Οι ταινίες της εβδομάδας: Ο νέος Spider-Man είναι το υπερηρωικό event της χρονιάς

Η κατάσταση στα ταμεία των αιθουσών είναι τόσο δυσοίωνη που μέχρι και το τέταρτο “Bachelor” δεν έκοψε εισιτήρια (15.000 σε σχεδόν 100 αίθουσες), κι αυτές οι ταινίες είναι γενετικά κατασκευασμένες ώστε να σκίζουν εμπορικά. Καμία από τις υπόλοιπες πρεμιέρες της περασμένης εβδομάδας δεν έφερε κόσμο στα σινεμά.

Ούτε το “West Side Story” (3.200) του Σπίλμπεργκ με τις πολύ θετικές κριτικές, που όμως την ίδια στιγμή σημείωναν αρκετά δικαίως πώς η ταινία δεν έφερνε κάτι αληθινά καινούριο σε σχέση με το εντυπωσιακό κοινωνικό και ταξικό κείμενο του ορίτζιναλ. Ούτε το υπέροχο “Η Ζωή Συνεχίζεται” με τον Χοακίν Φοίνιξ που δεν έφτασε ούτε τα 1.000, υπογραμμίζοντας πως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ούτε κατά διάνοια χώρος στο εμπορικό τοπίο για μια τόσο μικρού βεληνεκούς, διόλου κραυγαλέα ταινία – ακόμα κι αν έχει για πρώτη μούρη τον πρωταγωνιστή της εμπορικότερης ταινίας της προηγούμενης δεκαετίας.

Μιλώντας για κραυγαλέο σινεμά, ο “Οίκος Gucci” συνεχίζει την καλή πορεία του, ξεπερνώντας τα 80.000 εισιτήρια σε 3 εβδομάδες, την ώρα που η υποψηφιότητα της Lady Gaga για Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας ενδυναμώνει το οσκαρικό αφήγημα. Άλλες ταινίες με δυνατή παρουσία στις υποψηφιότητες των Σφαιρών: H “Εξουσία του Σκύλου” της Τζέιν Κάμπιον, το “Dune” του Ντενί Βιλνέβ και το επερχόμενο “Μπέλφαστ” του Κένεθ Μπράνα.

Πιο «σίγουρα δεν κάνατε λάθος;;» υποψηφιότητες: Ότι προτάθηκε ο Μπεν Άφλεκ για Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου αλλά όχι για την “Τελευταία Μονομαχία” όπου ήταν φανταστικός, και το ότι προτάθηκε για γυναικεία ερμηνεία η Μαριόν Κοτιγιάρ από το “Annette” κι όχι ο Άνταμ Ντράιβερ, που δίνει όχι απλά την ερμηνεία της ταινίας, αλλά και της χρονιάς.

Οι κριτικές της εβδομάδας:

Spider-Man: No Way Home

(Τζον Γουάτς, 2ω28λ)

3.5 / 5

Όταν η δημόσια πλέον ταυτότητα του Spider-Man επηρεάζει αρνητικά τις ζωές των αγαπημένων του ανθρώπων, ο Πίτερ Πάρκερ ζητά από τον Doctor Strange να εκτελέσει ένα επικίνδυνο ξόρκι που θα τον σβήσει από τη μνήμη του κόσμου. Φυσικά κάτι πάει στραβά και ανοίγουν οι πύλες προς άλλα, παράλληλα σύμπαντα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση γνώριμων εχθρών του Spider-Man. Γνώριμων, αλλά από άλλα σύμπαντα: Εχθρών όπως του Doctor Octopus (Άλφρεντ Μολίνα από το “Spider-Man 2”), του Ηλέκτρο (Τζέιμι Φοξ από το “Amazing Spider-Man 2”) και του Green Goblin (Γουίλεμ Νταφόε από το πρωτότυπο “Spider-Man” του Σαμ Ρέιμι). Τώρα ο Πίτερ Πάρκερ πρέπει να τα βάλει με όλους τους κακούς που -δεν- γνώρισε ποτέ του.

Ακούγεται αναίτια μπλεγμένο, σαν μια ταινία κατασκευασμένη στο εργαστήριο απλώς για να κάνει κόσμο να δείχνει την οθόνη σαν το meme με τον ΝτιΚάπριο, κάθε φορά που αναγνωρίζει έναν χαρακτήρα ή μια αναφορά προς τις παλιότερες ταινίες με τον ήρωα.

Κι όμως, λειτουργεί. Χτίζοντας πάνω σε μια πλούσια κινηματογραφική κληρονομιά ενός αγαπημένου χαρακτήρα γεμάτη νέες εκκινήσεις και άδοξα φινάλε, η ταινία αποτελεί μια σχεδόν συγκινητική(!) περιπέτεια πάνω στην αναγκαιότητα του να πιστεύεις σε κάτι καλύτερο, και στο έστω ενδεχόμενο μιας κάποιας εξιλέωσης που μπορεί να φτάσει από τις πιο απρόσμενες διαδρομές. Ο Spider-Man του σύμπαντος της Marvel μοιάζει για πρώτη φορά (μετά από δύο «υποθέτω ΟΚ, εντάξει» ταινίες) να έχει ως σημείο αναφοράς την ίδια του την προέλευση παρά ένα προϋπάρχον γιγάντιο σύμπαν ξένων –ως προς τις δικές του, urban ιδιαιτερότητες– χαρακτήρων που πολεμάνε πανίσχυρους εξωγήινους και κοσμικές οντότητες.

Μπορεί, για να το πούμε αλλιώς (και χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες), στην ταινία να παίζει μεγάλο ρόλο ο Strange, αλλά ο ίδιος ο μύθος του Spider-Man παίζει ακόμα μεγαλύτερο, κάτι που δεν είχε συμβεί σε καμία περίπτωση στις προηγούμενες δύο ταινίες. Γυρισμένο με μάλλον διεκπαιρεωτικό τρόπο από τον σκηνοθέτη Τζον Γουάτς, το φιλμ παρόλαυτά βρίσκει την καρδιά του στις εμφανίσεις γνώριμων ηρώων παιγμένων απρόσμενα με μπρίο όπως από τον φανταστικό Γουίλεμ Νταφόε ως Goblin σε μια σύνδεση-κορύφωση με το ξεκίνημα των κινηματογραφικών περιπετειών του ήρωα, 21 χρόνια πριν. Αποτελώντας ταυτόχρονα αποκορύφωμα όσο και αναγκαίο επανακεντράρισμα για τον χαρακτήρα. Με μια κοιλιά στο μέσον του φιλμ και κάποιες ευκολίες στην επεξήγηση των καταστάσεων να ξεπερνιούνται καθώς οδηγούμαστε στην καλύτερη τρίτη πράξη που έχουμε δει σε ταινία της Marvel εδώ και πολλά χρόνια, το νέο αυτό φιλμ Spider-Man καταφέρνει να αποτελεί πολύ απλά, καλή μπλοκμπάστερ διασκέδαση.

Αμνός

(“Lamb”, Βαλντιμάρ Γιόχανσον, 1ω46λ)

2 / 5

Ένα ζευγάρι ανακαλύπτει ένα μυστηριώδες νεογέννητο υβρίδιο ανθρώπου-αρνιού στην φάρμα τους στην Ισλανδία και έξαφνα η προοπτική της δημιουργίας μιας οικογένειας τους φέρνει ανείπωτη χαρά. Εντυπωσιακά όμορφη ταινία με πρωταγωνίστρια την Νούμι Ραπάς που ποτέ δεν πηγαίνει πέραν της αρχικής της ιδέας, αυτός ο αισθηματικός τρόμος που πέφτει σαν πέπλο στα ψυχρά καδραρισμένα Ισλανδικά τοπία κρατά τον θεατή ακόμα και μέσα από την ένταση της ακινησίας του.

Όμως, παραδιδόμενο σε μια σειρά από επιφανειακές αναγκαιότητες του μοντέρνου Φεστιβαλικού Διαμαντακίου (ο ρυθμός, οι σιωπές, η αχρείαστη επίφαση δομής, το εκρηκτικά υπερβατικό –για μια βουβή στιγμή– φινάλε), που εξάλλου του χάρισαν και το Βραβείο Πρωτοτυπίας(!) στο Ένα Κάποιο Βλέμμα των Καννών, μοιάζει τελικά περισσότερο με αμήχανη άσκηση ύφους που κατά λάθος κατέληξε ταινία μεγάλου μήκους, παρά με την υποβλητική παραβολή πάνω στη μοναξιά και στην επιθυμία που μόνο εν μέρει καταφέρνει να είναι. Αξίζει τη θέαση, κυρίως για το αξιοπερίεργο της υπόθεσης.

Κυκλοφορούν ακόμα

Μετά την Αγάπη: Στο λιμάνι του Ντόβερ της Αγγλίας, μια γυναίκα γίνεται έξαφνα χήρα ύστερα από την απρόσμενη απώλεια του άντρα της. Μια μέρα μετά την κηδεία, ανακαλύπτει ένα καλά κρυμμένο μυστικό του, που τη στέλνει σε ένα ταξίδι ανακάλυψης μίλια μακριά, στο Καλέ της Γαλλίας. Με διακρίσεις σε Κάννες και Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Ελπίδα: Η Άνια και ο Τόμας ζουν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον όταν όμως εκείνη λαμβάνει μία σοκαριστική ιατρική διάγνωση, η ζωή τους διαλύεται και φέρνει στην επιφάνεια την παραμελημένη τους αγάπη. Μαζί, ξεκινούν ένα δύσκολο ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τον σύντροφό τους ξανά. Η πρόταση της Νορβηγίας για Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας 2021, με πρωταγωνιστή τον Στέλαν Σκάρσγκαρντ.

Τραγούδα! 2: Το κοάλα Μπάστερ Μουν και οι ερμηνευτές φίλοι του ετοιμάζονται να λανσάρουν μια εντυπωσιακή εξτραβαγκάντσα στο επίκεντρο της διασκέδασης του κόσμου. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Θα πρέπει να πείσουν τον πιο απομονωμένο ροκ σταρ να κάνει το σόου μαζί τους. Σίκουελ για το σούπερ επιτυχημένο μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.