Οι ταινίες της εβδομάδας: Ο Άντονι Χόπκινς στην ερμηνεία της ζωής του με τον “Πατέρα”

Οι κινηματογράφοι έχουν ανοίξει και το σινεμά αποτελεί πάλι μια αφορμή εξόδου. Παρουσιάζουμε όλες τις πρεμιέρες της Πέμπτης 8 Ιουλίου.

Οι κριτικές των ταινιών της εβδομάδας:

Ο Πατέρας

4 / 5

(“The Father”, Φλοριάν Ζελέρ, 1ω37λ)

Ο Φλοριάν Ζελέρ διασκευάζει δικό του επιτυχημένο θεατρικό, πορτρέτο ενός άντρα που νοσεί, ο οποίος σταδιακά χάνει την άγκυρά του στην πραγματικότητα δίχως να είναι βέβαιος για την αλήθεια της κάθε κατάστασης που βιώνει. Την φροντίδα του αναλαμβάνει η κόρη του, κάτι που δημιουργεί τριγμούς στη δική της σχέση. Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα;

Γύρω από τη σαρωτική ερμηνεία του Άντονι Χόπκινς (ο οποίος μοιάζει να εκπλήσσει ακόμα και τον εαυτό του καθώς η αλήθεια τον διαπερνά σαν ηλεκτρισμός και συντρίβει τον θεατή) χρησιμοποιούνται κάθε λογής τεχνικές ώστε ο θεατής να βιώσει τον αποπροσανατολισμό του άντρα. Η διανομή των ρόλων -αμφότερες εξαιρετικές οι Ολίβια Γουίλιαμς και Ολίβια Κόλμαν- σπέρνει μια διαρκή αμφιβολία και αγωνία, η διεύθυνση παραγωγής χτίζει μια μεταβαλλόμενη πραγματικότητα γύρω του, μα όλα δένουν απολύτως κινηματογραφικά με τη σπουδαία δουλειά του Γιώργου Λαμπρινού στο μοντάζ.

Η ένταση της εικόνας αυξομειώνεται αναλόγως της συναισθηματικής κατάστασης του ήρωα, με απλές σκηνές διαλόγου να αποκτούν ακόμα και μια χροιά σασπένς θρίλερ, διαλόγους να εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια σου, σεκάνς να μην οδηγούν πουθενά ή -ακόμα πιο αποπροσανατολιστικά- και στον ίδιο τους τον εαυτό, όπως σε μια από τις πιο εντυπωσιακές και συγκλονιστικές σεκάνς του έργου.

Μια θεατρική μεταφορά που όχι μόνο δεν χάνεται μπροστά στο άπειρο του σινεμά, αλλά αποτελεί διαμάντι ατόφιας κινηματογραφικής τεχνικής. Γύρω από την ερμηνεία καριέρας του Χόπκινς δεν υπάρχει καμία πρώτη ύλη της έβδομης τέχνης που να μην αναδεικνύεται ως κάτι το αναγκαίο. Σενάριο, μοντάζ και καλλιτεχνική διεύθυνση συνθέτουν απολύτως συνεργατικά και οργανικά έναν επίπονα υποκειμενικό, φευγαλέο κόσμο στο κεφάλι του ήρωα. Μια διαρκής άσκησης κινηματογραφικής ισορροπίας και εκ των καθοριστικών ταινιών της χρονιάς.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ο υποψήφιος για Όσκαρ μοντέρ του “Πατέρα”, Γιώργος Λαμπρινός, στο The Magazine

Black Widow

2.5 / 5

(Κέιτ Σόρτλαντ, 2ω13λ)

Δραπετεύοντας σαν φυγάς μετά τα γεγονότα του “Captain America: Civil War”, η Νατάσα Ρόμανοφ (Σκάρλετ Τζοχάνσον, σε μια στιβαρή, οριακά θλιμμένη ερμηνεία, μάλλον τελευταία ως Black Widow) συναντά ξανά την οικογένεια από το παρελθόν της προσπαθώντας να καταστρέψει τον εφιάλτη του προγράμματος των Black Widows.

Χαμηλών τόνων και μαζεμένο ως θέαμα για τα δεδομένα της Marvel, το φιλμ-φλάσμπακ ακολουθεί μια από τις εμβληματικές ηρωίδες του υπερηρωικού σύμπαντος σε μια περιπέτεια σχετικά αυτοτελή, και χτισμένη πάνω στη δυναμική που αναπτύσσουν μεταξύ τους οι 4 κεντρικοί χαρακτήρες. Το καστ λειτουργεί τέλεια (Φλόρενς Πιου πιθανή επόμενη Marvel πρωταγωνίστρια, είναι και πάλι φανταστική, Ντέιβιντ Χάρμπουρ και Ρέιτσελ Βάις από κοντά) κι αυτό συχνά αρκεί, οι περισσότερες σκηνές δράσης είναι μετρημένες και καλοκουρδισμένες. Το πρόβλημα της ταινίας εν τέλει εντοπίζεται στο πώς αγνοεί το ίδιο της δραματικό κέντρο βάρους, αφήνοντας τελικά πίσω κάτι κούφιο. Είναι μια ταινία που δεν μιλάει για τίποτα, και που σπαταλά σε μεγάλο βαθμό την ευκαιρία για ένα ηρωικό, μεστό αντίο στην πρωταγωνίστριά της.

Κυκλοφορούν επίσης

Νίκος Καρούζος – Ο Δρόμος για το Έαρ: Ντοκιμαντέρ για τον σπουδαίο ποιητή, που συνθέτει το προσωπικό του ιστορικό παράλληλα με το έργο του.

Καινούργιος Ουρανός: Οι Γυναίκες στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος: Ντοκιμαντέρ για τις μαχήτριες της αντίστασης κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ιστορίες, εμπειρίες, αναμνήσεις από μια περίοδο που ποτέ δεν πρέπει να ξεχαστεί.

Ονειρομπελάδες: Ευρωπαϊκό animation φαντασίας για τη σχέση ενός μικρού κοριτσιού με την αδερφή της που εμφανίζεται ξαφνικά στη ζωή της.

Σε επανέκδοση

Πέρσι στο Μάριενμπαντ

4.5 / 5

(“L’année dernière à Marienbad”, Αλέν Ρενέ, 1ω34λ)

Σε ένα τεράστιο, παλιομοδίτικο, πολυτελές ξενοδοχείο, ένας άντρας προσπαθεί να πείσει μια γυναίκα να το σκάσει μαζί του. Της μιλάει συνεχώς για αυτό που ζήσανε πέρσι στο Μάριενμπαντ. Εκείνη δε φαίνεται να μπορεί να θυμηθεί για τι πράγμα της μιλάει ο ξένος. Το ξενοδοχείο παραμένει άδειο.

Ο Αλέν Ρενέ σκηνοθετεί μια από τις πιο αποστομωτικά αρχιτεκτονικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου, με το καδράρισμα των χώρων και την κίνηση κάμερας και μη-κίνηση των ανθρώπων να προσομοιάζει την αίσθηση βάθους σα να επρόκειτο για ηχώ που χάνεται στο άπειρο. Μια ελεγεία πάνω στη μνήμη, στο πάθος και στην εμμονή, αλλά και στον χώρο (και τον χρόνο) που καταλαμβάνουμε ως οντότητες, και στα ίχνη που πάντοτε μένουν πίσω– σαν φαντάσματα.

Κραυγές και Ψίθυροι

4/5

(“Viskningar och rop”, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1ω31λ)

Από τα διασημότερα φιλμ της ‘70s/’80s περιόδου του Μπέργκμαν, και ταυτόχρονα από τα πιο σκληρά του. Η Αγνκιες αργοπεθαίνει από καρκίνο κι οι αδερφές της είναι εκεί για να σταθούν στο πλευρό της, όμως βρίσκονται κι οι ίδιες τόσο βαθιά χαμένες στον δικό τους πόνους, τις δικές τους μνήμες και πληγές, που δεν μπορούν να τη βοηθήσουν. Ενοχές, μίση, αποστροφή έρχονται στην επιφάνεια. Και κόκκινο, ένα άρρωστα επιβλητικό κόκκινο που σταδιακά αγκαλιάζει την ταινία σα να αγκάλιαζε την ίδια μας την ύπαρξη. Πνευματικός Μπέργκμαν σε αναζήτηση του υπερβατικού μέσα από μια επίπονα σωματική και ψυχολογική εξερεύνηση, μοιάζει να κοιτά τη φθορά και τον πόνο -όσο γίνεται- κατάματα.

Η Ταβέρνα της Τζαμάικα

3 / 5

(“Jamaica Inn”, Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1ω48λ)

Στα παράλια της Κορνουάλης στις αρχές του 19ου αιώνα, μια νεαρή γυναίκα ανακαλύπτει πως ζει με μια συμμορία κακοποιών που κανονίζει ναυάγια πλοίων για να μαζεύει το φορτίο από τη θάλασσα. Ο Χίτσκοκ στην τελευταία ταινία της βρετανικής περιόδου του διασκευάζει Δάφνη Ντι Μοριέ ένα χρόνο πριν τη “Ρεβέκκα”, στην Αμερική. Παρά την ύπαρξη κοινών θεματικών στοιχείων, εδώ η ένταση απουσιάζει και ύστερα από μια συναρπαστική εναρκτήρια σεκάνς το φιλμ σταδιακά ξεθυμαίνει με τον Τσαρλς Λότον να αποτελεί ξεκάθαρο highlight. Πρώιμος Χίτσκοκ, με περισσότερη αξία ως context για το έργο του παρά για οτιδήποτε άλλο.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις