Επιμένει ο καθηγητής Τιβέριος ότι ο τάφος στην Αμφίπολη ανήκει στον Νέαρχο

Επιμένει στις θέσεις του ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Τιβέριος, μετά της ανακοινώσεις της υπεύθυνης της ανασκαφής στην Αμφίπολη, Κατερίνας Περιστέρη.

Συγκεκριμένα, ο κύριος Τιβέριος μιλώντας στην εφημερίδα “Δημοκρατία” υποστηρίζει ότι ο ένοικος του τάφου της Αμφίπολης, είναι ο στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Νέαρχος.

 Η λίστα με τους στρατηγούς του Μακεδόνα στρατηλάτη είναι αρκετά μεγάλη, ωστόσο ο κύριος Τιβέριος υποστηρίζει ότι επικρατέστερος όλων είναι ο Νέαρχος.

 “Με βάση τη λογική, ο συγκεκριμένος στρατηγός είναι ο πιο πιθανός να βρίσκεται στον τάφο αυτόν, καθώς είναι ο μοναδικός που ήταν Αμφιπολίτης. Είχε γεννηθεί στην Κρήτη, αλλά από μικρή ηλικία είχε πάει με τον πατέρα του στην Αμφίπολη και ήταν πολίτης της. Θεωρώ ως πιο πιθανό το σενάριο να έχει ταφεί ο Νέαρχος στον τύμβο και όχι κάποιος άλλος στρατηγός, καθώς σε αυτή την περίπτωση, με βάση πάντα τη λογική, ο τάφος του θα έπρεπε να είχε κατασκευαστεί στην πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου”, αναφέρει, ο καθηγητής.

Ποιος ήταν ο Νέαρχος

O Νέαρχος είναι ένας από τους ναυάρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του οποίου η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη όταν εκείνος ήταν ακόμη παιδί. Επομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια από τις μεγάλες προσωπικότητες της πόλης, γεγονός που, σύμφωνα με τον καθηγητή, θα μπορούσε να τον ανταμείψει με έναν μεγαλοπρεπή τύμβο. Επιπλέον ο Νέαρχος δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας και γι” αυτό δεν θα μπορούσε να ταφεί στις Αιγές / Βεργίνα.

Ο Νέαρχος υπήρξε ο επικεφαλής του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Ασία. Ήταν κρητικής καταγωγής, γιος του Ανδροτίμου (πιθανόν από την Λατώ). Ο Βασιλιάς Φίλιππος Β΄ τον εξόρισε στην Αμφίπολη, καθώς ο ίδιος είχε πέσει στη δυσμένεια του Βασιλιά. Αργότερα αποκαταστάθηκε από τον Αλέξανδρο και ανέλαβε διοικητής της Λυκίας στην Μικρά Ασία.

Ο στόλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην αρχή της εκστρατείας του, περιλάμβανε 150 με 160 πολεμικά πλοία, κυρίως τριήρεις (από τις οποίες 29 ήταν Αθηναϊκές) και δεκάδες μεταγωγικά. Ξεκινώντας ο Νέαρχος από τον Υδάσπη ποταμό, έπλευσε στις ακτές του Περσικού κόλπου και έφτασε στις εκβολές του Ευφράτη ποταμού. Αποκομμένος ο στόλος, χωρίς τρόφιμα και χωρίς την υποστήριξη του στρατού, περνώντας από άγνωστα μέρη έφτασε και μετά από πολλές δυσκολίες κατόρθωσε να φτάσει στο Ευφράτη, χάρη της ικανότητας του Νέαρχου που με πραότητα, αποφασιστικότητα και θάρρος ξεπέρασε τα εμπόδια και τη δεισιδαιμονία των ναυτών του που διογκώθηκε λόγω του άγνωστου του εγχειρήματος.

Η κάθοδος του Ινδού ποταμού από το στόλο του Μ. Αλεξάνδρου με το ναύαρχο Νέαρχο και το μεγάλο ταξίδι από τις εκβολές του Ινδού ποταμού μέχρι τον Περσικό Κόλπο αποτελούν μια απ” τις μεγαλύτερες εποποιίες του Αρχαιοελληνικού Ναυτικού. Σύντομα θα ακολουθήσουν η εξερεύνηση των ακτών της Αραβίας και της Κασπίας, ενώ η Ανατολική Μεσόγειος γίνεται ελληνική λίμνη προστατευμένη από τα καράβια των Πτολεμαίων και των Σελευκιδών.

Με την επικράτηση των Μακεδόνων το εμπόριο και η ναυτιλία γνωρίζουν νέα άνθιση, όμως, λόγω της επέκτασης των Μακεδόνων, τα λιμάνια της Ασίας και της Αιγύπτου μεγαλώνουν σε βάρος του Πειραιά. Οι Μακεδόνες επεκτείνουν συνεχώς την επικράτειά τους και μεταφυτεύουν το ελληνικό στοιχείο μέχρι τις εσχατιές του τότε γνωστού κόσμου. Εξαιτίας αυτού η ελληνική γλώσσα και γραφή θα γίνουν διεθνείς.

Έπειτα από το θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου, ο Νέαρχος παρέμεινε στην αρχηγία του στόλου, ωστόσο παρέδωσε την διοίκηση της Λυκίας στον Αντίγονο

Νέα ευρήματα

Σε ό,τι αφορά στην εξέλιξη της ανασκαφικής διαδικασίας θυμίζουμε ότι ακόμη δύο κομμάτια της μαρμάρινης θύρας εντοπίστηκαν στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης. Η ανασκαφική ομάδα εντόπισε τα δύο κομμάτια στο χώμα, μπροστά στο θύρωμα του τρίτου διαφραγματικού τοίχου. Έτσι μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί πέντε από τα κομμάτια της θύρας και το παζλ συμπληρώνεται.

 Η εν λόγω θύρα “φέρει εφηλίδες, οι οποίες μιμούνται την κεφαλή καρφιών, όπως είθισται στις ξύλινες πόρτες”. Έχουμε θύρα κατασκευασμένη από μάρμαρο Αλυκής Θάσου- όπως είναι κατασκευασμένο και όλο το ταφικό συγκρότημα- με εφηλίδες, οι οποίες μιμούνται την κεφαλή καρφιών, όπως είθισται στις ξύλινες πόρτες.