“54 / η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα” στο Φεστιβάλ Δράμας 2020
Μια γυναίκα που δε σταματάει να τρέχει. Ένας άνδρας που ξέρει τα πάντα για τη ζωή της. Μια απρόβλεπτη συνάντηση στο ασανσέρ που ανεβαίνει προς τον 54o όροφο.
- 22 Σεπτεμβρίου 2020 09:04
Η πρώτη μικρού μήκους ταινία της Ισαβέλλας Μαργάρα «54 / η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα», με τους Ανδρέα Κωνσταντίνου και Κωνσταντίνα Τάκαλου, διαγωνίζεται στο 43o Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, από τις 20 έως και τις 26 Σεπτεμβρίου 2020, μπορείτε να παρακολουθήσετε την ταινία, αλλά και ολόκληρη τη φετινή διοργάνωση online.
Μια γυναίκα που δε σταματάει να τρέχει. Ένας άγνωστος άνδρας που ξέρει τα πάντα για τη ζωή της. Μια καρφίτσα χελώνα. Μια απρόβλεπτη συνάντηση στο ασανσέρ που ανεβαίνει προς τον 54o όροφο – αλλά μας βγάζει όλους αλλού.
«Είναι μια τυφλή χελώνα που κολυμπά στον ωκεανό κι αναδύεται μια φορά κάθε εκατό χρόνια. Κάπου στον ίδιο ωκεανό, επιπλέει ένα ξύλινο στεφάνι, που παρασύρεται από τον άνεμο και τις παλίρροιες.
Όσες πιθανότητες έχει η χελώνα να περάσει κατά τύχη το κεφάλι της μέσα από το στεφάνι καθώς αναδύεται, τόσες είναι κι οι πιθανότητες να ξαναγεννηθεί κανείς ως άνθρωπος».
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Είδα κάποτε έναν πίνακα ζωγραφικής. Υπήρχε μια γυναίκα κι ένας άντρας σε ένα γυάλινο ασανσέρ κι από πίσω τους οι ουρανοξύστες μιας πόλης. Η γυναίκα ήταν καλοντυμένη αλλά τρομοκρατημένη, ενώ ο άντρας ήταν με στολή εργασίας, ήρεμος και σαν να είχε ένα χαμόγελο. Ο πίνακας λεγόταν «Civilization». Αναρωτήθηκα πού τους πάει αυτό το ασανσέρ. Εκείνες τις μέρες έτυχε να πάω και σε μια κηδεία, τυπικός ελληνικός σουρρεαλισμός. Δεν υπήρχε αρκετός χώρος για όλους, δεν υπήρχε χρόνος, μια τρομερή πίεση να τελειώσουμε, έρχονταν οι επόμενοι, πού θα μπει όλος αυτός ο κόσμος, πού να πάμε, άντε πάμε, λίγα λουλουδάκια, λίγο χωματάκι, πάμε, θα κλάψετε σπίτι σας μετά μόνοι σας. Ακριβώς όσο γρήγορα ζήσαμε. Συνδυάστηκε λοιπόν το ασανσέρ από τη μία, με την ανάγκη για έναν Αργό Χρόνο από την άλλη – τον χρόνο που χρειαζόμαστε όχι για να παράξουμε ή να πετύχουμε κάτι, αλλά για να αναλογιστούμε. Μετά γνώρισα και τον εξαιρετικό συγγραφέα Αχιλλέα ΙΙΙ (Κομπλεξικό, Ο Παραχαράκτης) και η ιστορία πήρε τον δρόμο της προς τον 54ο όροφο.
Ο τίτλος της ταινίας προέκυψε από μια βουδιστική παραβολή – μια μεταφορά πάνω στο πολύτιμο δώρο της ανθρώπινης ύπαρξης: «Είναι μια τυφλή χελώνα που κολυμπά στον ωκεανό κι αναδύεται μια φορά κάθε εκατό χρόνια. Κάπου στον ίδιο ωκεανό, επιπλέει ένα ξύλινο στεφάνι, που παρασύρεται από τον άνεμο και τις παλίρροιες. Όσες πιθανότητες έχει η χελώνα να περάσει κατά τύχη το κεφάλι της μέσα από το στεφάνι καθώς αναδύεται, τόσες είναι κι οι πιθανότητες να ξαναγεννηθεί κανείς ως άνθρωπος».
Δεν είχαμε ιδέα τί θα ακολουθούσε όταν γυρίζαμε την ταινία. Μερικούς μήνες μετά, εν μέσω καραντίνας, ο αργός χρόνος φάνηκε να γίνεται ζήτημα ζωής και θανάτου. Η σκηνοθεσία με την ιατρική συναντήθηκαν μέσα μου στην θεραπευτική διάσταση που μπορεί να έχει η τέχνη. Με απασχολεί η επιβράδυνση ως προϋπόθεση πνευματικότητας αλλά και φυσικής επιβίωσης. Ή θα συντονιστούμε με τον ρυθμό της υπόλοιπης φύσης ή θα αφανιστούμε από την πολλή ανάπτυξη. Ελπίζω διακαώς στο πρώτο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Απόφοιτος της σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ο Ανδρέας τα τελευταία χρόνια έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με τον Γιώργο Λάνθιμο στο “Platonov” στο Εθνικό Θέατρο, με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο στην τελευταία του ταινία “Η Άλλη Θάλασσα”, με τον Παντελή Βούλγαρη στη “Μικρά Αγγλία” και στο “Τελευταίο Σημείωμα” και με τον Άγγελο Φραντζή στην “Ευτυχία” και στο “Ακίνητο Ποτάμι”. Το 2017 τιμήθηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου με το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΤΑΚΑΛΟΥ
Αφού αποφοίτησε με διάκριση από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, η Κωνσταντίνα περιόδευσε σε μερικά από τα σημαντικότερα θέατρα παγκοσμίως ως μέλος της ομάδας του θεάτρου Άττις, του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου. Συνεργάστηκε στη συνέχεια με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Φεστιβάλ Αθηνών, κ.ά. Στον κινηματογράφο, τα τελευταία χρόνια συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες “Γυναίκες που Περάσατε Από Δω” του Σταύρου Τσιώλη (2017), “Το Ξύπνημα της Άνοιξης” του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (2015) και “Μητριαρχία” του Νίκου Κορνήλιου (2014).
ΙΣΑΒΕΛΛΑ ΜΑΡΓΑΡΑ
Η Ισαβέλλα είναι ηθοποιός και σκηνοθέτις, με εκπαίδευση στο Filmmaking στο London Film Academy. Έχει κάνει επίσης σπουδές μουσικής επί έντεκα χρόνια ενώ το πρώτο της πτυχίο είναι στην Ιατρική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εχει εργαστεί ως σκηνοθέτις και συνεργαζόμενη σκηνοθέτις σε θεατρικές παραγωγές που έχουν παρουσιαστεί στο Εθνικό Θέατρο, στο Bob Theatre Festival, στο Θέατρο Τέχνης, στο Bios Athens, στο Μπάγκειον, κ.ά. Το “54 / Η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα” είναι η πρώτη της ταινία μικρού μήκους.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ισαβέλλα Μαργάρα
Screenplay: Ισαβέλλα Μαργάρα
Story: Αχιλλέας III
Πρωταγωνιστούν: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνα Τάκαλου
Παραγωγός: Ισαβέλλα Μαργάρα
Συμπαραγωγοί: Χρήστος Γιαννακόπουλος, Cosmote TV
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Claudio Bolivar GSC
Μοντάζ: Χρήστος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Σουρλαντζή
Ήχος: Στέφανος Ευθυμίου
Σχεδιασμός ήχου & Μίξη: Λέανδρος Ντούνης, Νίκος Λιναρδόπουλος
Κομμώσεις: Γιώργος Καρύδης
Μακιγιάζ: Πολυξένη Γιανναράκη
Διεύθυνση Παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη
Βοηθός διεύθυνσης παραγωγής: Σπύρος Χριστοφοράτος
Βοηθός παραγωγής: Γιάννης Καζαντζής
VFX: Ίων Κατρακάζος
Φωτογράφος Πλατώ: Άγγελος Καλτσής
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Έλενα Μητροδήμα
Βοηθός σκηνογράφου: Λία Αντωνέλλη
Μακενίστας: Κωνσταντίνος Χαρατζόγλου
Α’ βοηθός κάμερας: Θοδωρής Πασπαλιάρης
Β’ βοηθός κάμερας: Αλέξης Ιωσηφίδης
Μοντάζ διαλόγων: Γιώργος Χανός
Ηλεκτρολόγος: Δαμιανός Τίμνιος
Script: Άννα Πατρικίου
Συμμετέχουν: Χρήστος Γλυκός, Νίκος Ελευθεριάδης, Κατερίνα Ζυγοπούλου, Γιώργος Κασαπάκης, Νταίζη Κτενίδου, Παύλος Λαουτάρης, Κατερίνα Λιάγκου, Αλέξανδρος Μαράκης, Χριστίνα Ντέμου, Μαριέττα Παπαδάκη, Στέλιος Παυλόπουλος, Βασίλης Πελαντάκης, Γιώργος Σαμαράς, Χαρίλαος Τρουβάς, Σοφία Τσάνη, Ιωάννα Φασούλα, Χιονία Χιωτέλλη
Διάρκεια 12.45 mins
Προβολή-επικοινωνία: Ανδρονίκη Τσατσαρώνη