Βήματα εξόδου από το μνημόνιο Vs κεκτημένου του 2014

Θετική είναι η αποτίμηση της κυβέρνησης από την έξοδο στις αγορές και την άντληση δανεισμού από την αγορά κεφαλαίων, καθώς σε πολιτικό επίπεδο, το γεγονός αυτό επιτρέπει στο Μαξίμου να επιβάλλει τη δική του ατζέντα στην αντιπαράθεση με την αξιωματική αντιπολίτευση και να διαμορφώσει το πολιτικό κλίμα στο εσωτερικό της χώρας με βάση τις ανάγκες και τις προτεραιότητες του κυβερνώντος κόμματος.

Το μήνυμα που εκπέμπουν τα κυβερνητικά στελέχη σε όλους τους τόνους είναι πως «η ελληνική οικονομία βαδίζει με σταθερά βήματα προς την οριστική έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια». Το ζήτημα αυτό θεωρείται κομβικό για το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς μετά από πολύ καιρό ένας βασικός στόχος επιτυγχάνεται σε αντίθεση με στόχους όπως το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ή η άμεση εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους σε προηγούμενες φάσεις που είτε δεν επιτεύχθηκαν είτε δεν ικανοποιήθηκαν με βάση τις αρχικές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί.

Οι πληροφορίες θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα και ενόψει της συνεδρίασης της κεντρικής πολιτικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο, που θα έχει και προγραμματικό χαρακτήρα, να εστιάζει στο ότι «έγινε το πιο σημαντικό και ουσιαστικό βήμα για την ολοκλήρωση της δυσάρεστης περιπέτειας του μνημονίου» και «τώρα είναι η ώρα να σχεδιάσουμε την υπόλοιπη δουλειά για να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018 και την μετά το πρόγραμμα περίοδο για την Ελλάδα».

Βεβαίως στην κυβέρνηση είναι προσεκτικοί και δεν θέλουν να δημιουργήσουν εντυπώσεις «success story», ωστόσο θεωρείται βέβαιο ότι θα επικεντρώσουν στη «μεγάλη εικόνα» των σταδιακών βημάτων στην κατεύθυνση της εξόδου από το μνημόνιο προκειμένου να θέσουν σε κίνηση τον κομματικό μηχανισμό με σκοπό την επανασύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με τη βάση και τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του για τον επόμενο ένα χρόνο που έχει οριοθετήσει η Κουμουνδούρου και το Μαξίμου ως τον πρώτο πολιτικό κύκλο αμέσως μετά το κλείσιμο της δεύτερης διαπραγμάτευσης.

Η αντιπολίτευση και το «κεκτημένο του 2014»

Την ίδια ώρα στο χώρο της αντιπολίτευσης διαμορφώνεται ένα τοπίο κατά το οποίο οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης επαναφέρουν υπό μία έννοια τα πράγματα στην πολιτική γεωγραφία του 2014, φέρνοντας ακόμα πιο κοντά τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η αξιωματική αντιπολίτευση όσο και η Δημοκρατική Συμπαράταξη είχαν σημείο σύγκρισης των αποτελεσμάτων της εξόδου στις αγορές την αντίστοιχη κίνηση Σαμαρά τον Απρίλη του 2014, με τη μεν ΝΔ να θεωρεί χειρότερους τους σημερινούς όρους δανεισμού και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη να κατηγορεί την κυβέρνηση και τον κ. Τσίπρα ότι δεν κατόρθωσε να διατηρήσει το «κεκτημένο του 2014».

Υπ’ αυτή την έννοια διόλου τυχαία τα κόμματα της αντιπολίτευσης που είχαν στηρίξει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα επιμένουν στο θέμα Βαρουφάκη και της διαπραγμάτευσης του 2015 καθώς πάνω σ’ αυτή τη βάση στοιχειοθετούν την μετωπική τους αντιπαράθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μιλώντας για «τρία χαμένα χρόνια» που «κόστισαν 100 δις ευρώ» στην ελληνική οικονομία.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η ΝΔ θα επιμείνει στο σφυροκόπημα κατά της κυβέρνησης για τα θεσμικά ζητήματα που κατά το Μοσχάτο αποδεικνύουν τον «αυταρχισμό» της κυβέρνησης και σ’ αυτή την κατεύθυνση μάλιστα ο Βασίλης Κικίλιας απηύθυνε κάλεσμα «ενότητας και αντίστασης», των δημοκρατικών κομμάτων «απέναντι σε όσους περιφρονούν το Σύνταγμα και υπονομεύουν την δημοκρατική ομαλότητα».

(Φωτό: Sooc)