Δωρεάν στην πόλη την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου – 5 εκδηλώσεις χωρίς είσοδο

Ποικίλες δωρεάν εκδηλώσεις και εικαστικά δρώμενα, που πραγματοποιούνται στην πόλη από πολιτιστικούς οργανισμούς, γκαλερί και φορείς, δίνουν το έναυσμα στο κοινό που αγαπά τον πολιτισμό να ψυχαγωγηθεί με ελεύθερη είσοδο την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου.

Robert Wilson έκθεση “Owls and Chairs”

Η γκαλερί Bernier/Eliades παρουσιάζει την ατομική έκθεση “Owls and Chairs” του Robert Wilson Είναι η τέταρτη ατομική έκθεση που πραγματοποιεί ο καλλιτέχνης στη γκαλερί.

Με την ευκαιρία αυτή, ο Robert Wilson θα δημιουργήσει ένα περιβάλλον αναπαριστώντας σχέδια από την παραγωγή του 1998 “The White Raven”, το 1999 “THE DAYS BEFORE: death, destruction & detroit III” και το 2006 “KOOL”. Όπως και στη δουλειά του επί σκηνής, ο Wilson θα μετατρέψει τη γκαλερί σε έναν χώρο για τη φαντασία, προκαλώντας τον θεατή να προσεγγίσει συνειρμικά την εμπειρία.

Γεννημένος στο Waco του Τέξας, ο Wilson συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων θεατρικών και εικαστικών καλλιτεχνών στον κόσμο. Τα έργα του για τη σκηνή ενσωματώνουν μια μεγάλη ποικιλία καλλιτεχνικών μέσων, όπως χορό, κίνηση, φωτισμό, γλυπτική, μουσική και κείμενο. Οι εικόνες του είναι αισθητικά εντυπωσιακές και συναισθηματικά φορτισμένες και οι παραγωγές του έχουν κερδίσει την αναγνώριση του κοινού και των κριτικών παγκοσμίως.

Στους καλλιτεχνικούς συνεργάτες του Wilson περιλαμβάνονται πολλοί  συγγραφείς και μουσικοί, όπως οι Heiner Müller, Tom Waits, Susan Sontag, Laurie Anderson, William Burroughs, Lou Reed, Jessye Norman και Anna Calvi. Έχει επίσης αφήσει το αποτύπωμά του σε αριστουργήματα όπως: Τελευταία Μαγνητοταινία του Κραπ, του Σάμουελ Μπέκετ, Όπερα της Πεντάρας, του Μπέρτολτ Μπρεχτ, Πελλέας και Μελισσάνθη, του Κλωντ Ντεμπυσσί, Φάουστ, του Γκαίτε, Οδύσσεια, του Ομήρου, Οι Μύθοι, του Ζαν ντε λα Φοντέν, Μαντάμ Μπάτερφλαι, του Τζάκομο Πουτσίνι, Λα Τραβιάτα, του Τζιουζέπε Βέρντι και ο Οιδίπους, του Σοφοκλή.

Ο Γουίλσον έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία αριστείας, μεταξύ των οποίων μια υποψηφιότητα για βραβείο Πούλιτζερ, δύο βραβεία Premio Ubu, ο Χρυσός Λέων της Μπιενάλε της Βενετίας και ένα βραβείο Olivier. Έχει εκλεγεί στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων, καθώς και στη Γερμανική Ακαδημία Τεχνών, ενώ είναι κάτοχος 8 τιμητικών διδακτορικών τίτλων. 

Εγκαίνια: Πέμπτη 12 Οκτωβρίου, 2023, 17:00 – 21:00. Γκαλερί Bernier/Eliades.

Georgia Fambris – “…And we are magic talking to itself, noisy and alone…”

Η Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Georgia Fambris “…And we are magic talking to itself, noisy and alone…”. Θα παρουσιαστούν ζωγραφικά και υφαντά έργα διαφόρων διαστάσεων.

Ο Θεόφιλος Τραμπούλης -επιμελητής εκθέσεων και εκδόσεων- γράφει για τη νέα ενότητα έργων που παρουσιάζονται: “Γιατί σχεδόν σε όλα τα έργα της Georgia Fambris πολύχρωμα, κατακερματισμένα σώματα με έκδηλη και ορμητική θηλυκότητα μαζεύονται, πυκνώνουν σε συμπαγείς όγκους, σε ψυχικά φορτισμένες κυβιστικές μελέτες από μέλη, στήθη, από φευγαλέα σημεία επιθυμίας και  καταστολής; Η Fambris στη νέα έκθεσή της με τίτλο “… And we are magic talking to itself, noisy and alone…” επανέρχεται στα βασικά στοιχεία της ζωγραφικής γλώσσας της, όπως την μετωπική σύνθεση, το κάθετο φως, τα πολυπρόσωπα αποσπασματικά επεισόδια που δομούνται γύρω από μια κεντρική μορφή, ανοίγοντας την μέθοδό της και σε νέα υλικά, όπως την ύφανση.

Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται από το ποίημα της Anne Sexton, “You Doctor Martin” και παραπέμπει σε αυτό το διπλό βίωμα της θηλυκότητας ως μαγείας και μοναχικού θορύβου, στην απόλαυση ως υπαρξιακό βάρος. Ο ψυχίατρος Doctor Martin στο οποίο απευθύνεται το ποίημα, γίνεται εδώ, με παιγνιώδη και συχνά σαρκαστικό τρόπο, το βλέμμα του θεατή που διαλύει και επανασυνθέτει τα σώματα και τις επιθυμίες τους”.

Επιμέλεια έκθεσης: Θεόφιλος Τραμπούλης. Εγκαίνια: Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2023, 18:00-21:00.

“200-100-0, ’21-’22-’23: τρεις πόλεμοι μακριά από το χάδι της ιστορίας…”

Η Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Παναγιώτη Τανιμανίδη με τίτλο “200-100-0, ’21-’22-’23: τρεις πόλεμοι μακριά από το χάδι της ιστορίας…” από 11 Οκτωβρίου έως 3 Νοεμβρίου.

“200 χρόνια από την εκρηκτική Άνοιξη του 1821, 100 χρόνια από τον γενοκτονικό ξεριζωμό του 1922 έως το τοξικό σημείο 0 του Ρωσο-ουκρανικού πολέμου. 44 γλυπτοζωγραφικά έργα που διαπραγματεύονται μια σκυταλοδρομία από τις αφώτιστες ξεχασμένες γωνιές τους στις ανέγγιχτες πτυχές της αλήθειας, από την άνωση των ηρώων στο πηγάδι του εμφύλιου φθόνου, από το μπαρούτι της φωτιάς στο βάθρο της εξουσίας, από την εκτροπή του νερού της ιστορίας στα ρυάκια της εκεχειρίας της ζωής και πάλι πίσω…

Ένας μακρύς συρτός αντικρυστός χορός του Κασαμούλη, του Σταματελόπουλου, του Μακρυγιάννη, του Καποδίστρια, του Κολοκοτρώνη, του ιερέα Γεώργιου Εμμανουηλίδη που πήρε 150 χωριανούς του από τον Πόντο και τους έφτασε μέσα από τη φωτιά στην Πρέβεζα, του Παπαρηγόπουλου, του Πούτιν, του Ζελένσκι, κάτω από το σήμαντρο βλέμμα του Πινδάρου…

Αυτή η έκθεση είναι μια προσπάθεια που ψάχνει σε ποιόν ανήκουν τα “πνευματικά δικαιώματα” αυτών των πολέμων, αυτών των αινιγμάτων που ο χρόνος τα αφήνει στο μισοσκόταδο της ιστορίας..”

Έκθεση γλυπτικής 2023 του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος

Η έκθεση Γλυπτικής στον αύλειο χώρο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου της Αθήνας πραγματοποιείται και φέτος, για έκτη συνεχή χρονιά από 6 Οκτωβρίου – 5 Νοεμβρίου 2023.

Στην έκθεση, που έχει ελεύθερο θέμα, θα παρουσιαστούν την χρονιά αυτή 101 γλυπτά μεσαίων και μεγάλων διαστάσεων, δημιουργίες της τελευταίας πενταετίας. Με τον τρόπο αυτό το φιλότεχνο κοινό και οι επισκέπτες του Μουσείου θα γνωρίσουν την πιο πρόσφατη εικαστική παραγωγή στον τομέα της γλυπτικής.

Η Έκθεση διοργανώνεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, σε συνεργασία με την Εφορεία Γλυπτικής και πραγματοποιείται μετά από ανοιχτή πρόσκληση προς όλα τα μέλη του Επιμελητηρίου και επιλογή από την αιρετή Επιτροπή Κατάταξης και Κρίσης.

Σε έναν από τους ωραιότερους κήπους της πόλης, η Έκθεση δίνει αφενός την ευκαιρία στους καλλιτέχνες γλύπτες να παρουσιάσουν την πρόσφατη δουλειά τους, να έρθουν  οι ίδιοι και το έργο τους σε επαφή με τους θεατές, σε εποχές που αυτό γίνεται όλο και δυσκολότερο, καθώς μεγάλο μέρος της τέχνης εκχωρείται σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Αφετέρου, παρέχει την δυνατότητα σε ευρύτερο κοινό να προσεγγίσει τη γλυπτική στην λειτουργία της, αισθητική, παιδευτική και ψυχαγωγική, στον χώρο στον οποίο ανήκει -το φυσικό περιβάλλον-, όταν μάλιστα οι απόπειρες αισθητικής παρέμβασης και δράσης στον δημόσιο χώρο γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες με την πάγια άρνηση της Πολιτείας να εφαρμόσει τη νομοθεσία για διάθεση του 1% της δαπάνης των δημοσίων κτιρίων για τη δημιουργία και τοποθέτηση εικαστικών έργων.

Η έκθεση, όπως και όλες οι δραστηριότητες και καλλιτεχνικές δράσεις του φορέα, έχει ελεύθερη είσοδο, ενώ στη διάθεση του κοινού είναι ο κατάλογος με  φωτογραφίες των έργων και βιογραφικά στοιχεία των καλλιτεχνών, πρόσκληση και αφίσα, που διανέμονται δωρεάν. Παράλληλα, γίνονται περιοδικές ξεναγήσεις από μέλη καλλιτέχνες.

Γιώργος Σταματάκης – “Α romantic stroll in Apnea”

Στον χώρο τέχνης Ιλεάνα Τούντα παρουσιάζεται η ατομική έκθεση του Γιώργου Σταματάκη με τίτλο “A Romantic Stroll in Apnea”.

Ο Αίας Χριστοφής, θεωρητικός και Ιστορικός Τέχνης αναφέρει για την έκθεση: “Η νέα εικαστική σειρά του Γιώργου Σταματάκη, με τίτλο “Ai-Zone” (2022), που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ατομική έκθεση A Romantic Stroll in Apnea, συνοψίζει πλήρως σε ένα ιδιόμορφο φορμαλιστικό κρεσέντο της καλλιτεχνικής του ρέμβης, όλες τις αμετάκλητες και ανεπίκλητες αγωνίες του ίδιου του δημιουργού. Ήδη από το 2020 — με το πολυμεσικό του πρότζεκτ, με τίτλο “The Color of Phenomenon” (που φιλοτεχνήθηκε κυρίως για το Sumida Hokusai Museum προς τιμήν των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο), όσο και στην προηγούμενή του σειρά με τίτλο “Atmosphere” (2021), όπου, μέσω μόνο δύο απέριττων χρωμάτων (Titan White και Vandyke Brown) διαγράφονταν διαισθητικώς οι ειδεχθείς συνέπειες της καταστροφικής ρύπανσης των ατμοσφαιρικών στρωμάτων— το πρωταρχικό μέλημα της οικολογικής επιβάρυνσης των βιογενών επιφανειών της Γης επανέρχεται εδώ ξανά, μέσω πλέον της εικαστικής παρατήρησης ενός ζωτικού τμήματος της πλανητικής βιόσφαιρας, κοινώς της χλωρίδας.

Εδώ ο καλλιτέχνης εμπνέεται ξανά από τη βιωματική του σχέση με την Ιαπωνική ύπαιθρο, δηλαδή, από τα μελάγχολα, αλσώδη τοπία του λεγόμενου “Aokigahara” (青木ヶ原, λειμώνας γαλανών δένδρων), ή αλλιώς, “Jukai” (樹海,θάλασσα δένδρων) —ενός μελανόχρωμου δάσους κάτω από τα λευκά οροπέδια του Όρους Fuji, όπου μέσα στις γλαυκές φουσκονεριές από ρητινώδη πεύκα και γκρίζους σφενδάμους, εκατοντάδες Ιάπωνες πολίτες θέτουν κάθε χρόνο εθελούσια τέλος στη ζωή τους. Για τον Γιώργο Σταματάκη, ο γαλάζιος δενδρότοπος, πλέον δημοφιλής στην δυτική κουλτούρα ως “Suicide Forest” (δάσος αυτοχειρίας), αποτελεί ουσιωδώς ένα τραγικό σύμβολο της μοντέρνας αλλοτρίωσης του ανθρώπου έναντι της ακήρατης φύσης.

Ο ίδιος, βαθιά επηρεασμένος από τις πολυάριθμες διαμονές του στην Ιαπωνία (όπως στο Akiyoshidai International Art Village) διερωτάται επακριβώς γιατί ένας αποξενωμένος άνθρωπος μίας υπερκορεσμένης -τεχνικά- κοινωνίας (όπως η σύγχρονη Ιαπωνία) επιλέγει εκούσια ένα τόσο έκπαγλο τοπίο αρχέγονης και μη-εξημερωμένης φύσης για μία τόσο απονενοημένη, αλλά παραλλήλως θαρραλέα πράξη. Η ανήκεστη μελαγχολία εξαιτίας της δυσαχθούς αποκοπής από το φυσικό περιβάλλον, όπως και η ασύνειδη ενοχή έναντι της ανήλεής του εξολόθρευσης, συνδράμουν εν μέρει στην διαδεδομένη πρόσληψη ενός ιδιόβουλου θανάτου σε ένα τέτοιο πανευειδές τοπίο ως μία μεταφυσική “επανένωση” με μία αείβια και αυτογενή φύση—όπως θεωρούσαν ομοίως και οι Γερμανοί Ρομαντικοί, για τους οποίους, ο ατομικός θάνατος αποτελούσε κατ’ εξοχήν μία εκστατική “διάλυση μέσα στο άπειρο” της ακατάλυτης Φύσης, μία μεθυστική “επιστροφή” στην ακατάλυτη ουσία όλων των εγκόσμιων φαινομένων.”