Το στίγμα Μητσοτάκη στη ΔΕΘ: Το άνοιγμα στην κεντροαριστερά και ο γρίφος με Παυλόπουλο
Με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές, αλλά και στην επομένη των εκλογών, ο πρόεδρος της ΝΔ έστειλε μηνύματα εντός και εκτός της χώρας και της παράταξης, επιφυλάσσοντας ειδήσεις και για οικονομία- Σκοπιανό.
- 17 Σεπτεμβρίου 2018 07:08
Στρατηγική όχι μόνο εν όψει των επόμενων εκλογών, αλλά και για την επόμενη ημέρα, χάραξε στο πλαίσιο της επίσκεψης του στην 83η ΔΕΘ ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τα κυριότερα μηνύματα της ομιλίας του και των δηλώσεων του κατά τη συνέντευξη τύπου μπορούν να συνοψιστούν στα εξής σημεία:
1. Το άνοιγμα στην κεντροαριστερά. Που ξεκίνησε κατά την ομιλία του (στην οποία συνέκρινε τη σημερινή συγκυρία μετά από οκτώ χρόνια μνημονίων με το 1974, όταν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ψήφιζαν ακόμη και αριστεροί). Και ολοκληρώθηκε με εντυπωσιακό τρόπο στη συνέντευξη τύπου, όταν δήλωσε πως όχι μόνο θα συμπεριλάβει κεντροαριστερά στελέχη στην κυβέρνηση του (ακόμη και εάν εκλεγεί αυτοδύναμος), αλλά και ότι θα διευρύνει τα ψηφοδέλτια της ΝΔ με πρόσωπα από την κεντροαριστερά, “γιατί όχι και από την αριστερά”.
Ο πρόεδρος της ΝΔ με αυτό τον τρόπο στρέφεται στη μάχη του κέντρου και πέραν των παραδοσιακών κοινών του κόμματος, απαντώντας στην προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να διεισδύσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ακροατήρια που θεωρούνται προνομιακά για τη ΝΔ. Σημειωτέον πως η ρητορική του κ.Μητσοτάκη έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τη ρητορική στελεχών όπως ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης και ο τομεάρχης Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, που έχουν εως και αντικομμουνιστικό λόγο.
Η διαφορετική στρατηγική του κ. Μητσοτάκη ως προς αυτό μπορεί να ερμηνευθεί από πολλές πλευρές: Πρώτον στο Μοσχάτο προφανώς διαπιστώνουν ότι το σκληρό ροκ Γεωργιάδη έναντι της αριστεράς δημιουργεί αντισυσπειρώσεις και στο χώρο του κέντρου και πως η πόλωση διαχρονικά μεταπολιτευτικά ευνοεί την κεντροαριστερά. Δεύτερον, ο αντιπρόεδρος παίζει το δικό του ρόλο ως προς το “μάντρωμα” δεξιών ψηφοφόρων, ωστόσο η αυτοδυναμία θα κριθεί πιθανότατα στο κέντρο. Τρίτον, ο πρόεδρος της ΝΔ προφανώς και επιθυμεί να ελέγξει τις εσωκομματικές ισορροπίες και το στίγμα του κόμματος την επόμενη ημέρα, στην οποία πασιφανώς στρέφει το βλέμμα και ο φιλόδοξος αντιπρόεδρος της ΝΔ.
Επίσης ο κ. Μητσοτάκης απέρριψε μετά βδελυγμίας την κατηγορία περί ακροδεξιάς που προσάπτει ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ. Ενδιαφέρον έχει πως δήλωσε ότι Σαλβίνι δεν τον εκφράζει- ιδίως εάν θυμηθεί κανείς τις δηλώσεις Γεωργιάδη υπέρ Σαλβίνι.
Ταυτόχρονα, το άνοιγμα αυτό του κ. Μητσοτάκη στην κεντροαριστερά έχει ως στόχο να πιέσει και το Κίνημα Αλλαγής στο πλαίσιο ενός αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου.
2.Πίεση στο Κίνημα Αλλαγής άσκησε ο κ. Μητσοτάκης και απορρίπτοντας το ενδεχόμενο κυβέρνησης “μεγάλου συνασπισμού” στην οποία θα μετείχαν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δηλώνοντας ταυτόχρονα βέβαιος πως θα σχηματιστεί κυβέρνηση μετά τις εκλογές. Διότι όπως είπε με νόημα ουδείς θα αναλάβει το βάρος δεύτερων εκλογών με απλή αναλογική ενώ η χώρα θα βρίσκεται εκτός αγορών και τα επιτόκια θα ανεβαίνουν κι άλλο από το φόβο της ακυβερνησίας. Κατηγόρησε εξάλλου τον κ. Τσίπρα γιατί δηλώνει ότι θα χρησιμοποιήσει το μαξιλάρι και περιέγραψε με μελανά χρώματα την δανειοληπτική ικανότητα της χώρας.
3.Ο χρησμός Μητσοτάκη για Παυλόπουλο: Ο πρόεδρος της ΝΔ θέλησε να θωρακιστεί απέναντι στα σενάρια της δεξιάς παρένθεσης, δηλαδή στο ενδεχόμενο να κερδίσει μεν η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση τις επόμενες εκλογές (είτε Μάιο είτε Σεπτέμβριο) αλλά να πέσει στην προεδρική εκλογή του 2020. Δήλωσε βέβαιος ότι θα υπάρξει προεδρική πλειοψηφία, αλλά όταν ρωτήθηκε συγκεκριμένα εάν θα στήριζε τον Προκόπη Παυλόπουλο (τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης ήταν ο μόνος βουλευτής της ΝΔ που δεν είχε ψηφίσει το 2015 και για τον οποίο ο κ.Τσίπρας είχε μιλήσει με θερμά λόγια την περασμένη Κυριακή), μίλησε θετικά για τον Πρόεδρο, δεν απέκλεισε κανένα ενδεχόμενο, αλλά δεν επιβεβαίωσε και τίποτα.
