Τσουκαλάς κατά Μητσοτάκη: Ανέκδοτο η εμφάνισή του ως μαχητή θωράκισης της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας
Διαβάζεται σε 2'
«Πυρά» του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
- 16 Φεβρουαρίου 2025 11:06
Ευθείες βολές στον πρωθυπουργό εξαπολύει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ με αφορμή τη συνέντευξη του πρώτου στην εφημερίδα «Καθημερινή».
Ο Κώστας Τσουκαλάς χαρακτηρίζει ως «ανέκδοτο» την εμφάνιση του Πρωθυπουργού «ως μαχητή της θωράκισης της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας», τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «επί διακυβέρνησής του, η εκτελεστική εξουσία λειτουργεί ανεξέλεγκτη και χωρίς φραγμούς, ενώ το κράτος δικαίου και η διάκριση των εξουσιών υπονομεύτηκαν καίρια».
Η ανακοίνωση του Κώστα Τσουκαλά
Η εμφάνιση του Πρωθυπουργού στη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» ως μαχητή της θωράκισης της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας αποτελεί ίσως το πιο σύντομο ανέκδοτο.
Επί διακυβέρνησής του, η εκτελεστική εξουσία λειτουργεί ανεξέλεγκτη και χωρίς φραγμούς, ενώ το κράτος δικαίου και η διάκριση των εξουσιών υπονομεύτηκαν καίρια.
Ως πολιτικός προϊστάμενος μιας κρατικής υπηρεσίας, της ΕΥΠ, της επιτρέπει να παρανομεί μη εφαρμόζοντας απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου.
Ως επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου επιτρέπει στους υπουργούς του να στοχοποιούν προέδρους ανεξάρτητων αρχών αποκαλώντας τους «προδότες», επειδή κάνουν απλά τη δουλειά τους και στην αυλή του σιτίζονται διαδικτυακές συμμορίες δολοφονίας χαρακτήρων, όπως αυτές που εξαπολύονται εναντίον συγγενών θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, την ώρα που εκείνος τάχα «σκύβει το κεφάλι».
Ο δήθεν παραπλανημένος Πρωθυπουργός στη σημερινή του συνέντευξη για ποιο πράγμα «πανηγυρίζει»;
Για την αλυσίδα της στρατηγικής παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης, την αποτροπή διερεύνησης των ευθυνών των υπουργών του και τη συγκατάθεσή τους στην αλλοίωση του τόπου της τραγωδίας για την οποία τα μη πολιτικά πρόσωπα ήδη διώκονται; Για τη συγκάλυψη δηλαδή;
Ή μήπως πανηγυρίζει για το «επιτελικό» κράτος που αποτελεί πια μνημείο κακοδιαχείρισης και ενίοτε διαφθοράς;