Βενετία 2013: Το παλιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του κόσμου περνάει κρίση… ηλικίας
Ας αφήσουμε για λίγο τις ταινίες και ας μιλήσουμε ανοιχτά για το φεστιβάλ που στα 70 του χρόνια βλέπει τη δύναμή του να χάνεται μπροστά στην έλλειψη ενός προσανατολισμού που θα μπορούσε να το κρατήσει alive and kicking για ακόμη τόσα χρόνια ζωής.
- 06 Σεπτεμβρίου 2013 10:43
Επιμέλεια: Μανώλης Κρανάκης
Μπορεί τα νούμερα να μιλούν για 22 τοις εκατό αύξηση στην επισκεψιμότητα του 70ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας σε σχέση με την περσινή χρονιά, αλλά η πραγματικότητα εδώ στο Λίντο είναι κάπως διαφορετική: ήδη από την πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ οι αίθουσες του φεστιβάλ ήταν μισοάδειες και με εξαίρεση το πρώτο Σαββατοκύριακό της διοργάνωσης η εβδομάδα που διανύουμε το βρίσκουν μάλλον… άδειο.
Για όσους τρέχουν καθημερινά από την μια προβολή στην άλλη, κάνοντας ενδιάμεσα συνεντεύξεις και γράφοντας τις ανταποκρίσεις τους, αυτό δεν ειναι απαραίτητα κακό, αφού το Φεστιβάλ Βενετίας – σε σχέση με τις Κάννες, για παράδειγμα – είχε πάντα το αβαντάζ του να είναι πιο ξεκούραστο, πιο cool και γενικά πιο φιλικό στο χρήστη, είτε αυτός είναι δημοσιογράφος είτε απλός θεατής.
Μόνο που η φετινή εικόνα ενός φεστιβάλ που παρόλη την επέτειο των 70 του χρόνων, δεν ζει ακριβώς τις πιο γιορτινές μέρες του είναι αυτή ενός φεστιβάλ που περνάει κρίση – ίσως οικονομική, ίσως ηλικίας, αλλά σε κάθε περίπτωση μια φάση που το βρίσκει σε αναζήτηση νέων προοπτικών για το μέλλον.
