Δωρεάν στην πόλη την Τρίτη 19 Μαρτίου – 3 εκδηλώσεις χωρίς είσοδο

Προτείνουμε ενδιαφέρουσες δωρεάν βόλτες για την Τρίτη 19 Μαρτίου, σε ποικίλες εκδηλώσεις, συναντήσεις και εικαστικά δρώμενα, που πραγματοποιούνται στην Αθήνα από πολιτιστικούς οργανισμούς, γνωστές γκαλερί και φορείς.

Προτάσεις που σου… “ανοίγουν την όρεξη” και δίνουν το έναυσμα στο κοινό που αγαπά τον πολιτισμό, να ψυχαγωγηθεί με δωρεάν είσοδο.

Ετήσια Διάλεξη “Άγγελος Δεληβορριάς” με δωρεάν είσοδο

Το Μουσείο Μπενάκη, θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στον επί σειρά ετών διευθυντή του Άγγελο Δεληβορριά, ο οποίος οραματίστηκε και υλοποίησε τη σημερινή δορυφορική του ανάπτυξη, αποφάσισε να οργανώνει, κάθε Μάρτιο, την Ετήσια Ομιλία “Άγγελος Δεληβορριάς”, με ομιλητές οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε ένα από τα πολλά γνωστικά πεδία που ενδιέφεραν τον τιμώμενο. Οι διαλέξεις αυτές θα εκδίδονται αυτοτελώς.

Την εφετινή ομιλία θα δώσει ο Ομότιμος Καθηγητής των Κοινωνικών Σπουδών στην Έδρα Ε.Ε. Μόνραντ” στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Michael Herzfeld, με θέμα “Μνημεία του λόγου ή άϋλη κληρονομιά; Η ιστορία και οι συνέπειες μιας παραπλανητικής διάκρισης, στην Ελλάδα και αλλού”. Περισσότερα στο benaki.org.

Δωρεάν Ημερίδα Φροντιστών ατόμων με άνοια

Η συνεργασία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με την Εταιρεία Alzheimer Αθηνών και την 1η Νευρολογική Κλινική του Αιγινητείου Νοσοκομείου (ΕΚΠΑ) έχει ευρύτερο στόχο την διευκόλυνση της πρόσβασης στη μουσική και τις τέχνες σε άτομα με άνοια. Συμβάλλοντας στην εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού, συνδιοργανώνεται Ημερίδα Φροντιστών ατόμων με άνοια που αφορά επαγγελματίες αλλά και οικογένειες ατόμων με άνοια ή Alzheimer.

Στην ημερίδα συμμετέχουν διακεκριμένοι γιατροί και επιστήμονες με εξειδίκευση στην άνοια και το Alzheimer και θα καλύψουν θέματα σχετικά με τη φροντίδα και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών αλλά και την ενημέρωση και ενδυνάμωση των φροντιστών. Περισσότερα στο megaron.gr.

Lisa Ponti – “The Spring of an Ancient Tree”

Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Ιταλίδας καλλιτέχνιδας, κριτικού και εκδότριας Lisa Ponti (1922-2019) που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Octagon (Μιλάνο), έναν εκθεσιακό χώρο που διευθύνει ο καλλιτέχνης Jacopo Mazzetti.

Η καριέρα της Lisa Ponti ξεκίνησε στο δημοφιλές περιοδικό σχεδιασμού Stile (1941-1947) ενώ στη συνέχεια διετέλεσε αρχισυντάκτρια (1948-1966) και αναπληρώτρια διευθύντρια (1966-1986) του αρχιτεκτονικού περιοδικού Domus, όπου ήταν υπεύθυνη για τις καλλιτεχνικές σελίδες του περιοδικού κατά την κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο. Το περιοδικό είχε μεγάλη επιρροή εκείνη την εποχή και διακρίθηκε μεταξύ άλλων για τη διατήρηση μακροχρόνιων συνεργασιών με καλλιτέχνες, παραχωρώντας αφιερώματα και συνεντεύξεις σε πολλές εξέχουσες προσωπικότητες, από τους Lucio Fontana, Piero Manzoni, Yves Klein, Ettore Sottsass και Christo μέχρι τους Robert Wilson, Tony Cragg, Arakawa & Gins και Basquiat.

Όσο εργαζόταν για τα δύο αυτά περιοδικά, τα οποία ιδρύθηκαν από τον πατέρα της, τον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα Gio Ponti, συνέβαλε ουσιαστικά στην διαμόρφωση μιας ζωντανής σκηνής τέχνης και πολιτισμού στην μεταπολεμική Ιταλία.

Παρά το γεγονός ότι σχεδίαζε σχεδόν σε όλη της τη ζωή για άλλους, η Lisa Ponti ήταν 70 ετών όταν για πρώτη φορά παρουσίασε δημόσια το έργο της ως καλλιτέχνης, με μια ατομική έκθεση το 1992. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής της σταδιοδρομίας το ύφος της και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει την τέχνη παρέμειναν σταθερά. Το μέσο που προτιμούσε και δεν άλλαξε ποτέ ήταν το “χρηστικό”, παγκόσμια τυποποιημένο χαρτί Α4: “Είναι ένα καθολικό φορμάτ, ώστε το σχέδιο να ξέρει πού να προσγειωθεί. Το αχανές μειώνεται στην απόσταση που ορίζει μια τυποποιημένη φόρμα. Το Α4 σε δελεάζει να παραμείνεις εντός ορίων”.

Οι ντελικάτες γραμμές και πινελιές που βρίσκονται στον πυρήνα της καλλιτεχνικής της έκφρασης, προσδίδουν στα σχέδια μια αίσθηση ιδιορρυθμίας και αυθορμητισμού που φαίνεται να προτιμούσε η καλλιτέχνης. Παρά ταύτα, δεν απέφευγε ποτέ να προσεγγίζει ποικίλα, ενίοτε μελαγχολικά θέματα μέσα από τα έργα της. Είναι αυτή ακριβώς η εμφανής και φαινομενικά απλοϊκή, σχεδόν παιδική, φύση των “άτεχνων” συνθέσεών της που τις κάνει τόσο ενδιαφέρουσες και γοητευτικές. Είναι η έμφυτη ικανότητά της να στοχεύει στην απεικόνιση πολύπλοκων συναισθημάτων και συγκινήσεων μέσα από την πιο απλή εικονογραφία. Κάθε πινελιά και γραμμή από στυλό, μολύβι ή μαρκαδόρο επιτελεί κάποιο σκοπό, προσδίδοντας στο έργο της μια ήρεμη και σχεδόν διαλογιστική αίσθηση διαύγειας, που μοιάζει να ξεφεύγει από τα όρια του χαρτιού Α4.