Υποψηφιότητες Όσκαρ 2023: To μπλοκμπάστερ σινεμά επέστρεψε για τα καλά!

Είναι ίσως το πιο συχνό ρεφρέν που ακούγεται κάθε χρόνο, όποτε τα Όσκαρ προτείνουν κάποιες λιγότερο γνωστές ή μεγάλες ταινίες: «Κανείς δεν ξέρει αυτές τις ταινίες!». Χωρίς να θέλουμε να μπούμε στο βάθος αυτής της διαμάχης (μιας κι έτσι κι αλλιώς ένας θεσμός δεν οφείλει να ακολουθεί εμπορικές ντιρεκτίβες), αξίζει ωστόσο να σημειώσουμε αυτό: Είναι η πρώτη φορά από το 1982(!) που οι δύο εμπορικότερες ταινίες της χρονιάς προτείνονται για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

To “Top Gun: Maverick” και το “Avatar: The Way of Water” είναι και τα δύο υποψήφια για το μεγάλο βραβείο των φετινών Όσκαρ, μαζί φυσικά με μια πλειάδα τεχνικών βραβείων. (Και όχι μόνο! Το “Top Gun: Maverick” σε μια από τις μεγάλες εκπλήξεις, είναι υποψήφιο για το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου.) Σε μια λίστα υποψηφίων ταινιών που ανήκουν σε όλο το φάσμα της κινηματογραφικής σοδειάς, από την κορυφή του box office μέχρι το φεστιβάλ Καννών, κι από ένα αντιπολεμικό φιλμ στο Netflix μέχρι την ανεξάρτητη επιτυχία της χρονιάς.

Περισσότερες υποψηφιότητες (11) συγκέντρωσε λοιπόν το ανεξάρτητο blockbuster της χρονιάς “Τα Πάντα Όλα”, που πρόσφατα εξηγούσαμε το γιατί θα αποτελέσει το μεγάλο φαβορί στα φετινά Όσκαρ. Κάτι που επιβεβαιώνεται μιας και κατάφερε να προταθεί ακόμα και για περισσότερα Όσκαρ από όσα αναμενόταν, μαζεύοντας πολλές τεχνικές υποψηφιότητες δίπλα στα Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Α’ Γυναικείου και Β’ Ανδρικού, αλλά και μια διπλή υποψηφιότητα στον Β’ Γυναικείο Ρόλο για τις Τζέιμι Λι Κέρτις και Στέφανι Σου.

Κι ενώ περιμέναμε πως το μη χολιγουντιανό οσκαρικό σουξέ της φετινής διοργάνωσης θα ήταν το γερμανικό “All Quiet on the Western Front” του Netflix, τελικά την ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη έκανε το «ελληνικό» “Τρίγωνο της Θλίψης” του Ρούμπεν Έστλουντ, που κατάφερε να προταθεί για τρία Όσκαρ, αλλά όλα τεράστια: Ταινία, Σκηνοθεσία και Σενάριο. Ενώ το γερμανικό φιλμ επιβεβαίωσε το ρεύμα που υπάρχει προς αυτό, πετυχαίνοντας πολυάριθμες τεχνικές υποψηφιότητες αλλά και Καλύτερης Ταινίας, φτάνοντας συνολικά τις 9 υποψηφιότητες.

Άλλες ταινίες με πολλές αναφορές και ισχυρό ρεύμα υπέρ τους σε κάποια ή κάποιες από τις κατηγορίες; Το εξαιρετικό “Πνεύματα του Ινισέριν” του Μάρτιν ΜακΝτόνα με τον Κόλιν Φάρελ, που μάξαρε τις πιθανότητές του κερδίζοντας 9 υποψηφιότητες, ανάμεσά τους Ταινία, Σκηνοθεσία, Σενάριο και 4 ερμηνευτικά. Θα είναι πολύ δυνατό χαρτί ακόμα και για την Καλύτερη Ταινία. Από κοντά το “Elvis” με 8 (παρόλο που ο Μπαζ Λούρμαν έχασε πάλι την υποψηφιότητα Σκηνοθεσίας όπως είχε γίνει και με το “Μουλέν Ρουζ”), το “Top Gun: Maverick” και το “Tar” με 6 (χωρίς το “Tar” να χάσει την επίφοβη κατηγορία της Σκηνοθεσίας) και το “Fabelmans” του Σπίλμπεργκ με 7, πετυχαίνοντας μάλιστα και την αμφισβητήσιμη υποψηφιότητα της Μισέλ Γουίλιαμς στην κατηγορία Α’ Γυναικείου Ρόλου.

