Τα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι. Είδαμε το «Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου
Η αφόρητη μονοτονία της καθημερινότητας, η κρυφή ζωή μας πίσω από την μάσκα της κανονικότητας. Στο «Luton», που έκανε χθες την πρώτη προβολή του στις Νύχτες Πρεμιέρας, βρισκόμαστε μόνοι με το θηρίο που ονομάζουμε «εαυτό».
- 28 Σεπτεμβρίου 2013 12:31
Επιμέλεια: Γιώργος Κρασσακόπουλος
Οπως και ο τίτλος του, που φέρνει στο μυαλό την Αγγλική πόλη δίπλα στο Λονδίνο, αλλά είναι εκ πρώτης δύσκολος να ερμηνευτεί, έτσι και το ίδιο το φιλμ, μοιάζει για αρκετή ώρα με ένα αίνιγμα, μια κωδικοποιημένη σειρά από στοιχεία που δεν έχεις το κλειδί να ερμηνεύσεις ή να βάλεις στην χωστή σειρά.
Ενας εσωστρεφής, μοναχικός μαθητής περιμένει τον πατέρα του έξω από το σχολείο. Εκείνος αργεί. Μένει να περιμένει μόνος. Μια όμορφη νεαρή γυναίκα τρέχει στον διάδρομο ενός γυμναστηρίου. Πιο γρήγορα. Ιδρώνει. Σταματά. Συνεχίζει. Στο ψιλικατζίδικο του ένας μεσήλικας έμπορος χαζεύει αγγελίες για τηλεφωνικό σεξ στην εφημερίδα. Τακτοποιεί κρουασάν. Βρίζει.
Για ώρα ακολουθούμε τους τρεις αυτούς χαρακτήρες στην μονότονη, αδιάφορη καθημερινότητά τους. Στις απόπειρες τους σε μια κανονική κοινωνική συμπεριφορά. Στο κυριακάτικο τραπέζι με την μητέρα και την γιαγιά του. Σε μια έξοδό της σε ένα κλαμπ. Στην δουλειά της στα δικαστήρια. Σε μια εκδρομή στη θάλασσα με την οικογένεια και τα παιδιά του…
Διαβάστε τη συνέχεια στο flix.gr
Διαβάστε περισσότερα για το «Luton», δείτε το τρέιλερ κι ένα κλιπ από την ταινία.
