Ντενί Λαβάν: La beauté du geste
Ο απόκοσμος Ντενί Λαβάν ανοίγει τα χαρτιά του και αποκαλύπτεται στο Flix. Διαβάστε όλα όσα είπε ο πρωταγωνιστής του ''Holy Motors''
- 22 Νοεμβρίου 2012 15:41
Επιμέλεια: Γιώργος Κρασσακόπουλος
Ηθοποιός φετίχ, κινηματογραφικό alter ego του Λεός Καράξ, ο Ντενί Λαβάν είναι ένα απόκοσμο πλάσμα, φτιαγμένο λες, μόνο από ταλέντο. Στο «Holy Motors» δίνει άλλη μια (ή δέκα) συγκλονιστική ερμηνεία. Και μια ακόμη στη συνέντευξη που έδωσε στο Flix, γιατί όπως λέει «κατά κάποιο τρόπο, πάντα υποδύομαι έναν ρόλο».
Έχει γυρίσει ταινίες με άλλους, έχει μια σπουδαία θεατρική πορεία, όμως το όνομα του Λεός Ντενί Λαβάν είναι σχεδόν συνώνυμο με αυτό του Λεός Καράξ. Έχουν δουλέψει μαζί σε όλες τις ταινίες του Καραξ, εκτός από το «Pola X» («δεν πειράζει είναι καλό να δουλεύουμε και με άλλους, να συγχρωτιζόμαστε και με άλλα “ζώα” » λέει ο Λαβάν). Ίσως γιατί το τραύμα της προηγούμενης ταινίας τους «Οι Εραστές της Γέφυρας», ενός φιλμ που δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα αριστούργημα, μα που υπήρξε μια εξουθενωτική σωματικά, οικονομικά και ψυχολογικά εμπειρία, ήταν ακόμη υπερβολικά νωπό.
Ο Λαβάν περιγράφει τα γυρίσματα εκείνα σαν «καταναγκαστικά έργα» και λέει πως έχει ξεκινήσει ήδη να γράφει ένα βιβλίο για την περιπέτεια των γυρισμάτων που κράτησαν τρία χρόνια και δοκίμασαν τις αντοχές και τις σχέσεις όλων όσων συμμετείχαν. Αλλά και μια εμπειρία από εκείνες που καθορίζουν τη ζωή σου.
Στις Κάννες όπου τον συναντήσαμε λίγες μόλις ώρες μετά την πρώτη προβολή του φιλμ, δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του για το «Holy Motors». Μικροκαμωμένος, αδύνατος μα μυώδης, γεμάτος ενέργεια και με την αδιόρατη αίσθηση μιας παραξενιάς που τον διακρίνει να δίνει τον τόνο στα πάντα από την εμφάνιση μέχρι την ρύμη του λόγου του, περιέγραψε το ένα φιλμ όπως κάθε ταινία του Καράξ σαν κάτι σαν αίνιγμα.
«Δεν είχα ιδέα πως θα συνθέσει το υλικό που γυρίζαμε κι έτσι την πρώτη φορά που είδα το φιλμ στις Κάννες ένιωσα βαθιά συγκινημένος από τον τρόπο που κατόρθωσε να χτίσει μια ταινία που μιλά με τρόπο όχι ξεκάθαρο μα αληθινά βαθύ για τους ανθρώπους και την ίδια ζωή, και που αποτίει την ίδια στιγμή έναν φόρο τιμής στην τέχνη του ηθοποιού, στην ομορφιά μιας πράξης που γίνεται πάνω απ όλα για την αγάπη στην τέχνη».
Ο Λαβάν λεέι πως το φιλμ είναι ξεκάθαρα το σημείο που ο Καράξ, αλλά μαζί του κι ο ίδιος αγγίζουν την στιγμή της πιο ξεκάθαρης ωριμότητάς τους, το αποκορύφωμα μιας πορείας που υπήρξε κοινή από νωρίς και την οποία με χαρά αναλαμβάνει να μας αφηγηθεί.