Ο οποίος Α’ Γυναικείος Ρόλος φαίνεται πως ήταν η πιο χαώδης φετινή κατηγορία, κι όχι μόνο επειδή ανάμεσα στις Κέιτ Μπλάνσετ και Μισέλ Γέο δεν υπάρχει σίγουρο φαβορί. Αλλά κι επειδή, χάρη σε μια τελευταίας στιγμής προσπάθεια να προταθεί η εξαιρετική Άντρεα Ράιζμπορο για το ανεξάρτητο δράμα “To Leslie”, που κυκλοφόρησε μεταξύ φίλων και γνωστών και χωρίς καμία στήριξη από τον διανομέα, η κατηγορία μοιάζει να ανατινάχθηκε: Μέσα η Ράιζμπορο από το πουθενά, μέσα κι η Άνα Ντε Άρμας για το “Blonde”, έξω η Βάιολα Ντέιβις για το “Woman King” κι η Ντανιέλ Ντεντγουάιλερ για το “Till”, που θεωρούνταν σχετικά σίγουρες.

Η άλλη κατηγορία που εμφανώς υπήρχε τεράστια διασπορά ψήφων με αποτέλεσμα πολλές εκπληξεις ήταν εκείνη του διεθνούς φιλμ. Όπου το γερμανικό “All Quiet” και το βραβευμένο στις Χρυσές Σφαίρες “Argentina, 1985” ήταν σίγουρα, μαζί με το “Close” του Λούκας Ντοντ που βραβεύτηκε στις Κάννες και συγκινεί. Όμως σε μια πολύ ανοιχτή κούρσα, δε βρήκε θέση ο Παρκ Τσαν-γουκ για την “Απόφαση Φυγής”, που κάποια στιγμή είχε θεωρηθεί ως απόλυτο φαβορί, και στη θέση του μπήκε το χαμηλών τόνων, εξαιρετικό “Quiet Girl” και ο καλλιτεχνικός θρίαμβος της χρονιάς, το πολωνικό “ΕΟ” του Γέρζι Σκολιμόφσκι. Μια εντυπωσιακή υποψηφιότητα!

Γενικά, παρά την κυριαρχία αρκετών γνωστών ή δεδομένων μεγάλων ταινιών, δεν έλειψαν οι μικρές εκπλήξεις στις φετινές υποψηφιότητες. Όπως του Πολ Μέσκαλ για το “Aftersun”, του indie hit του χειμώνα, που κατάφερε να στριμωχτεί στον Α’ Ανδρικό Ρόλο παρόλο που η ταινία δεν προτάθηκε πουθενά αλλού και γενικά δεν είχε φτάσει σε τόσα πολλά μάτια. Ή όπως του πάντα εκπληκικού Μπράιαν Ταϊρί Χένρι, που προτάθηκε στον Β’ Ανδρικό Ρόλο για το χαμηλών τόνων “Causeway” με την Τζένιφερ Λόρενς, το είδος της στιβαρής, καθόλου προφανούς ερμηνείας που θέλουμε να προσέχουν πιο συχνά τα Όσκαρ. Ή όπως φυσικά του λαοφιλούς πια τραγουδιού “Naatu Naatu” που φέρνει έστω και σε μία μόλις κατηγορία, το εντυπωσιακό “RRR” στα Όσκαρ.

Από την άλλη, η αγαπημένη των Ελλήνων θεατών “Φάλαινα” δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση και προτάθηκε μόνο για δύο ερμηνευτικά Όσκαρ (Μπρένταν Φρέιζερ και Χονγκ Τσάου), ενώ το επερχόμενο “Women Talking” της Σάρα Πόλεϊ παρόλο που είχε χάσει όποια ορμή είχε ποτέ, κατάφερε να κρατήσει τη θέση του στην δεκάδα της Καλύτερης Ταινίας, μαζί με μια συνοδευτική υποψηφιότητα για Διασκευασμένο Σενάριο– που μπορεί κάλλιστα να το κερδίσει, κιόλας.

Το τι θα ξεχωρίσει τελικά μέσα από όλα αυτά θα το δούμε σύντομα, αλλά σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει μια οσκαρική χρονιά μοιρασμένη ανάμεσα στο λαοφιλές και το ιδιοσυγκρασιακό, με έναν τρόπο που ποτέ δεν ήταν προφανής για τον συγκεκριμένο θεσμό.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις