Τι είναι το “CODA”, η ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας

Για τον περισσότερο κόσμο ήταν μια ταινία που εμφανίστηκε σαν από το πουθενά στα Όσκαρ, κερδίζοντας το μεγάλο βραβείο ως τεράστια έκπληξη.

Δύο οι πολύ φυσικές ερωτήσεις που έρχονται κατευθείαν στο στόμα:

“Τι είναι το ‘CODA’;” και “Πού το βλέπουμε;”

Μέσα στην περσινή αβεβαιότητα της κινηματογραφικής βιομηχανίας σε κρίση εν μέσω πανδημίας, ήταν μια streaming πλατφόρμα που έκανε μια μεγάλη –και αμφιλεγόμενη– κίνηση στο περσινό Φεστιβάλ Σάντανς. Το Σάντανς παραδοσιακά τροφοδοτεί το Χόλιγουντ με νέα πρόσωπα, με οσκαρικές ελπίδες και με κατά κανόνα δραματικά τακτοποιημένες ιστορίες.

Εκεί ήταν που πέρσι η Apple αποφάσισε να κάνει την μεγάλη της κίνηση, δίνοντας 25 εκατομμύρια για τα παγκόσμια δικαιώματα (που τελικά δεν ήταν παγκόσμια, αλλά αυτό είναι μια άλλη, πιο τεχνική συζήτηση) της ταινίας “CODA” της Siân Heder. Μια ταινία που είχε σαρώσει τα βραβεία της διοργάνωσης: Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Κοινού.

Το ριμέικ της “Οικογένειας Μπελιέ” ακολουθεί μια μαθήτρια, παιδί κωφών γονέων, της οποίας η αγάπη για τη μουσική και το ταλέντο στο τραγούδι την βάζει σε δύσκολη θέση απέναντι στην οικογένειά της, που τόσο λατρεύει κι αγαπά.

Κινηματογραφικά, η ταινία είναι εμφανέστατο παιδί του Σάντανς: Μια εντελώς γνώριμη αφήγηση γεμάτη γλυκερές στιγμές «ρεαλισμού» και προδιαγεγραμμένες δραματικές κορυφώσεις να συνθέτουν ένα εντελώς ασφαλές δράμα δίχως κάποια ουσιαστική νέα ματιά. Είναι σαν όλες οι ταινίες του Σάντανς σε μία, όπως έγραψε το Rolling Stone.

Δεν λείπουν όμως οι στιγμές συγκίνησης, που σε συνδυασμό με το γνώριμο και ζεστό δραματουργικό χαρακτήρα, έκαναν το φιλμ τόσο μεγάλη επιτυχία στους κύκλους της βιομηχανίας, σε μια εποχή τόσο μεγάλης αβεβαιότητας. Υπάρχει μια σκηνή όπου ο Frank, πατέρας της Ruby, αγγίζει τον λαιμό της ώστε να νιώσει τους παλμούς του τραγουδιού που δε μπορεί να ακούσει. Πολύ μικρά περιθώρια αμφιβολίας ως προς το ότι αυτή η σκηνή και μόνο βοήθησε τον Troy Kotsur (και ακόμα και την ταινία) να φτάσει στο Όσκαρ περισσότερο από ό,τι μπόρεσαν ολόκληρες καμπάνιες εκατομμυρίων για όλες τις άλλες υποψηφιότητες.

Το σημαντικότερο μάλιστα επίτευγμα της ταινίας είναι εξω-αφηγηματικό και έχει να κάνει με τη στελέχωση του κεντρικού καστ από ανθρώπους που πράγματι έχουν αναπηρία, αντί για τη σύνηθη χολιγουντιανή τακτική. Η μητέρα της πρωταγωνίστριας ερμηνεύεται από την βραβευμένη με Όσκαρ (για τα “Παιδιά Ενός Κατώτερου Θεού”) Marlee Matlin, η οποία απείλησε πως θα αποχωρούσε από το πρότζεκτ αν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας δεν ερμηνεύονταν από κωφούς ηθοποιούς- καθώς η Matlin είναι το μεγαλύτερο όνομα που σχετιζόταν με την παραγωγή, οι χρηματοδότες (που ήταν φυσικά αντίθετοι στην ιδέα) τελικά ενέδωσαν.

To Apple TV+ χρυσοπλήρωσε την ταινία χωρίς να είναι ρεαλιστικό το να γυρίσει πίσω τα λεφτά της, όμως το έκανε για έναν και μόνο λόγο: Στοχεύοντας σε κάποια Όσκαρ, που τελικά και πήρε. Αυτό δικαιώνει ενδεχομένως την συγκεκριμένη αγορά, όχι όμως και την διαδικασία και το σκεπτικό από πίσω της. Αναλογιστείτε απλώς αυτό. Είναι μια ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, η οποία κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο εδώ και 8 μήνες, κι όμως σήμερα οι πάντες αναρωτιούνται τι είναι το “CODA” και πού διατίθεται.

Η ταινία κυκλοφόρησε δίχως τυμπανοκρουσίες μια ήσυχη μέρα του Αυγούστου, την Παρασκευή αμέσως πριν το Δεκαπενταύγουστο, μες στην καρδιά του καλοκαιριού, και με ανύπαρκτο hype προ της κυκλοφορίας. Η πολυβραβευμένη ταινία των 25 εκατομμυρίων δεν απασχόλησε απολύτως κανέναν. Είναι σαν η Apple να μην ενδιαφερόταν ακριβώς να έχει την ταινία και να ωθήσει κόσμο να τη δει, αλλά περισσότερο απλώς να λέει πως την έχει.

Γράφαμε την μέρα της κυκλοφορίας του φιλμ πως: «Το πιθανότερο είναι πως στους επόμενους μήνες η εταιρεία θα διαθέσει μπόλικα ακόμα εκατομμύρια, όχι στο απευθείας πρόμο της ταινίας (αν ήταν θα το είχε ήδη κάνει), αλλά σε κάποια οσκαρική καμπάνια που ίσως έχει σοβαρές ελπίδες να φέρει αποτελέσματα- πιθανότατα για την Marlee Matlin στον Β’ Γυναικείο Ρόλο, ας πούμε. Ή Διασκευασμένο Σενάριο. Όταν κατά το χειμώνα συζητάμε για τα οσκαρικά φαβορί και αναφέρουμε τη Matlin, αρκετός κόσμος θα αρχίσει να ρωτάει, τι είναι αυτή η ταινία το “CODA”, πότε βγαίνει; Θα λέμε, είναι στο Apple TV+ από τον Αύγουστο!».

Τελικά δεν ήταν η Matlin, ήταν ο Kotsur, αλλά η λογική ήταν ακριβώς αυτή. Το Apple TV+ πλήρωσε για να αποκτήσει μια πιθανώς οσκαρική ταινία, ώστε να μην την έχει το Netflix. Και πέτυχε! Μετά από σερί χρονιές όπου το Netflix επενδύει εκατομμύρια ώστε να κερδίσει ένα Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, έρχεται η Apple από το πουθενά και γίνεται η πρώτη streaming υπηρεσία που το κερδίζει. (Αντίστοιχη εξέλιξη με τα τηλεοπτικά βραβεία, όπου το Amazon Prime Video και το hulu κέρδισαν το Έμμυ Καλύτερης Σειράς πριν το Netflix.)

Όμως η σχεδόν εξαφανισμένη διαδρομή αυτού του φιλμ μέχρι την απίθανη οσκαρική του νίκη, κρύβει πίσω από το θρίαμβο και ένα μεγάλο ερωτηματικό. Αν στην περίπτωση του “CODA” ο οσκαρικός θρίαμβος φέρνει το φιλμ στο προσκήνιο, αξίζει να αναρωτηθεί κανείς πόσες δεκάδες ταινίες σαν αυτό (και όχι απαραιτήτως χειρότερες, μιας και το ίδιο δεν είναι και κάτι αληθινά ιδιαίτερο) έχουν στο μεταξύ αγοραστεί κι εξαφανιστεί χωρίς καμία προσοχή ή έγνοια στον ιντερνετικό ωκεανό– δίχως κανένα Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας να έρθει να τις σώσει.

Για να απαντήσουμε, εν τέλει: Το “CODA” είναι η ανεξάρτητη ταινία που ξεχώρισε στο Φεστιβάλ Σάντανς του 2021, ριμέικ της εξαιρετικά πετυχημένης στην Ευρωπη “Οικογένειας Μπελιέ”. Και, από τον περασμένο Αύγουστο, μπορείς να το δεις να στριμάρει στο Apple TV+.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις