10 συγκλονιστικές ιστορίες που θα δούμε φέτος στο Καστελλόριζο

Με 42 ταινίες, 29 από τις οποίες σε πανελλαδική, διεθνή και παγκόσμια πρεμιέρα, το 8ο Beyond Borders – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει τις πιο σύγχρονες θεματικές που αγγίζουν πολλές διαφορετικές πτυχές του σύγχρονου κόσμου.

Από τις 20 έως τις 27 Αυγούστου, στο Καστελλόριζο, ένα κινηματογραφικό σκηνικό από μόνο του, νεότεροι και καταξιωμένοι κινηματογραφιστές απ’ όλον τον κόσμο σχολιάζουν την πραγματικότητα, ανατρέπουν βεβαιότητες και φαντάζονται το μέλλον σε ένα line up συναρπαστικών ταινιών μεγάλου, μεσαίου και μικρού μήκους.

Οι ταινίες του φετινού φεστιβάλ επικεντρώνονται σε θεματικές, όπως ο πόλεμος, η προσφυγιά και οι μετακινούμενοι πληθυσμοί, η αποικιοκρατία, το φύλο και η σεξουαλικότητα, η δικαιοσύνη και η έλλειψή της, οι συνθήκες εργασίας, η τεχνολογία και οι προκλήσεις της, η ζωή και ο κόσμος όπως τον ξέραμε κι όπως αλλάζει.

Εμείς, σε αναμονή της φετινής διοργάνωσης, παρουσιάζουμε 10 τίτλους που σίγουρα θα μας απασχολήσουν με τις θεματικές τους.

Dead Weight

Είκοσι ένα μαρτυρικά χρόνια. Τόσα πέρασε ο Angelo Massaro στη φυλακή, πριν αθωωθεί για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ. Ήταν ο πρωταγωνιστής μιας από τις πλέον περιβόητες δικαστικές πλάνες στα χρονικά της Ιταλίας. Μια ανθρώπινη οδύσσεια που επαναφέρει στο προσκήνιο –συναισθηματικά και σωματικά– τα μέρη και τους ανθρώπους-κλειδιά που πλαισιώνουν την ιστορία του άδικου εγκλεισμού αυτού του ανθρώπου και τα συγκλονιστικά γεγονότα που τον περιβάλλουν.

Waiting Working Hours

Η οδός Diksmuidelaan είναι ένας δρόμος στις Βρυξέλλες, όπου οι εργάτες αναζητούν μεροκάματο. Συγκεντρωμένοι σε μικρές ομάδες, περιμένουν με τις ώρες μέχρι να τους παραλάβει ένα λευκό βαν. Τους αφήνει σε ένα εργοτάξιο ή χωράφι. Οι εργοδότες πληρώνουν μικρούς μισθούς και δεν παρέχεται κοινωνική ασφάλιση. Με τις προσωπικές τους μαρτυρίες, το Waiting Working Hours θέλει να δώσει φωνή στους μετανάστες. Ψηφιακές εικόνες από το Diksmuidelaan, που δημιουργήθηκαν με πλάνα από το Google Street View, αναμειγνύονται με τις φωνές αυτών των εργατών. Μαζί σχηματίζουν έναν δομημένο διάλογο για την εργασία και την οικονομία.

Underdog

Η κτηνίατρος Esther van Neerbos αφιερώνει κάθε λεπτό του ελεύθερου χρόνου της στην αναζήτηση ανθρώπων που έχουν χαθεί. Με τα εκπαιδευμένα σκυλιά της μπορεί να δώσει τέλος στην αβεβαιότητα όσων μένουν πίσω. Όμως ο ζήλος της την βάζει σε μπελάδες με τις αρχές, οι οποίες δυσχεραίνουν και καθιστούν περίπλοκη την αναζήτηση πολιτών.

Bitter September

Μετά τη δολοφονία του Ελληνοαμερικανού ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστή Ζακ Κωστόπουλου, η παιδική του φίλη Σοφία Φαραντάτου επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκλωβίζεται σε αδιέξοδο. Το βίντεο της δολοφονίας, που τραβήχτηκε από περαστικό, παίζει σε επανάληψη σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια της χώρας. Μεταξύ της αφήγησης των μέσων ενημέρωσης και του δικού της αρχείου, η Σοφία δεν έχει άλλη επιλογή από το να απομονωθεί και να στοχαστεί την έννοια της μνήμης. Μόνο ο χρόνος μπορεί να της δώσει τον χώρο να θρηνήσει και να διαχειριστεί την απουσία του φίλου της.

One never kills for love

Συναντιούνται στο σκοτάδι της νύχτας. Γυναίκες, αδερφές, φίλες: μια φεμινιστική ομάδα που συγκεντρώνεται για να γράψει συνθήματα στους τοίχους του Μόντρεαλ. Η πρόκλησή τους; Ευαισθητοποίηση ενάντια στη συστημική βία που υφίστανται οι γυναίκες και οι μειονότητες. Απλά κολλάζ για ένα δυνατό μήνυμα: οι γυναικοκτονίες πρέπει να σταματήσουν!

Do you get me?

Ο Mohamed έφυγε από το Μαρόκο σε ηλικία 12 ετών με το όνειρο να φτάσει στην Ευρώπη, αλλά το ταξίδι του διακόπτεται νωρίς στη Μελίγια. Καθηλωμένος στα σύνορα, αναγκάζεται να ζήσει σε αυτό το μέρος, ανάμεσα στους βράχους της Μελίγια μαζί με δεκάδες άλλους νέους που περιμένουν να εκπληρώσουν το ίδιο όνειρο. Μετά από αμέτρητες προσπάθειες, έφτασε στην Ισπανία το 2015. Σήμερα είναι 20 ετών και ζει στο Σαμπαντέλ, μια πόλη κοντά στη Βαρκελώνη. Εδώ, ο Mohamed έχει φίλους και οι κοινωνικές υπηρεσίες τον υποστηρίζουν οικονομικά, αλλά η πιθανότητα να λάβει ισπανικό διαβατήριο φαίνεται ακόμη πολύ μακρινή και ο Mohamed νιώθει απογοήτευση. Εν τω μεταξύ, η μικρότερη αδερφή του Ikram, η οποία έχει επίσης φύγει από το Μαρόκο, ζει στη Μαδρίτη. Ο Moha και η Ikram δεν έχουν δει ο ένας τον άλλον για περισσότερα από οκτώ χρόνια, αλλά επιτέλους έχει την ευκαιρία να την επισκεφτεί και ετοιμάζεται να τη συναντήσει ξανά, με την ελπίδα ότι θα είναι μια συνάντηση καθοριστική.

Every Sunday

Το Every Sunday ακολουθεί μια ομάδα Φιλιππινέζων οικιακών βοηθών στην Κύπρο, οι οποίες ετοιμάζονται για έναν διαγωνισμό ομορφιάς που διοργανώνει η τοπική τους κοινότητα. Οι διοργανωτές και οι συμμετέχουσες χρησιμοποιούν αυτό το γεγονός ως ευκαιρία να συγκεντρώνονται μια φορά την εβδομάδα (στο μοναδικό τους ρεπό) καθώς και για να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους ως εργαζόμενες μετανάστριες στην κυπριακή κοινωνία και να διεκδικήσουν εκ νέου την ταυτότητά τους. Εν τω μεταξύ, η αποκάλυψη της δράσης ενός κατά συρροή δολοφόνου, με θύματα αλλοδαπές εργάτριες και τις μικρές τους κόρες, έρχεται στην επιφάνεια και η κοινότητα συγκεντρώνεται για να αντιδράσει στο έγκλημα, αλλά και να αποτίσει ύστατο φόρο τιμής στα θύματα.

Un robot à soi

Οι εμπορικές καμπάνιες μεταξύ 1940 και 1970 δημιούργησαν την πεποίθηση ότι οι νέες τεχνολογίες που διευκολύνουν τις οικιακές εργασίες ήταν υπεύθυνες για τη χειραφέτηση των γυναικών στον 20ό αιώνα. Με την επαναχρησιμοποίηση διαφημίσεων και τηλεοπτικών αρχείων, αυτό το ρετρο-φουτουριστικό φεμινιστικό δοκίμιο αμφισβητεί τον συγκεκριμένο καπιταλιστικό λόγο, προκειμένου να εξετάσει τη σχέση μεταξύ γυναικών και τεχνολογίας.

The hidden children of colonization

Κατά τη διάρκεια του βελγικού αποικισμού στο Κονγκό, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι, πολλές χιλιάδες πολυφυλετικά παιδιά υπήρξαν θύματα στοχευμένου διαχωρισμού: απομακρύνθηκαν βίαια από τις οικογένειές τους, τοποθετήθηκαν σε ειδικά οικοτροφεία και στη συνέχεια εξορίστηκαν στο Βέλγιο, την παραμονή της ανεξαρτησίας. Αυτή η ταινία αφηγείται την ιστορία πολλών από εκείνα τα παιδιά: Εξήντα χρόνια μετά τα γεγονότα, αυτοί οι μάρτυρες κοιτάζουν τώρα πίσω στο παρελθόν τους, ψάχνοντας να βρουν τις ρίζες τους, ακόμη και να γιατρέψουν πληγές της παιδικής τους ηλικίας.

Πένθος – Αυτοί που μένουν

Μια καθίζηση στον κόσμο του πένθους μέσα από τρεις ιστορίες που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία: Τις δολοφονίες του Σαχζάντ Λουκμάν, του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου. Οι οικογένειες των θυμάτων συνομιλούν για τις απουσίες τους, υπερασπίζονται τη μνήμη των νεκρών, μετασχηματίζουν την οδύνη τους σε αγώνα για δικαιοσύνη. Ένα καλειδοσκόπιο στη μοναχικότητα του ιδιωτικού χώρου, τις δικαστικές αίθουσες και τον δρόμο.

*Το 8ο φεστιβάλ κινηματογράφου Καστελλόριζου – Beyond Borders θα διεξαχθεί 20-26 Αυγούστου. Όλες οι πληροφορίες και το αναλυτικό πρόγραμμα στο επίσημο σάιτ.