Το συλλαλητήριο ξεγύμνωσε τη ΝΔ

Του Δημήτρη Βέττα*

Όμως, ακόμα και σε πείσμα των αριθμολάγνων κατόρθωσε να δείξει τη γύμνια εκείνης της πολιτικής νοοτροπίας, που δεν διστάζει να ταυτίζει το εθνικό συμφέρον με την προσωποποιημένη κομματική επιβίωση.

Έχει καταδειχθεί πλέον ότι η Ν.Δ. έχει ζήτημα ηγεσίας. Για παράδειγμα, η απάντηση- «καρφί» της κ. Ντόρας Μπακογιάννη στην εκπομπή της ΕΡΤ Focus (1/2/2018) στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο περί διορισμού και μη εκλογής του Άδωνι Γεωργιάδη στη θέση του αντιπροέδρου στη Ν.Δ., είναι ενδεικτικό του κλίματος των εύθραυστων ισορροπιών, που επικρατούν στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν και η ίδια είχε αποδεχθεί στις διαπραγματεύσεις του 2008 τη θέση για σύνθετη ονομασία της γειτονικής χώρας, φαίνεται να μην αντέχει σήμερα να φέρνει σε δύσκολη θέση τον αδελφό της, ο οποίος μιλάει μάλλον σαν φερέφωνο του Άδωνι ή του Αντώνη Σαμαρά. Όμως, τα εθνικά ζητήματα δεν είναι ούτε οικογενειακή ούτε προσωπική υπόθεση.

Ακόμη και οι κατά καιρούς δηκτικές δημόσιες παρεμβάσεις -πόσο μάλλον οι πρόσφατες- του Ευάγγελου Αντώναρου (κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή) μαρτυρούν αυτό που όλοι βλέπουν και καταλαβαίνουν, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, προσπαθεί να καταχωνιάσει: στην ηγεσία της Ν.Δ. υπάρχει μια ακραία πλέον διαρχία -ή και τριαρχία. Η αγωνία μάλιστα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αλλοιώσει το περιεχόμενο του συλλαλητηρίου και να του προσδώσει μέσω διαρροών σε πρόθυμους διαύλους χαρακτήρα αντικυβερνητικού δημοψηφίσματος, αποδεικνύει όχι μόνο την ακραία στροφή της ηγεσίας της με την υιοθέτηση ακροδεξιού λόγου -αυτό είναι μια από τις απολήξεις της πολιτικής υιοθεσίας φορέων της στο εσωτερικό της που προηγήθηκε- αλλά και τη ρήξη της με εκείνες τις νηφάλιες δυνάμεις που τις βλέπει ως τροχοπέδη σε αυτή της την επιλογή.

Με το παραπάνω γίνεται επιπλέον φανερό ότι το συλλαλητήριο η ηγεσία της Ν.Δ. το εκμεταλλεύτηκε με στόχο να λειτουργήσει ως εσωκομματικός καταλύτης και παράλληλα ως διαπιστευτήριο της ανοχής και αποδοχής της στην ολική επαναφορά του Αντώνη Σαμαρά με την ηγετική μάλιστα εμφάνισή του τη συγκεκριμένη μέρα. Το σκηνικό ήταν μεν κατάλληλο γι’ αυτή τη στόχευση, εκ διαμέτρου αντίθετο με το περιεχόμενο δε. Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά το συλλαλητήριο της Αθήνας, σε πρώτο πρόσωπο και με ιδιαίτερο τονισμό, ότι έχει χρέος να ακούει το λαϊκό αίσθημα, να εξασφαλίσει την ενότητα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Αυτή η στάση του υπαγορεύεται και από έναν άλλο μεγάλο φόβο: ερχόμενο το θέμα των Σκοπίων στη Βουλή των Ελλήνων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αντιμετωπίσει το δίλημμα: ή πρέπει να λάβει και να διατυπώσει, επιτέλους, ξεκάθαρη θέση στο ζήτημα με βάση τη συνέχεια της εθνικής γραμμής ή, αν δεν οδηγηθεί σε δραπέτευση όπως τότε με το θέμα των off shore, να αθωώσει την ακραία και ενάντια στο εθνικό συμφέρον γραμμή του πολιτικού πατροκτόνου Αντώνη Σαμαρά και άλλων ακραίων συνοδοιπόρων, όψιμων και μη. Και τότε ο βασιλιάς θα αποκαλυφθεί γυμνός, αν δεν προλάβει να ντυθεί με όσα ρούχα περισσέψουν από την κομματική γκαρνταρόμπα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η κυβέρνηση, είναι που θα λύσει και αυτό το μείζον εθνικό θέμα. Ίσως η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην αντέχουν σε τέτοιες συγκινήσεις.

*Ο Δημήτρης Βέττας είναι βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας