Τέσσερις ταινίες για τον Ιησού που δίχασαν το κοινό – Γιατί θεωρήθηκαν “βλάσφημες”

Είναι αδιαμφισβήτητο πως η ταινία “Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ” αποτελεί το πιο γνωστό και πιο δημοφιλές κινηματογραφικό έργο για τη ζωή του Χριστού. Ωστόσο, τα Πάθη του Ιησού υπήρξαν πηγή έμπνευσης για πολλούς σκηνοθέτες και υπάρχουν αρκετές ταινίες που βασίζονται στην ίδια θεματική, δοσμένες με διαφορετικό ύφος και γυρισμένες από άλλη σκοπιά, ανάλογα με τον σκοπό του καλλιτέχνη.

Άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο γνωστές, οι ταινίες για το Θείο Δράμα αποτέλεσαν συχνά την “πέτρα του σκανδάλου” στους κινηματογραφικούς κύκλους και, κυρίως, στο σινεφίλ κοινό, ενώ άνοιξαν ένα διαχρονικό διάλογο σχετικά με το κατά πόσο δείχνουν ασέβεια στη θρησκεία του χριστιανισμού και αν θεωρούνται βλάσφημες, ενώ αρκετές εξ αυτών βρήκαν απέναντί τους την Εκκλησία.

Δείτε παρακάτω τέσσερις ταινίες για την ζωή του Ιησού, που δίχασαν κοινό και κριτικούς:

Ο Τελευταίος Πειρασμός / The Last Temptation of Christ (1988)

Βασισμένη στο ομώνυμο λογοτεχνικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη (ο οποίος διώχθηκε από την Εκκλησία με αφορμή το βιβλίο), η ταινία “Ο Τελευταίος Πειρασμός” σκηνοθετήθηκε από τον Μάρτιν Σκορτσέζε και είχε ως πρωταγωνιστή στον ρόλο του Ιησού τον Γουίλιαμ Νταφόε, αλλά και τον Ντέιβιντ Μπάουι στον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Θεωρήθηκε αιρετική και βλάσφημη προς τον χριστιανισμό, καθώς στην ταινία ο Χριστός παρουσιάζεται με ανθρώπινα πάθη και όχι ως ο “θεάνθρωπος” που θυσιάστηκε χωρίς δισταγμούς. Δέχτηκε επικρίσεις και αρνητικά σχόλια, ενώ όταν προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.

Τα Πάθη του Χριστού / The Passion of the Christ (2004)

Η ταινία “Τα Πάθη του Χριστού” σε σκηνοθεσία Μελ Γκίμπσον με τον Τζέιμς Καβίζελ στον ρόλο του Ιησού, αλλά και τη Μόνικα Μπελούτσι στον ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, ξεσήκωσε αντιδράσεις λόγω της βιαιότητας και της σκληρότητας που διαποτίζει τις σκηνές του έργου. Ο σκηνοθέτης επικεντρώθηκε στα σωματικά βασανιστήρια του Ιησού και, κυρίως, στη βαναυσότητα και την ωμότητά τους, με αποτέλεσμα τόσο οι θεατές, όσο και οι κύκλοι της Εκκλησίας, να την θεωρήσουν υπερβολική και να την κατηγορήσουν για επιτηδευμένη βία με σκοπό τον “εντυπωσιασμό” και το να δημιουργηθεί σάλος. (Όπως και έγινε.)

Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο / The Gospel According to St. Matthew (1964)

Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι σκηνοθέτησε την ταινία “Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο” με έναν δικό του, ιδιαίτερο, τρόπο, επιλέγοντας στον ρόλο του Ιησού τον 19χρονο τότε Ενρίκε Ιραζοκούι, που απείχε από τα πρότυπα του Ιησού με τα ξανθά μαλλιά και τα καταγάλανα μάτια. Στην ταινία του παρουσίασε τον Χριστό ως έναν απλό, λαϊκό, άνθρωπο στον κόσμο των φτωχών και όχι ως μια εξιδανικευμένη μορφή, σηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων. Καίριο ρόλο, βέβαια, στις αντιδράσεις, έπαιξε το γεγονός ότι ο Παζολίνι ήταν άθεος, μαρξιστής και αντιεξουσιαστής, τόσο πολιτικά όσο και ιδεολογικά.

Ιησούς Χριστός, Υπέρλαμπρο Αστρο / Jesus Christ Superstar (1973)

Η ταινία “Jesus Christ Superstar” του Νόρμαν Τζούισον, εμπνευσμένη από το βιβλίο του Τιμ Ράις και τη θεατρική παράσταση του Άντριου Λόιντ Βέμπερ ήταν η πρώτη ροκ – όπερα που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Φυσικά, πρόκειται για ένα μιούζικαλ και αυτό από μόνο του οδήγησε σε αρνητικά σχόλια. Η μουσική, τα κοστούμια, η σκηνογραφία, η απουσία θρησκευτικού συναισθήματος και ο μαύρος Ιούδας, ήταν αρκετά για να θεωρηθεί η ταινία βλάσφημη, ενώ στην Ελλάδα η προβολή της εμποδίστηκε από ιερείς και παραθρησκευτικές οργανώσεις.