Δεληβοριάς: Ο Χάρης Δούκας δεν προσπάθησε στιγμή να μας καπελώσει

Διαβάζεται σε 4'
Δεληβοριάς: Ο Χάρης Δούκας δεν προσπάθησε στιγμή να μας καπελώσει
Yποδοχή νέου χρόνου στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2024 (ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΟΥΜΑΣ/EUROKINISSI)

Η ευχαριστήρια ανάρτηση του Φοίβου Δεληβοριά για τους ανθρώπους της “Ταράτσας του Χρόνου”.

Ένα τεράστιο “ευχαριστώ” είπε ο Φοίβος Δεληβοριάς σε όλους όσοι συνέθεσαν με το έργο τους την “Ταράτσα του Χρόνου”. Αναφερόμενος σε όλους και τον καθένα ξεχωριστά, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχαρίστησε, με μία εκτενή ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τους συντελεστές της πρωτοχρονιάτικης εκδήλωσης του Δήμου Αθηναίων, η οποίο μέσα από τραγούδια, χορούς και χιουμοριστικά στιγμιότυπα μας ταξίδεψε στην ιστορία της Αθήνας, από το 1945 μέχρι το 2025.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Νατάσσα Μποφίλου, η Μάρθα Φριντζήλα και ο Θανάσης Αλευράς παρουσίασαν στην καρδιά της Αθήνας μία πρωτότυπη παράσταση και υποδέχθηκαν το νέο έτος μαζί με πλήθος κόσμου που έσπευσε στο Σύνταγμα για να απολαύσει το φαντασμαγορικό μουσικοθεατρικό πολυθέαμα και να καλωσορίσει το 2025. Στην ανάρτησή του ο Φοίβος Δεληβοριάς δεν αναφέρεται μόνο στους καλλιτέχνες που βρέθηκαν επί σκηνής αλλά όσους όσοι “έδωσαν κομμάτι της καρδιάς τους για να βοηθήσουν στο μικρό όνειρο που είχα από παιδί: του ταξιδιού στο χρόνο”.

Νομίζω αποτελεί ένα ιδιαίτερο είδος τύχης το να έχεις πολλούς να ευχαριστήσεις. Και στην περίπτωση της «Ταράτσας του Χρόνου» είναι τόσοι πολλοί που δε νιώθω απλώς τυχερός, νιώθω ευλογημένος.

Τόσοι άνθρωποι δώσαν κομμάτι της καρδιάς τους για να βοηθήσουν στο μικρό όνειρο που είχα από παιδί: του ταξιδιού στο χρόνο. Ίσως γιατί είναι όνειρο κοινό, κομιξάδικο, παιδαριώδες, ίσως γιατί όλοι ψάχνουμε έναν τρόπο να ενωθούμε σε κάτι που να κρύβει επιτέλους λίγο νόημα –και τι πιο πλήρες νοήματος από έναν παλιό φανοστάτη που ξαφνικά μας φωτίζει; Σε μια εποχή που τσακωνόμαστε ακόμη και για συγγραφείς του μεσοπολέμου ή για τραγουδιστές χαραγμένους στα αυλάκια της λαϊκής συνείδησης, τι καλύτερο απ’ το να πάμε οι ίδιοι πίσω με το βάρος των σωμάτων και των σημερινών εμμονών μας, να λατρέψουμε και να κοροϊδέψουμε ταυτόχρονα, να πενθήσουμε και να καλωσορίσουμε εξίσου;”, γράφει ο Φοίβος Δεληβοριάς πριν αρχίσει να αναφέρεται ονομαστικά σε κάθε ένα άτομο που από τη θέση του συνέβαλε στην πραγμάτωση του ονείρου του.

Αναφερόμενος στη Μάρθα Φριντζήλα ο Φοίβος Δεληβοριάς κάνει λόγο για έναν άνθρωπο που “χαρίζει Τέχνη και δύναμη και ελευθερία με μια απλή της κίνηση. Κι όλα αυτά με χιούμορ σωτήριο και απόλυτα δικό της. Ακούς εκεί να την έχω στη ζωή μου; Δεν ξέρω αν το αξίζω, θέλω πάντως πολύ να είμαι κάθε μέρα άξιός του”.

Σχετικά με τη Νατάσσα Μποφίλου, την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει ως ” άκοπο διαμάντι”, ο καλλιτέχνης λέει πως τον “συγκίνησε ξανά με χίλιους τρόπους: έδωσε τα πάντα σε κάθε τραγούδι που της ζήτησα, συνέδεσε με ανίκητη απλότητα το «κάθε σου γιατί» του τραγουδιού με ένα από τα πιο ασήκωτα «γιατί» της χρονιάς που έφυγε, αυτό της ατέλειωτης σφαγής των αμάχων στη Γάζα. Επίσης επέμεινε εξ αρχής να μην πληρωθεί και την –πολύ μικρή, έτσι κι αλλιώς- αμοιβή της, την δώρισε. Παράλληλα, ο Φοίβος Δεληβοριάς αναφέρεται στα σχόλια που έχει δεχθεί η Νατάσσα Μποφίλιου επειδή τραγούδησε με την παλαιστινιακή μαντίλα παίρνοντας σαφή θέση υπέρ του Παλαιστινιακού λαού. “Είδα πως γράφονται γι’αυτήν πράγματα απαράδεκτα, ξανά. Ε, λοιπόν, αν είναι να έχω εχθρούς, με χαρά διαλέγω τους δικούς της.”, γράφει ο Φοίβος Δεληβοριάς.

Τέλος, στρέφεται στον Θανάση Αλευρά, τον “πιο ταλαντούχο και γεμάτο χάρη που κυκλοοφορεί ανάμεσά μας”, όπως λέει μεταξύ άλλων, ο Δεληβοριάς. «Ταράτσα» ίσον Θανάσης, από κει ξεκινάνε τα Μαθηματικά. Πλάσμα του Θεού και φίλος μου για πάντα”, καταλήγει ο καλλιτέχνης.

Προς το τέλος της ανάρτησής του ο Φοίβος Δεληβοριάς, μιλά για τον δήμαρχο Αθηναίων, Χάρη Δούκα. “Μεγάλο ευχαριστώ στον Δήμαρχο κο Χάρη Δούκα που δεν προσπάθησε στιγμή να μας κατευθύνει ή να μας καπελώσει και παρακολούθησε μαζί με όλους τη γιορτή μας. Μακάρι οι ευχές του να βγουν αληθινές”. Υπενθυμίζεται πως κατά την εκδήλωση και όταν η “καταμέτρηση” έφτασε στη δεκαετία του 80 η Μάρθα Φριντζήλα τραγούδησε το “Τέρμα τα παράπονα” της Λίτσας Διαμάντη κρατώντας μία βεντάλια με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα στο φόντο το σήμα του κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα σχεδόν σ’ όλη τη δεκαετία του 80 εμφανιζόταν πάνω από τη Βουλή. Ορισμένοι επέκριναν το γεγονός και έκαναν λόγο για εκδήλωση αφιερωμένη στο ΠΑΣΟΚ.

Η ανάρτηση του Φοίβου Δεληβοριά:

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα