Βουλευτές Ν.Δ: Η φτώχεια (και η κρίση) φέρνει γκρίνια

Μπορεί σήμερα να ψηφίστηκε (από ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΚΙΝ.ΑΛ) στην Βουλή το νομοσχέδιο για δάνεια έως 25.000 ευρώ, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όμως το πρόβλημα της χρηματοδότησης των μικρών και οικογενειακών επιχειρήσεων φαίνεται να είναι ένα από τα εντονότερα προβλήματα της οικονομικής κρίσης. Αν η ανάδειξή του από την αντιπολίτευση μπορεί να θεωρηθεί «φυσιολογικό» γεγονός, σίγουρα δεν ισχύει το ίδιο για τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Η πίεση από τις περιφέρειες γίνεται εμφανής και στις δικές τους τοποθετήσεις.  Στοιχείο που εξηγείται και από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος κοινωνικός χώρος, των μικρών επαγγελματιών, αποτελεί σημαντικό τμήμα της βάσης των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος.

Τόσο κατά την διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου όσο και στην ενημέρωση που έκαναν οι συναρμόδιοι υπουργοί Χρήστος Σταϊκούρας και Άδωνις Γεωργιάδης για τα ζητήματα ενίσχυσης των επαγγελματιών, δεκάδες ήταν οι τοποθετήσεις κυβερνητικών βουλευτών που παρότι δεν αμφισβήτησαν τις κυβερνητικές επιλογές μετέφεραν την έντονη πίεση που δέχονται στις περιφέρειες τους. Ιδίως οι βουλευτές της επαρχίας έδειξαν με σαφήνεια ότι γίνονται δέκτες δεκάδων η και χιλιάδων παραπόνων από μικρο-επαγγελματίες. Βασικός λόγος οι περιορισμοί που υπάρχουν στην παροχή ρευστότητας.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο βουλευτής Πέλλας Γιώργος Καρασμάνης για την πολιτική που ακολουθείται «πρέπει να τονίζουμε τα θετικά για να αποφεύγονται και οι αρνητικές συμπεριφορές. Είχα επισημάνει, λοιπόν, ότι είναι επιτακτική ανάγκη και πρέπει πάση θυσία να συμπεριληφθούν στην επιστρεπτέα προκαταβολή και οι ατομικές επιχειρήσεις Στο αίτημα αυτό ανταποκρίθηκε η κυβέρνηση, συμπεριέλαβε τα ατομικά σχήματα Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε., αλλά εξαιρέθηκαν μικρές ατομικές επιχειρήσεις που δεν απασχολούν εργαζόμενους, οι παραδοσιακές οικογενειακές επιχειρήσεις». Τόνισε πως «είναι αυτοί οι έμποροι, αυτοί οι επαγγελματίες που με πάθος και σκληρή δουλειά κρατήθηκαν όρθιοι στη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στο τρίμηνο της καταστροφικής πανδημίας αναγκάστηκαν να κλείσουν τα μαγαζιά τους, τα ξανάνοιξαν, βλέπουν ακόμη τον καταναλωτή κουμπωμένο».

Την αποφασιστική ενίσχυση των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε καθεστώς εξυγίανσης ζήτησε ο βουλευτής  Άρτας Γιώργος Στύλιος. Τόνισε πως «έχουμε τις πολύ καλές και πολύ δυνατές επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν και με ίδια κεφάλαια να συνεχίσουν να λειτουργούν. Έχουμε και έναν άλλο κλάδο επιχειρήσεων αυτές, οι οποίες βρίσκονται σχεδόν σε σχέδιο εξυγίανσης. Αυτές, λοιπόν, οι οποίες έχουν πάρει έγκριση από την Τράπεζα της Ελλάδος, έχουν υπάρξει δικαστικές αποφάσεις, έχουν υπαχθεί στο άρθρο 106β του Πτωχευτικού Κώδικα και λειτουργούν κανονικά, υλοποιούν το σχέδιο εξυγίανσης. Σύμφωνα με αυτά, τα οποία ισχύουν από τον Κανονισμό του ΕΣΠΑ και των ευρωπαϊκών κονδυλίων, δεν μπορούν να λάβουν ενισχύσεις οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Ζητώ, λοιπόν, να εξεταστεί από την Κυβέρνηση και από τις τράπεζες και από όλους ένα χρηματοδοτικό εργαλείο, όπου θα δει προσωπικά την κάθε μία επιχείρηση, διότι έχει γίνει μια τεράστια προσπάθεια. Είμαστε στα 10 χρόνια κρίσης. Οι επιχειρήσεις αυτές κάνουν την προσπάθεια αυτή για να σταθούν όρθιες και τις έχουμε ανάγκη για την ελληνική οικονομία».

Στις απαιτήσεις που έχουν οι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί αναφέρθηκε ο βουλευτής Λευκάδας, Θανάσης Καββαθάς. Όπως τόνισε «η φερεγγυότητα δεν πιστοποιείται μόνο με cash guarantees, δηλαδή, εμπράγματες εγγυήσεις σε μετρητά. Η φερεγγυότητα μιας επιχείρησης πιστοποιείται και από άλλα εξίσου σημαντικά κριτήρια. Μία υγιής επιχείρηση που είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της, έχει εκ των πραγμάτων το κριτήριο της φερεγγυότητας. Μία επιχείρηση με αξιοσημείωτο τζίρο και δραστηριότητα που είναι σε λειτουργία και έχει προοπτικές αξίζει της εμπιστοσύνης των τραπεζών. Αν δεν βοηθηθούν, , επιχειρήσεις που τώρα το έχουν ανάγκη, θα κλείσουν και θα έχουμε χιλιάδες ανέργους».  

Αντίστοιχα παράπονα για την χρηματοδότηση όμως υπήρξαν και από τον βουλευτή Πειραιά Χριστόφορο Μπουτσικάκη. Όπως είπε «ωραία, θετικά τα τραπεζικά κριτήρια να υπάρχουν, να μην δανείζονται οι επιχειρήσεις και όλοι αυτοί οι οποίοι χρειάζονται τον δανεισμό, χωρίς να πληρούν κάποιες βασικές προϋποθέσεις, αλλά δεν είναι δυνατόν, να ζητούνται για παράδειγμα, το 100% των χρημάτων τα οποία ζητάνε οι επιχειρηματίες σε cash collateral».