Ουσιαστικά είναι εμφανές ότι ο κ.Μητσοτάκης θα προτιμούσε να εκλέξει άλλον ΠτΔ μαζί με το ΚΙΝΑΛ, αλλά εάν τα κουκιά δεν βγαίνουν, αφήνει ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο στήριξης Παυλοπουλου. Ή κατά μία πιο “πονηρή” εκδοχή, “καίει” το σενάριο από τώρα… Το αφήνει δηλαδή ανοιχτό για να φέρει σε δύσκολη θέση το ΣΥΡΙΖΑ.
4. Νυν υπέρ πάντων, μείωση φόρων και εισφορών: Ο πρόεδρος της ΝΔ αναφέρθηκε στην ομιλία του σε σειρά μέτρων μείωσης της φορολογίας των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, καθώς και μέτρων ελάφρυνσης, με κυριότερο τις 120 δόσεις για μικροοφειλέτες και την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, αλλά και μέτρα όπως η πλήρης κατάργηση των capital controls. Δεν ανέφερε κοστολόγηση, παραπέμποντας στη λεπτομερή ανάλυση που είχε κάνει στην πρώτη του ΔΕΘ ως πρόεδρος της ΝΔ για εξοικονόμηση χρημάτων απο τη μείωση των δημοσίων δαπανών. Και σε κάθε περίπτωση έστειλε
Βεβαίως η ΝΔ έχει μάθει πικρά το μάθημα από την καταψήφιση του μερίσματος την πρώτη φορά επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και έτσι αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ψηφίσει μέτρα ελάφρυνσης που θα φέρει η κυβέρνηση, εφόσον όμως συμφωνούν με τη δική της λογική. Αυτό για να μην εκχωρήσει στον Τσίπρα θετικά μέτρα.
Σημειωτέον ότι πηγές της ΝΔ έλεγαν πως η αξιωματική αντιπολίτευση δεν αποκλείεται να ψηφίσει το νόμο που θα φέρει η κυβέρνηση για τον ΕΝΦΙΑ, ώστε να μην κατηγορηθεί πως αντιτίθεται στις μειώσεις, αλλά θα ξεκαθαρίσει εξαρχής πως όταν έλθει εκείνη στην εξουσία, θα τον αλλάξει με το δικό της νόμο με στόχο τη συνολική μεσοσταθμική μείωση κατά 30%. Νόμος βέβαια που θα είναι μεταβατικός, καθώς σε βάθος διετίας η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ (και η ευθύνη για τυχόν αύξηση του) θα περάσει στους δήμους- μία κίνηση που μπορεί να ιδωθεί και ως “δωράκι” προς την τοπική αυτοδιοίκηση εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Σημειωτέον επίσης ότι ενώ ήταν ξεκάθαρα υπέρ της κατάργησης του μέτρου περικοπής των συντάξεων, στο θέμα της μείωσης του αφορολόγητου από το 2020 (ψηφισμένο μέτρο, όπως τόνισε) αντιπρότεινε τη μείωση του εισαγωγικού φορολογικού συντελεστή στο 9%.
5. Άνοιγμα στην κεντροαριστερά μεν, φιλελεύθερη πολιτική δε: Ο κ. Μητσοτάκης πάντως δεν έκανε πίσω στη δική του πολιτική ατζέντα στην οικονομία και το ασφαλιστικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι επέμεινε στην “απενοχοποίηση” της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα ακόμη και σε τομείς που μέχρι σήμερα είναι αποκλειστικά δημόσιοι όπως η ασφάλιση. Αναφέρθηκε σε ΣΔΙΤ ως λύση για καυτά θέματα όπως ο ΟΑΣΘ και στην ανάθεση σε εργολάβους δραστηριοτήτων του δημοσίου, ταυτόχρονα με τη μείωση των προσλήψεων και του αριθμού των συμβασιούχων. Και βέβαια γενικότερα απέρριψε τη διάκριση στον άξονα αριστερά- δεξιά ενώ στα εργασιακά ότι ισχύει πάντα το σχήμα “κακού εργοδότη- καλού εργαζόμενου”. Δεσμεύτηκε για κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, αλλά για τον κατώτατο μισθό παρέπεμψε στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των εταίρων. Ενώ γενικότερα εκτίμησε ότι λύση και για τα εργασιακά και για το ασφαλιστικό είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσω επενδύσεων.
6. Πατριωτικός ρεαλισμός στο Σκοπιανό: Ο κ. Μητσοτάκης επέμενε σταθερά στην καταψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών είτε πριν είτε μετά τις εκλογές. Προειδοποίησε όμως ότι άπαξ και κυρωθεί η συμφωνία, δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού, ειδικά όσον αφορά στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ενδιαφέρον έχει και ότι ουσιαστικά έδειξε πως δε διαφωνεί με τη χρήση του όρου Μακεδονία σε σύνθετη ονομασία (μετά από μία περίοδο κατά την οποία η ΝΔ απέφευγε τέτοιες τοποθετήσεις λόγω των αντιδράσεων στο εσωτερικό της απο τη δεξιά πτέρυγα και τους σαμαρικούς). Τόνισε όμως πως ούτως ή άλλως το πρόβλημα έγκειται στη γλώσσα και την εθνότητα.
Και έθεσε το Σκοπιανό ως ένα βασικό διακύβευμα των επόμενων εκλογών, ασκώντας ταυτόχρονα πίεση στον Πάνο Καμμένο.