6 +1 σκέψεις για το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου

Φθινοπωριάζει… Το καλοκαίρι 2021, αφού με αυταπάρνηση καμώθηκε ότι όλα καλά (συμπαρασύροντας ευτυχώς και την τουριστική κίνηση της χώρας), τελειώνει. Μαζί του κλείνει και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, που αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώνει τις εκδηλώσεις του. Η αυλαία της φετινής διοργάνωσης, μάλιστα, πέφτει με δυο προτάσεις, οι οποίες συμπυκνώνουν ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες κατευθύνσεις που έχει υιοθετήσει το φεστιβάλ.

Οι δυο συναυλίες, ας πούμε, της Χίλντουρ Γκουδναντότιρ, (9 και 10 Οκτωβρίου στην Πειραιώς 260) έρχονται σε μια στιγμή όπου η 39χρονη ισλανδή συνθέτρια και τσελίστρια βρίσκεται ξεκάθαρα στον αφρό του κύματος. Κι αυτή η επικαιρική (relevant, που λέμε και στο χωριό μου) διάσταση μιας μετάκλησης δεν ήταν ανέκαθεν κάτι αυτονόητο ή εύκολο για το Φεστιβάλ… Με κερδισμένα Όσκαρ, BAFTA και Χρυσή Σφαίρα για το σάουντρακ του «Τζόκερ» το 2020, η Γκουδναντότιρ καταπλέει στην Αθήνα –μαζί με τον άγγλο παραγωγό και σύντροφό της, Σαμ Σλέιτερ, και τον πολύπειρο εξειδικευμένο ηχολήπτη, Κρις Ουότσον– για να παρουσιάσει την βραβευμένη με Γκράμι μουσική που συνέθεσε για την εξαιρετική μίνι σειρά του ΗΒΟ «Τσερνόμπιλ».

Η ισλανδή συνθέτρια Χίλντουρ Γκουδναντότιρ

Από την άλλη, οι δυο χορευτικές παραστάσεις της ισραηλινής ομάδας «L-E-V» (9 και 10 Οκτωβρίου στην Πειραιώς 260) αναλαμβάνουν να συστήσουν στο κοινό του αθηναϊκού φεστιβάλ την δουλειά της ονομαστής χορογραφικής δυάδας
Σα
ρόν Εγιάλ –
Γκάι Μπεχάρ. Δουλειά που στην προκειμένη περίπτωση συνδυάζει, λέει, σύγχρονο χορό, μπαλέτο, λίγο voguing, πολλή (ζωντανή) τέκνο μουσική, θεματολογία περί έρωτος, αλλά και κοστούμια που σχεδίασε η
Μαρία Γκράτσια Κιούρι του οίκου Dior (την υποδεχτήκαμε πρόσφατα, θυμάστε, στο Καλλιμάρμαρο για το
περιβόητο ντεφιλέ). Κι είναι πράγματι από τα βασικά ζητούμενα ενός μεγάλου φεστιβάλ το να εισαγάγει, να συστήνει,
να παρουσιάζει στο κοινό δημιουργούς, τάσεις και θεάματα που μέχρι χτες του ήταν άγνωστα.

Η ισραηλινή χορευτική ομάδα «L-E-V» με τα κοστούμια της Μαρία Γκράτσια Κιούρι του οίκου Dior

Σκέψεις, παρατηρήσεις, διαπιστώσεις

Με αφορμή, λοιπόν, την οσονούπω ολοκλήρωση του φετινού Φεστιβάλ επιχειρούμε έναν ντεμέκ απολογισμό, ουσιαστικά, δηλαδή, μια λίστα από σκέψεις σχετικά με την καλλιτεχνική διάσταση της διοργάνωσης. Ούτως ή άλλως, ο επίσημος απολογισμός των ιθυνόντων με τεχνο-οικονομικά και λοιπά στοιχεία προγραμματίζεται για τον επόμενο μήνα. Επί του παρόντος πάντως, πηγές του Φεστιβάλ παραχώρησαν στο NEWS 24/7 μια αρχική δήλωση για όσα έγιναν φέτος. Η οποία, καθόλου αναπάντεχα, αφορά πριν απ’ ο,τιδήποτε άλλο την κορονοκατάσταση. «Υπάρχει ικανοποίηση για το γεγονός ότι [το φεστιβάλ] μπόρεσε να πραγματοποιηθεί, παρά την ιδιαίτερη συνθήκη. Δεν ήταν εύκολο, χρειάστηκε να δουλέψουμε πολλά plan A, B, και C,» επισημάνθηκε. Ορθότατο, δεν ήταν αυτονόητο εν μέσω πανδημίας.

Αναφορικά τώρα με το καλλιτεχνικό αποτύπωμα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εμείς επισημάναμε τα εξής:

• Είναι θεάρεστο ότι χάρη σε μετακλήσεις πρωτοεμφανιζόμενων στην Ελλάδα δημιουργών είδαμε, λόγου χάρη, μια μεταμοντέρνα όπερα από την Λιθουανία, ρομποτικο-ρετρο-φουτουριστικό χορό από την Ισπανία, ή νεανικό θέατρο καταγγελίας από την Χιλή.
• Είναι, όμως, ακόμη πιο σπουδαίο το ότι χάρη στον προγραμματισμό της Κατερίνας Ευαγγελάτου και των συν αυτή γνωρίσαμε και (νεαρούς κατά κανόνα) έλληνες δημιουργούς που ζουν κι εργάζονται και στο εξωτερικό, όπως συνηθίζουν άλλωστε οι σημερινοί διεθνιστικοί νέοι. Ένα ντουέτο χορογράφων που δραστηριοποιείται στην Ολλανδία, ένας συνθέτης σύγχρονης όπερας που ζει μεταξύ Αθήνας, Χίου και Βερολίνου, μια θεατρική σκηνοθέτρια με θητεία στο Αμβούργο…
• Είναι, ωστόσο, χαρακτηριστικό ότι τέτοιες προσπάθειες τυγχάνουν πενιχρής (στην καλύτερη) προβολής και κάλυψης από τον Τύπο… Υπάρχει, όσο και να πεις, μια εμμονή με καθεστηκότα ονόματα (βλέπε Οστερμάγιερ, Βαρλικόφσκι, Μούντρουτσο, κ.ά.). Μια εκθειαστική καταφυγή στα «σιγουράκια», πολύ συχνά μάλιστα ανεξαρτήτως της ποιότητας/ αποτελεσματικότητας της εκάστοτε καλλιτεχνικής τους πρότασης. Για να γυρίσει ο ήλιος, πρέπει να βάλουμε κι εμείς ένα χεράκι…
• Εξαιρετικής έμπνευσης και υλοποίησης ο κύκλος «Σύγχρονοι αρχαίοι» (Contemporary Ancients), που επιχείρησε να μπολιάσει την σημερινή παλλόμενη δραματουργία με την βαριά ποιητικο-θεατρική κληρονομιά των αρχαίων ημών προγόνων. Ειδικά η φάση με τους τέσσερις νεοέλληνες συγγραφείς (Β. Χατζηγιαννίδης, Αλεξάνδρα Κ*, Γ. Μαυριτσάκης, Αμ. Μιχαλοπούλου) να μεταγράφουν αρχαιοελληνικές τραγωδίες ως σύγχρονα έργα, τα οποία παραστάθηκαν στην Μικρή Επίδαυρο από καταξιωμένους σκηνοθέτες, ήταν καταπληκτική. Και πάλι, όμως, ελάχιστα γράφτηκαν/ ειπώθηκαν/ συζητήθηκαν σχετικά.
• Αμφιβόλου χρησιμότητας, τελικά, η ύπαρξη εικαστικών στο πρόγραμμα. Όχι, προφανώς, επειδή η έκθεση-προβολή «Backstage» φωτογραφιών του κορυφαίου Τάσου Βρεττού, ή η ενδιαφέρουσα εγκατάσταση-πλέγμα της Αιμιλίας Παπαφιλίππου στην Μικρή Επίδαυρο δεν άξιζαν τον κόπο –ούτε καν. Αλλά, ίσως, ένα φεστιβάλ που εστιάζει στις παραστατικές τέχνες –ανοίγοντάς τες, μάλιστα, γενναιόδωρα σε δρόμους κι αναπάντεχες γωνιές του άστεως– ε, κάπου δεν χρειάζεται και τα εικαστικά. Τι δηλαδή, για το ξεκάρφωμα;
• Ωραία ιδέα οι πρόλογοι (τριών) μεταπτυχιακών θεατρολόγων ή χοροειδημόνων που εισήγαγαν τον θεατή στο πνεύμα ή/ και τον τύπο της παράστασης που ακολουθούσε αμέσως μετά. Θέλει, όμως, ακόμη δουλίτσα για να λειτουργήσει. Ίσως δε, περισσότερη αμεσότητα και λιγότερη σπουδαιοφάνεια.
• Τελευταίο, όλως πεζό και πρακτικό, αλλά όχι αμελητέο: του χρόνου, κάτι πρέπει να γίνει, κάπως να διευθετηθεί η γειτνίαση της Πειραιώς 260 με τον Ελληνικό Κόσμο και ακόμη περισσότερο με το νεότευκτο City Drive-In του. Η ηχορύπανση, της συνύπαρξης, ω βαβούρα…

Πληροφορίες εκδηλώσεων

1) Σάββατο 9 και Κυριακή 10 Οκτωβρίου, «Κεφάλαιο 3: Το βάναυσο ταξίδι της καρδιάς» από την ισραηλινή ομάδα χορού «L-E-V», Χώρος Δ της Πειραιώς 260, 21:00. Χορογραφία Σαρόν Εγιάλ και Γκάι Μπεχάρ/ Μουσική Όρι Λίτστικ/ Κοστούμια Μαρία Γκράτσια Κιούρι/ Φωτισμοί Αλόν Κοέν/ Ερμηνεύουν οι Κλάιντ Εμάνουελ Άρτσερ, Γκον Μπιράν, Κέρεν Λούρι Πάρντες, Ντάνιελ Νόργκρεν Γιένσεν, Ρεμπέκα Χάιτινγκ, Ντάρεν Ντέβανεϊ Γκουίντο Ντούτλι, Άλις Γκόντφρεϊ. Εισιτήρια 30, 20 15€, μειωμένο 16, 12 και 5€.

2) Σάββατο 9 και Κυριακή 10 Οκτωβρίου, «Chernobyl Live» με τους Χίλντουρ Γκουδναντότιρ, Κρις Ουότσον και Σαμ Σλέιτερ, Χώρος Η της Πειραιώς 260, 23:00. Φωνή Χίλντουρ Γκουδναντότιρ/ Ηλεκτρονικά Κρις Ουότσον, Σαμ Σλέιτερ/ Φωτισμοί Τερέζα Μπάουμγκάρτνερ/ Διάχυση ήχου Φραντσέσκο Ντοναντέλο. Εισιτήρια 40, 30 20€, μειωμένο 24, 16 και 5€.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσει