53ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Αυτόν τον Αλέξανδρο ποιος θα τον πάρει;
Διαβάστε τη γνώμη του Flix για όλες τις ταινίες του Διαγωνιστικού Τμήματος και τις τάσεις που θα κρίνουν τους φετινούς διεκδικητές των βραβείων
- 10 Νοεμβρίου 2012 16:48
Επιμέλεια: Flix Team
Λίγες ώρες πριν την τελετή λήξης του 53ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, διαβάστε τη γνώμη του Flix για όλες τις ταινίες του Διαγωνιστικού Τμήματος και τις τάσεις που θα κρίνουν τους φετινούς διεκδικητές των βραβείων που θα αποφασίσει η κριτική επιτροπή.
Αποτελούμενο από 15 πρώτες ή δεύτερες ταινίες νέων δημιουργών απ’ όλον τον κόσμο, το Διαγωνιστικό Τμήμα του 53ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης υπήρξε – κατά γενική ομολογία – ένα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων. Με ταινίες διαφορετικές στη θεματολογία και την οπτική τους, αλλά με κοινό παρανομαστή τον άνθρωπο και τη σύγχρονη κοινωνική κατάσταση στον πλανήτη, αλλά και τη μέχρι σήμερα διαδρομή τους στα Φεστιβάλ του κόσμου, η επιλογή της φετινής κριτικής επιτροπής αποδεικνύεται ιδιαίτερη δύσκολη.
Ανάμεσα στις ταινίες που λογικά θα πρωταγωνιστήσουν στη σημερινή τελετή λήξης δεν θα έπρεπε να λείπει η «Μούχλα», η τούρκικη ταινία που ξεχώρισε ήδη από την προβολή και βράβευσή της στο Φεστιβάλ Βενετίας (με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη) και συζητήθηκε στη Θεσσαλονίκη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη και η οποία θα μπορούσε να διεκδικήσει σίγουρα κάποιο από τα μεγάλα βραβεία (Χρυσό Αλέξανδρο, Αργυρό Αλέξανδρο), αλλά και το βραβείο ανδρικού ρόλου για τον συγκλονιστικό Ερκάν Κεσάλ.
Δυνατή υποψηφιότητα, ωστόσο, για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία έχουν βάλει ήδη η δανέζικη «Μια Πειρατεία» (για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία), το βραζιλιάνικο «Νοτιοδυτικά» (για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία αλλά που μπορεί επίσης να διακριθεί για την ασπρόμαυρη υποβλητική φωτογραφία της), ο «Επίλογος» από το Ισραήλ (για την υπέροχη ερμηνεία της Ρίβκα Γκουρ), η Πολωνέζικη «Αγάπη» (για το σενάριο της), η σκληρή «Ζωή» από τη Ρωσία (για τη σκηνοθεσία της) και το «Ταμπούρ» από το Ιράν για την αλλοπρόσαλλη ματιά του (για οποιοδήποτε βραβείο) και το «Χρώμα του Χαμαιλέοντα» από τη Ρουμανία που αποτέλεσε σχεδόν την πιο διαφορετική «εικαστική» πρόταση ολόκληρου του τμήματος.
