Δωρεάν στην πόλη την Πέμπτη 20 Ιουνίου – 4 εκδηλώσεις χωρίς είσοδο

Προτείνουμε ενδιαφέρουσες δωρεάν βόλτες για την Πέμπτη 20 Ιουνίου, σε ποικίλες εκδηλώσεις, συναντήσεις και εικαστικά δρώμενα, που πραγματοποιούνται στην πόλη από πολιτιστικούς οργανισμούς, γνωστές γκαλερί και φορείς.

Ιδού μερικές ευκαιρίες να ψυχαγωγηθείς σήμερα με δωρεάν είσοδο.

Φεστιβάλ “Καλοκαίρι στην Αθήνα” 2024 – Δωρεάν εκδηλώσεις

Το Φεστιβάλ “Καλοκαίρι στην Αθήνα“, είναι το πρώτο από τα τέσσερα φεστιβάλ, που διοργανώνει ο Δήμος Αθηναίων από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο 2024, σε γειτονιές, σε πλατείες και σε πάρκα στις επτά δημοτικές κοινότητες της Αθήνας, στα ανοιχτά θέατρα Γκράβας και Κολωνού και στο Άλσος Γουδή, το πρόγραμμα των οποίων επιμελείται ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

Η Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, με σολίστ τον Γιώργος Παναγιωτόπουλος (βιολί), και διεύθυνση ορχήστρας τον Κωνσταντίνος Τερζάκης θα βρεθεί στον Εθνικό Κήπο, στις 20:00.

Συνέδριο “The Lyceum Project: AI Ethics with Aristotle” – Δωρεάν εγγραφή

Δύο από τα σημαντικότερα διεθνώς πανεπιστήμια, η Οξφόρδη και το Στάνφορντ “έρχονται” στην Αθήνα και σε συνεργασία με το με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών “Δημόκριτος” και το World Human Forum διοργανώνουν ένα ολοήμερο συνέδριο με τίτλο The Lyceum Project: AI Ethics with Aristotle την Πέμπτη, 20 Ιουνίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών αλλά και στο Λύκειο του Αριστοτέλη με συναρπαστικές ομιλίες, παρουσιάσεις, διεπιστημονικούς διαλόγους και ένα masterclass που συνδυάζει το χορό και την δημοκρατία. Η γλώσσα εργασίας του συνεδρίου θα είναι τα αγγλικά.

Το συνέδριο θα αποτελέσει μια μοναδική ευκαιρία για όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν τη διασταύρωση της αρχαίας φιλοσοφίας και των καινοτόμων εξελίξεων στην τεχνητή νοημοσύνη. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ οι καθηγητές και σπουδαστές φιλοσοφίας θα συζητήσουν ένα από τα πιο πιεστικά ερωτήματα της εποχής μας “πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε ηθικά την τεχνητή νοημοσύνη;”.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης καθώς και τους ομιλητές μπορείτε να τα βρείτε εδώ.

Η γλώσσα εργασίας του συνεδρίου θα είναι τα αγγλικά.

 

Νέα έκθεση σύγχρονης τέχνης του PCAI – Δωρεάν εικαστική βόλτα

Η νέα έκθεση σύγχρονης τέχνης του PCAI σε συνεργασία με τον Βοτανικό Κήπο Ι. & Α. Ν. Διομήδους και σε επιμέλεια Κίκας Κυριακάκου λέγεται Shinrin-yoku 森林浴.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Lynn Hershman Leeson, Éric Baudelaire*, Aiko Ohno, Asako Masunouchi, Νικομάχη Καρακωστάνογλου, Maria Antelman, Raffaela Naldi Rossano, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Γιώργος Δρίβας, Δημήτρης Ιωάννου, VASKOS (Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης), Εύα Στεφανή*, Μιχάλης Afolayan, Campus Novel, Maria F. Dolores & Σοφία Ντώνα.

Η ιαπωνική φράση Shinrin-yoku 森林浴 αποδίδεται στα ελληνικά ως “κολυμπώντας στο δάσος” (forest bathing): ένας ενδεικτικός αλλά όχι ευρέως διαδεδομένος όρος που επινοήθηκε το 1982 από τον Tomohide Akiyama, τότε υπουργό Γεωργίας, Δασών και Αλιείας της Ιαπωνίας. Η συγκεκριμένη έννοια παραπέμπει στην πανάρχαια συνήθεια να περνά κανείς χρόνο κοντά στη φύση, ανάμεσα σε δέντρα και άγρια φυτά, απορροφημένος από τη χλωρίδα και την πανίδα που τον περιβάλλει, χωρίς να αποσπάται από τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας και τις ηλεκτρονικές συσκευές.

Τα έργα της έκθεσης, είτε πρόκειται για εγκαταστάσεις, φωτογραφία, γλυπτική, ΑΙ, εικονογραφήσεις ή φιλμ, επιδιώκουν την αλληλεπίδραση με τον βοτανικό κήπο, την περιβάλλουσα δασική περιοχή, τις λίμνες με νούφαρα, τα ξέφωτα και τα θερμοκήπια. υπογραμμίζοντας, παράλληλα, τον ρόλο του κήπου ως περιοχή προστασίας χιλιάδων ειδών χλωρίδας και ως καταφύγιο της τοπικής, άγριας πανίδας.

Οδυσσέας Γλύκας έκθεση “Forage” – Δωρεάν έκθεση

Η αίθουσα τέχνης “εκφραση – γιαννα γραμματοπουλου”, παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Οδυσσέα Γλύκα με τίτλο Forage.

“Στην έκθεση Forage, o Οδυσσέας Γλύκας επανεξετάζει μια υπόθεση σχετικά με την ανθρώπινη φάση κατά την εξελικτική και ιστορική της μετάβαση που συχνά περιγράφεται στη νεωτερική σκέψη ως η κατάσταση του “κυνηγού-συλλέκτη”. Ο καλλιτέχνης, ένας σύγχρονος “τροφοσυλλέκτης”, περιπλανιέται στα χωράφια, κατασκευάζει περιβάλλοντα και αντλεί υλικά για να δημιουργήσει μια σειρά από γλυπτά, εγκαταστάσεις και πολυμεσικά έργα.

Τα έργα της έκθεσης είναι πολύπλοκες συνθέσεις από αντικείμενα που έχει βρει και συλλέξει ο καλλιτέχνης. Κέρατα και οστά βρίσκονται μπλεγμένα με σύρματα και απομεινάρια υποδομών κατασκευασμένων από τον άνθρωπο, ενεργοποιώντας έναν διάλογο μεταξύ φύσης και τεχνολογίας. Το κάθε έργο καλεί το κοινό να αναλογιστεί τους δεσμούς και την εμπλοκή μεταξύ ανθρώπου και ζώου, τους χώρους και τους πόρους που μοιραζόμαστε, αλλά και την αλληλεξάρτηση που ορίζει τις σχέσεις μας. Ο Γλύκας στοχεύει στις ωμές στιγμές της διαδικασίας της αναζήτησης και της συλλογής, στην λιβιδινική ενόρμηση και στην σεξουαλική ενέργεια, αλλά και στην φροντίδα, στην τρυφερότητα και στο νοιάξιμο.

Στο έργο Spears τα βέλη λυγίζουν και η βιαιότητά τους αντιστρέφεται. H φαλλική και σεξουαλική ενέργεια στο Warrior II είναι εύθραυστες και στα πρόθυρα της κατάρρευσης, επισφαλείς, όσο κι αν πασχίζουν φαινομενικά για το αντίθετο. Ο δυναμικός, ωστόσο, αισθησιασμός είναι πάντοτε παρών. Το έργο είναι τόσο ατίθασο όσο και παιχνιδιάρικο στις συσχετίσεις του. Φυσικά τοπία, φτιαγμένα από τσιμέντο, φτερά, απομεινάρια ζώων και οργανική ύλη βρίσκονται να εφάπτονται σε αυτό που είναι βιομηχανοποιημένο και τεχνητό. Ο κόσμος δημιουργείται και όσο αλλόκοτος κι αν είναι, μοιάζει με έναν παράδοξο τρόπο φιλόξενος.

Οι μορφές που δημιουργεί ο Γλύκας διεκδικούν τη ζωντάνια τους και επαναπροσδιορίζουν την έννοια της ανθρωπινότητας, και του έμψυχου (ως αναπόσπαστο στοιχείο της αλλά και ως όριο της). Τα έργα μας συστήνουν νέες προοπτικές που προκαλούν και απογυμνώνουν τις περιχαρακώσεις και τις πολωμένες διχοτομήσεις, όπως είναι η δυναμική και η στασιμότητα, η ζωή και ο θάνατος, το υποκείμενο και το αντικείμενο, το έλλογο και το άλογο, ο άνθρωπος και το ζώο, το φυσικό και το μηχανικό σώμα. Τέλος, ακουμπούν πανω στη δυνατότητα να ανασχηματίζουμε τις συνθήκες της οικειότητας, να αναπτύσσουμε νέους τρόπους κοινοτικών σχέσεων και να επαναπροσδιορίζουμε βιοπολιτικά πεδία, ή έστω, τους τρόπους με τους οποίους τα εννοιολογούμε.”