τον μέσο όρο. Δεν κάνεις πολιτική με τον μέσο όρο των καφενείων. Ο πολιτικός είναι υποχρεωμένος ακούγοντας τη βοή στους δρόμους, να μελετά τα περιθώρια, να γνωρίζει τι γίνεται στο εξωτερικό, να ακούει και να είναι σε μια συνεχή επαφή με το μέλλον και έτσι να παίρνει τις αποφάσεις τους. Όλα τα άλλα είναι φθηνός λαϊκισμός. Αδιαφορώ για τα κείμενα όσων πολιτικών κατηγορούν τον λαϊκισμό. Στην πράξη, την κρίσιμη ώρα τι κάνεις; Αυτό με ενδιαφέρει και όχι να κατηγορείς απλά τον λαϊκισμό των άλλων”.

Αναφερόμενος στις μεταρρυθμίσεις και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από την κοινωνία, επέρριψε και πάλι την ευθύνη στο πολιτικό σύστημα. Σύμφωνα με τον κύριο Θεοδωράκη, “το κομματικό σύστημα έχει εμποτίσει τον κόσμο με την θεωρία πως αν δεν παραβιάσεις εσύ τον νόμο, κάποιος άλλος θα τον παραβιάσει, θα πετύχει και θα επιβραβευτεί”. Σημείωσε μάλιστα πως πάντα εμφανίζονται δύο παράγοντες που κάνουν τις μεταρρυθμίσεις να φαίνονται αρνητικές: Ο πρώτος είναι το επιχείρημα της επιβολής από το εξωτερικό, όπως επικαλούνταν οι κυβερνήσεις στα χρόνια της κρίσης, και ο δεύτερος είναι η λογική ότι πάντα υπάρχει κάποιο “παράθυρο” που τα κόμματα χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.

Τέλος, για την ανοχή της κοινωνίας στην διαφορετικότητα, με αφορμή και την δημιουργία του τεμένους στην Αθήνα, ο Σταύρος Θεοδωράκης επεσήμανε πως η μάχη πρέπει να δοθεί με σεβασμό στα δικαιώματα όλων. “Και το δικαίωμα του ενός είναι για εμάς δικαίωμα. Πρέπει η Ευρώπη να κάνει μια κουβέντα για το ποιά θα είναι η επόμενη ημέρα, με εκατομμύρια ανθρώπους να έρχονται από άλλους πολιτισμούς. Είμαι υπέρμαχος του τεμένους. Όμως δεν θα πρέπει να μπούμε με μια παραμυθένια λογική ότι ο καθένας κάνει ότι θέλει. Υπάρχουν αξίες και δικαιώματα που η Δύση θα πρέπει να υπερασπιστεί”.