Ο θρυλικός ''Δράκος'' του Νίκου Κούνδουρου επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη

Στις 31 Αυγούστου το αριστούργημα του Νίκου Κούνδουρου θα συγκαταλέγεται στις "ταινίες της εβδομάδας", καθώς επανακυκλοφορεί με νέες ψηφιακές κόπιες.

NEWSROOM
23 Αυγούστου 2023 14:58

Η θρυλική ταινία του Νίκου Κούνδουρου επιστρέφει, μετά από μακρά απουσία, και προβάλλεται από νέες ψηφιακές κόπιες στον κινηματογράφο Ριβιέρα. Ο “Δράκος” αναμένεται να επανακυκλοφορήσει από την filmtrade την τελευταία Πέμπτη του καλοκαιριού, στις 31 Αυγούστου.

Μια από τις σημαντικότερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών που ανέδειξε τις υποκριτικές ικανότητες του Ντίνου Ηλιόπουλου και μαζί το βλέμμα του Νίκου Κούνδουρου – μια διεισδυτική ματιά σε μια “άλλη” ελληνική πραγματικότητα, αυτή του περιθωρίου, της αλληγορίας και του ρεαλισμού. Και όλα αυτά με τη μουσική επένδυση του Μάνου Χατζιδάκι.

Ο Θωμάς, ένας ασήμαντος υπαλληλάκος, ενώ ετοιμάζεται να περάσει μόνος του την Πρωτοχρονιά, ανακαλύπτει ότι μοιάζει εκπληκτικά με τον “δράκο”, ένα διαβόητο παράνομο, καταζητούμενο από την αστυνομία. Aυτή η ομοιότητα γίνεται αφορμή για παρεξήγηση, όταν μια ομάδα παρανόμων, που ετοιμάζονται να κλέψουν ένα Στύλο του Oλυμπίου Διός, νομίζοντας ότι ο Θωμάς είναι ο “δράκος”, του προτείνουν να είναι ο αρχηγός της επιχείρησης.

O Θωμάς, θέλοντας για πρώτη φορά στη ζωή του να ξεφύγει απ’ τη μιζέρια και τη μοναξιά, και να γίνει επιτέλους “κάποιος”, αποδέχεται την πλαστοπροσωπία. H αποκάλυψη της αλήθειας θα έχει τραγικές συνέπειες.

Το φιλμ βραβεύτηκε το 1960 στην 1η Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες της περιόδου 1955-1959 (ρετροσπεκτίβα), ενώ απέσπασε Ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Βενετίας.

Ο “Δράκος” αναγνωρίζεται σήμερα ως μία από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Αν και υπήρξε μια… εμπορική αποτυχία όταν κυκλοφόρησε, είναι μια ταινία που συνδυάζει στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, αλλά και το φιλμ νουάρ.

Ο κριτικός Βασίλης Ραφαηλίδης έγραψε ότι με αυτή την ταινία ο ελληνικός κινηματογράφος “πέρασε από την προϊστορία στην ιστορία”, ενώ ο κριτικός του Guardian, Peter Bradshaw χαρακτήρισε τον Δράκο “σπουδαία ταινία”.

Πολλοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες έχουν κάνει αναφορά, μέσα στα χρόνια, σε αυτή την εμβληματική ταινία, με τον Μ.Καραγάτση να δηλώνει πως “πρόκειται για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες που μας προσέφερε τελευταία το ευρωπαΪκό κλίμα“, την Κατίνα Παξινού να την αποκαλεί “πραγματικό άθλο” και τον Μάριο Πλωρίτη να αναφέρει: “Ο Δράκος πηγαίνει πολύ μακρύτερα και πολύ βαθύτερα από όποια άλλη ελληνική ταινία. Για πρώτη φορά ο ελληνικός κινηματογράφος κάνει ένα βήμα τόσο τολμηρό“.

Η Μαρία Κομνημού, Πρόεδρος της Ταινιοθήκης της Ελλάδος γράφει χαρακτηριστικά για την ταινία: “Μετά την πρώτη νεορεαλιστική ταινία Μαγική Πόλη (1954), ο Κούνδουρος με τον Δράκο φέρνει στην Ελλάδα τον «κινηματογράφο του δημιουργών», ο οποίος, όπως σημειώνει η Αγλαΐα Μητροπούλου, αφορά την ικανότητα σκηνοθετών «να λειτουργήσουν έξω από τη λογική της εμπορικής παραγωγής και αφετέρου στη διαμόρφωση της δικής τους προσωπικής έκφρασης». Ο Κούνδουρος ανατρέπει τα στερεότυπα του φιλμ νουάρ βάζοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο αντί για ένα σκληρό άντρα ένα κακομοίρη με φανερή σεξουαλική απειρία ( Ντίνος Ηλιόπουλος) και αντί για μια φαμ φατάλ μία έφηβη που κλαίει όταν ο προστάτης της δεν την αφήνει να χαζέψει τις κούκλες.

Στην ταινία οι κλασικοί κανόνες του είδους ανατρέπονται και στην αναπαράσταση της σύγκρουσης νομιμότητας/παρανομίας. Δηλαδή, ενώ στην περίπτωση των κλασσικών ταινιών του είδους οι θεατές καλούνται να ταυτιστούν με τις δυνάμεις του «νόμου» και της «τάξης», στην περίπτωση του «Δράκου» καλούνται να ταυτιστούν με τους παράνομους.

Ο Κούνδουρος με το σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη συγκροτεί μια αφήγηση για ένα άπραγο υπαλληλάκο που υποδύεται τον μεγαλοκακοποιό, και επιτυγχάνει να συναρθρώσει την παράδοση του ρεμπέτικου με την παρανομία, αρθρώνοντας μια κριτική θέση στη μετεμφυλιακή καταπιεστική συναίνεση και ανιχνεύοντας μία αντιθετική δημόσια σφαίρα.”

Info

Σκηνοθεσία: Νίκος Κούνδουρος
Σενάριο: Ιάκωβος Καμπανέλης
Πρωταγωνιστούν: Ντίνος Ηλιόπουλος, Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Γιάννης Αργύρης, Θανάσης Βέγγος, Θεόδωρος Ανδρικόπουλος, Μαρίκα Λεκάκη, Φρίξος Νάσου, Κώστας Σταυρινουδάκης, Μανώλης Βλαχάκης, Ανέστης Βλάχος, Ανδρέας Ντούζος, Ζαννίνο, Σάββας Καλατζής, Νότης Πιτσιλός, Νίκος Τσαχιρίδης, Αλέκος Τζανετάκος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κώστας Θεοδωρίδης
Μοντάζ: Νίκος Κούνδουρος
Ήχος: Μικές Δαμαλάς
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Τάσος Ζωγράφος, Παναγιώτης Παπαδόπουλος
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μακιγιάζ: Νίκος Βαρβέρης
Έτος Παραγωγής: 1956
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
Διάρκεια: 85 Ελλάδα