53o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Ποιος είπε ότι πέθαναν οι χίπστερς;

O Μπρουκ δεν είναι ο τύπος που αν τον βλέπατε στο δρόμο θα τον χαρακτηρίζατε χωρίς δεύτερη σκέψη «χίπστερ». Δεν έχει μουστάκι, δεν φοράει καρό πουκάμισα και το διαμερισμά του είναι μάλλον το μέρος που θα έμενε ένας οποιοσδήποτε άντρας της ηλικίας του, αλλά σίγουρα όχι ένας διάσημος φολκ τραγουδιστής που απλά πιστεύει πως το κάνεις τέχνη είναι κάτι ανούσιο…

Βλέπετε, ο Μπρουκ είναι χίπστερ στην ψυχή. Βαθιά μελαγχολικός, απαθής απέναντι στην επιτυχία του, αηδιασμένος από τον τρόπο που προσπαθούν όλοι να τον τοποθετήσουν κάπου που αυτός δεν θέλει να βρίσκεται. Αρνείται πεισματικά να προωθήσει τους δίσκους και την καριέρα του, μιλάει συνεχώς με τους φίλους του για την τέχνη, σκέφτεται το χωρισμό από το κορίτσι του, δεν έχει ακριβώς τις καλύτερες σχέσεις με τη μητέρα του και γράφει διαολεμένα καλή (φολκ) μουσική.

Με επίκεντρο μια παρέα στο Σαν Ντιέγκο του σήμερα, ο Ντάστιν Ντάνιελ Κρέτον δεν προφασίζεται ότι κάνει μια ταινία τους χίπστερς – άλλωστε ο τίτλος ήταν απλά μια ατάκα μέσα στην ταινία που τελικά κόπηκε! Και – μεταξύ μας – ο Μπρουκ είναι περισσότερο ένας ροκ ‘ν’ ρολ ήρωας, από αυτούς τους καταραμένους που προσπαθεί να κάνει πάντα το σωστό πετυχαίνοντας απλά να κάνει συνεχώς το λάθος. Ενας κλασικός «βασανισμένος» καλλιτέχνης που για να μπορέσει να εκτιμήσει την τέχνη του πρέπει πρώτα να βάλει σε τάξη τη ζωή του.

Διαβάστε περισσότερα στο flix.gr