Το παρασκήνιο της πρότασης Βενιζέλου

Του Γιάννη Πιτταρά

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος πήγε στο ραντεβού του με τον Αντώνη Σαμαρά έχοντας αποφασίσει να ρίξει στο τραπέζι την πρότασή του τα κόμματα της συγκυβέρνησης με το άνοιγμα της Βούλης να ζητήσουν να κινηθούν οι διαδικασίες για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Το προηγούμενο βράδυ ωστόσο, στη σύσκεψη με τους στενούς του συνεργάτες απέφυγε να πει το παραμικρό ή να αποκαλύψει τα σχέδια του, αφού έτσι και αλλιώς η συγκεκριμένη πρόταση για να τρέξει θα έπρεπε να έχει και τη σύμφωνη γνώμη του Πρωθυπουργού.

Ορισμένοι πάντως διέκριναν πίσω από τις περιγραφές για τις κόκκινες γραμμές στη διαπραγμάτευση με την τρόικα και την μόνιμη επωδό για αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ελλάδα μια φράση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ που εκ των υστέρων και μετά το ραντεβού του στο Μέγαρο Μαξίμου έκρυβε και την ουσία της πρότασης που σχεδίαζε να υποβάλει.

“Θέλω να βάλω στο τραπέζι ένα ολοκληρωμένο πολιτικό πλαίσιο για το πως θα πορευτεί σε πολιτικό επίπεδο τους επόμενους κρίσιμους μήνες η κυβέρνηση” ήταν τα λόγια του κ. Βενιζέλου χωρίς ωστόσο την στιγμή εκείνη να γίνει πιο σαφής.

Μπαίνοντας στο γραφείο του Πρωθυπουργού πρότεινε ευθύς εξαρχής ως διέξοδο από την ακατάσχετη σεναριολογία περί πρόωρων εκλογών την προσφυγή στη Βουλή και το αίτημα για ψήφο εμπιστοσύνης, πρόταση με την οποία συμφώνησε ο Αντώνης Σαμαράς.

Το “ολοκληρωμένο σχέδιο” του κ. Βενιζέλου ενέπλεκε φυσικά και την επόμενη μάχη για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με τους δυο άνδρες να συμφωνούν ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν και το χρονοδιάγραμμα για την προεδρική εκλογή, όπως και έγινε.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του αντιπροέδρου της κυβέρνησης με την κίνηση αυτή θα μπορέσουν να πετύχουν τρεις στόχους.

Καταρχήν να καταδείξουν ότι έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων σε πολιτικό επίπεδο, δεύτερον ότι κερδίζουν σημαντικό και πολύτιμο χρόνο ενόψει κρίσιμων ψηφοφοριών στη Βουλή, παγιδεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ που ζητούσε εδώ και τώρα εκλογές επικαλούμενος συνεχώς στην επιχειρηματολογία του Τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και τέλος, δεσμεύουν  όσους από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εμφάνιζαν τάσεις αποστασιοποίησης από κυβερνητικές επιλογές, δημιουργώντας – έστω και προσωρινά – ικανές συνθήκες συσπείρωσης των Κοινοβουλευτικών τους Ομάδων.

Επιπλέον, κοιτώντας στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος εκτιμά ότι με την πρωτοβουλία του αυτή εξασφαλίζει μια εσωκομματική “εκεχειρία” μετά τις αλλεπάλληλες κινήσεις αμφισβήτησης τόσο του ίδιου όσο και πολλών επιλογών του από σειρά στελεχών και από τις προτάσεις για την αναζήτηση πιθανής μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ!