Τσίπρας για φωτιά στο Μάτι: Αναλαμβάνω ακέραια την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία

Για την πιο βαριά στιγμή της κυβερνητικής θητείας έκανε, λόγο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία. Ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι οι αρμόδιες αρχές οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι πίσω από τις φονικές πυρκαγιές είχαμε εμπρησμούς λέγοντας: “Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο στόχος τους και δεν πρόκειται να μπούμε στο παιχνίδι σεναρίων. Ούτε να κρυφτούμε πίσω από θεωρίες συνωμοσίας, όπως παλαιότερα” ενώ υπογράμμισε: “Αν στόχος των δραστών είναι να πλήξουν την κοινωνική συνοχή, να δημιουργήσουν αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες, τότε ίσως προσπαθήσουν ξανά”.

Παράλληλα θύμισε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή και πως “ανακτά μετά από οκτώ χρόνια την κυριαρχία της και διεκδικεί με αξιώσεις τον ηγετικό της ρόλο σε μια ευαίσθητη περιοχή. Στις συνθήκες αυτές, το θέμα της ασφάλειας αποκτά πρωταρχική σημασία. Εχουμε συνεπώς ιστορική ευθύνη να μην επιτρέψουμε σε κανέναν, σε όποιο σκοτεινό κέντρο και αν αναφέρεται να ανακόψει την πορεία μας και να μας απομακρύνει από τον στόχο”.

Ο κ. Τσίπρας ξεκινώντας την ομιλία του ανέφερε πάντως ότι διακατέχεται από ανάμικτα αισθήματα τούτη την ώρα. “Όπως φαντάζομαι και σε όλους σας. Πόνος, συντριβή, για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν απροσδόκητα, και άδικα. Αλλά και αγωνία. Αγωνία αν πράξαμε σωστά σε όσα έπρεπε να πράξουμε. Αν αντιδράσαμε σωστά τις κρίσιμες ώρες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Αν μπορούσαμε να σώσουμε έστω και μια ψυχή παρά πάνω από όσους έφυγαν άδικα», διερωτήθηκε ο πρωθυπουργός, που πρόσθεσε:

«Όπως επίσης δε θέλω να κρύψω ότι δεν αποφεύγω και τη σκέψη ή τον φόβο: Μήπως από κάποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης, διαπράττουμε κι εμείς το ίδιο λάθος, που πολλές φορές έχουμε δει να διαπράττουν άλλοι στο παρελθόν. Να υπερβάλλουμε σε δικαιολογίες για να μειώσουμε τις ευθύνες».

«Θέλω να αναλάβω ακέραια, ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου και ενώπιον του ελληνικού λαού, την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία», σημείωσε με έμφαση στην ομιλία του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, που εξήγησε στη συνέχεια:

«Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για τον πρωθυπουργό της χώρας. Και σας καλώ να την αναλάβετε κι εσείς, όσο βαρύ κι αν είναι. Γιατί είναι επίσης αυτονόητο για την κυβέρνηση της χώρας. Εμείς δε θα επιχειρήσουμε ποτέ να αποδράσουμε από τις ευθύνες μας. Όπως δεν το κάναμε, όταν αναλάβαμε τη χώρα χρεοκοπημένη, και φορτωθήκαμε εθελοντικά τα λάθη και τις παραλείψεις δεκαετιών. Όπως δεν το κάναμε όταν αντιμετωπίσαμε το φάσμα μιας τεράστιας οικονομικής, εθνικής, και ανθρωπιστικής καταστροφής, για την οποία άλλοι ήταν υπεύθυνοι. Έτσι δεν θα το κάνουμε και τώρα».

Ειδική αναφορά έκανε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, στην οικιστική αυθαιρεσία. Είπε συγκεκριμένα, «σήμερα, λοιπόν, κατανοούμε όλοι με οδυνηρό τρόπο και σε όλο του το βάθος, ότι κυβερνάμε μια χώρα που επί χρόνια κυριάρχησαν στρεβλώσεις. Που ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν αυθαίρετα πάνω σε ρέματα και παραλίες. Που με ευθύνη και του πελατειακού κράτους, δημιουργήθηκαν ολόκληρα οικιστικά συμπλέγματα χωρίς καμιά πρόβλεψη για την ασφάλεια των κατοίκων τους.

Αυτό το κράτος, όμως, σήμερα το διοικούμε εμείς», δήλωσε ο κ. Τσίπρας και συνέχισε: «Και όσο κι αν είναι σωστό -και είναι σωστό- ότι δεν μπορούσαμε σε τρία χρόνια να λύσουμε τεράστια προβλήματα δεκαετιών, πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε ό,τι πρέπει για να το αλλάξουμε. Μήπως διστάσαμε, δίνοντας προτεραιότητα στη μάχη για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές, μήπως διστάσαμε να αντιμετωπίσουμε όσο έπρεπε αποφασιστικά τον κίνδυνο άλλων καταστροφών, από στρεβλώσεις βεβαίως που δημιούργησε το φαύλο παρελθόν».

Οι αποκεφαλισμοί, την ώρα της μάχης, αποτελούν πράξη πολιτικής δειλίας

«Επειδή από πολλές πλευρές έχει μπει ένα ζήτημα αποκεφαλισμών υπευθύνων, ή δήθεν υπευθύνων, δεν θα μασήσω τα λόγια μου», τόνισε χαρακτηριστικά σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αλ. Τσίπρας.

«Οι αποκεφαλισμοί, την ώρα της μάχης, που είχαν γίνει κανόνας σε προηγούμενες τραγωδίες, δεν αποτελούν πράξη πολιτικής γενναιότητας, αλλά πολιτικής δειλίας», είπε επί λέξει.

«Πολύ περισσότερο -επιχειρηματολόγησε σχετικά- που η εύκολη καταδίκη, και οι αποκεφαλισμοί των ανθρώπων εκείνων –πυροσβεστών, αστυνομικών, λιμενικών, στρατιωτικών- και της ηγεσίας τους, που έδωσαν και δίνουν τη μάχη με αίσθημα καθήκοντος, και με ηρωισμό, με κίνδυνο της ζωής τους.

Ας μην πυροβολούν, λοιπόν, οι διάφοροι κριτές και πολέμαρχοι του καναπέ, εκείνους που με κίνδυνο της ζωής τους, στα μέτωπα της φωτιάς, έδωσαν τη μάχη και έσωσαν χιλιάδες συνανθρώπους μας.

Ας μην πυροβολούν τους πυροσβέστες και την ηγεσία τους, που έσπευσαν ηρωικά στον υπέρ πάντων αγώνα. Κοντά και στον τελευταίο πολίτη.

Τους αστυνομικούς, που αν δεν βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης, σήμερα θα θρηνούσαμε πολύ περισσότερους νεκρούς.

Τους λιμενικούς, που στη θάλασσα γλίτωσαν από τον θάνατο εκείνο το βράδυ εκατοντάδες συνανθρώπους μας.

Τους κρατικούς υπαλλήλους και τους υπαλλήλους της Αυτοδιοίκησης που έσπευσαν να συνδράμουν το έργο της μάχης με τη φωτιά».

Ψύχραιμη αποτίμηση και πιθανή απόδοση ευθυνών

Συνεχίζοντας τα περί «αποκεφαλισμών» όλων εκείνων που ήταν στην πρώτη γραμμή, ο πρωθυπουργός κάλεσε τους «κριτές και τους πολέμαρχους του καναπέ» «να πυροβολούν εμάς, εν πάση περιπτώσει, όχι εκείνους.

Εδώ είμαστε. Και δεν έχουμε σκοπό να δραπετεύσουμε.

Αφού η μάχη αυτή τελειώσει, αφού και η τελευταία εστία κινδύνου εκλείψει, τότε θα υπάρξει η ψύχραιμη αποτίμηση, και πιθανή απόδοση ευθυνών. Διαφορετικά ξεπέφτουμε σε κυνήγι μαγισσών και μια προσπάθεια ανεύρεσης αποδιοπομπαίων τράγων».

Καλώ τους πάντες στην κατάρτιση εθνικού σχεδίου για το οικιστικό

Παιρνόντας στο δέον γενέσθαι για το οικιστικό ζήτημα της χώρας, ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε, «θα προχωρήσουμε με ταχύτητα και αποφασιστικότητα στην κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου, που θα αντιμετωπίσει επιτέλους τις οικιστικές στρεβλώσεις δεκαετιών. Με τη συμμετοχή επιστημονικών φορέων, πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, και άλλων ειδικών. Και στην προσπάθεια αυτή καλώ από τώρα να συμμετάσχουν οι πάντες. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Γιατί -όπως εξήγησε σχετικά- είναι μια προσπάθεια εθνική, και ένα καθήκον που απορρέει για όλους από την σημερινή τραγωδία, που ζει η χώρα και ο ελληνικός λαός. Αν χρειαστεί να “σπάσουμε αβγά”, να δουλέψουν μπουλντόζες, να υπάρξει σύγκρουση, ας γίνει. Δεν μπορούμε και δεν πρόκειται, σε κάθε περίπτωση, να περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια, και με μέτρα-ασπιρίνες, και μεγάλα λόγια, να περιμένουμε άβουλοι την επόμενη τραγωδία. Ταυτόχρονα, με ταχύτατους ρυθμούς, θα πρέπει να αναμορφώσουμε και θα αναμορφώσουμε και θα αναβαθμίσουμε, με βάση τις νέες ανάγκες, τους νέους κινδύνους, και την ευρωπαϊκή εμπειρία, τον μηχανισμό πολιτικής προστασίας. Να εγγυηθούμε, έτσι το απλό, και αυτονόητο για κάθε πολιτισμένη κοινωνία: Ότι δεν θα υπάρξουν άλλες, παρόμοιες τραγωδίες».