Επόμενη στάση, Αγάπη: Ο Χρήστος Νάκης γράφει το καρδιογράφημα του καιρού μας

Η κρίση και ο ξεριζωμός. Η αυθόρμητη φωτεινή αλληλεγγύη των καθημερινών ανθρώπων. Οι οικογένειες που βρέθηκαν στον δρόμο. Ο υγρός τάφος, ο πόνος, και η αλληλεγγύη. Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Οι μεγάλες αγκαλιές απλών πολιτών. Τα χαρτόκουτα που έγιναν κρεβάτια για μωρά στην πλατεία Βικτώριας. Οι αφανείς ήρωες γιατροί. Η ζωή στα camp. Οι μαρτυρίες των εργαζομένων που βρέθηκαν στο πλευρό των εκδιωγμένων. Αληθινές ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν, διότι αφορούν την προσφυγιά, τον πόνο, τον φόβο, την αγωνία, το πένθος, τη μοναξιά, αλλά και την ανδρεία, την υπομονή, την πίστη, την ελπίδα, την ανθεκτικότητα, την ενσυναίσθηση, την αλληλεγγύη και την αγάπη.

Με χρόνια εμπειρίας στον χώρο της επιτόπιας δράσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης, ο Χρήστος Νάκης υπογράφει το βιβλίο “Επόμενη Στάση: Αγάπη” που κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Αρμός και παρουσιάζεται απόψε στον πρώην άτυπο προσφυγικό καταυλισμό, ΠΑΛΑΙ Γαλατσίου.

Με το βιβλίο του ο Χρήστος Νάκης αποσκοπεί στο να κρατήσει στις μνήμες μας τις δράσεις εκείνες που έδειξαν την αληθινή ανθρωπιά στις πιο δύσκολες στιγμές του καιρού μας, τις δράσεις που δεν διακρίνουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, δεν βλέπουν μπροστά τους διαφορετικά χρώματα και φυλές, τις δράσεις αυτές που αξίζει να κρατήσουμε μέσα μας σαν φωτεινό παράδειγμα, για την επόμενη μέρα.

Γιατί στην τελική, αν είναι να μας μείνει κάτι, αυτό θα είναι η ανιδιοτελής αγάπη και συμπαράσταση που βρίσκεις, εκεί που δεν το περιμένεις (μακριά από τα φλας).

Κριτικές για το βιβλίο του Χρήστου Νάκη:

Γράφει ο Εκπαιδευτικός – Διδάκτορας Τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας Α.Π.Θ., Πάρις Παπαγεωργίου:

«Γιορτή της ανθρωπιάς» θα μπορούσε να είναι ένας άλλος τίτλος για το βιβλίο του Χρήστου Νάκη «Επόμενη στάση: Αγάπη», που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αρμός. Πρόκειται για μια ιχνηλάτηση και αναψηλάφηση της σύσσωμης ανταπόκρισης της ελληνικής κοινωνίας στη σύγχρονη προσφυγική κρίση, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της, από το 2014 ως το 2016. Πρωτοστάτης του εθελοντισμού ο ίδιος μέσω του φορέα δράσης «ΠΛΗΣΙΟΝ», ο Χρήστος Νάκης είχε τη δυνατότητα να βιώσει από πρώτο χέρι αλλά και στη συνέχεια με την επιστημονική του έρευνα να τεκμηριώσει την τεράστια κινητοποίηση εθελοντών που υπηρέτησαν τους πρόσφυγες σε όλη την Ελλάδα αυτή την περίοδο.

Στο βιβλίο παρουσιάζεται πρωτότυπο και αυθεντικό υλικό με σημαντικές δράσεις και μαρτυρίες εθελοντών, οι οποίοι τα πρώτα αυτά χρόνια με ποικίλους τρόπους συνέδραμαν την πολιτεία και κάλυψαν τα κενά της: από την υποδοχή πλεούμενων στα νησιά του Αιγαίου ως την παροχή πρόσβασης στο διαδίκτυο στην Ειδομένη και από το μοίρασμα σκεπασμάτων και συσσιτίων ως την παροχή προσωρινής στέγης και φιλοξενίας στην πρωτεύουσα. Η έμφαση δίνεται κυρίως σε χώρους συγκέντρωσης ή υποδοχής προσφύγων στο λεκανοπέδιο της Αττικής, πλατείες της Αθήνας, το ΠΑΛΑΙ Γαλατσίου, το ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ, το Λιμάνι του Πειραιά. Οι εθελοντές προήλθαν από τους πιο ποικίλους, πολιτικά, ιδεολογικά και θρησκευτικά, χώρους και πολύ συχνά συνεργάστηκαν αρμονικά στο πεδίο των ανθρώπινων αναγκών αψηφώντας φραγμούς και διαχωρισμούς.

Η παρουσίαση συμπληρώνεται με σημαίνουσες συνεντεύξεις από ανθρώπους που υπηρέτησαν το προσφυγικό από ποικίλες άλλες θέσεις: εργαζόμενοι σε ΜΚΟ, πρόσωπα επιρροής από τον χώρο της Εκκλησίας, δημοσιογράφοι, αλλά και εκπρόσωποι κρατικών φορέων που διαχειρίστηκαν το προσφυγικό: ο Υπουργός Ναυτιλίας, ο υποπτέραρχος (Ι) επικεφαλής του ΚΕΠΟΜ, ο πρόεδρος της Ο.Κ.Ε, ο Διοικητής του Α’ Λιμενικού Τμήματος Πειραιώς, ο Διοικητής της Λιμενικής Αστυνομίας Πειραιώς, Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Δικαστικοί λειτουργοί και άλλοι.

Το βιβλίο του Χρήστου Νάκη δεν στοχεύει να παρουσιάσει τις ελλείψεις, τα λάθη και τις αποτυχίες στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης ή να αποδώσει ευθύνες για αυτές. Ο στόχος του είναι άλλος: Να καταγράψει και να κρατήσει στη μνήμη πρόσφατα πραγματικά γεγονότα που αξίζει ταυτόχρονα να προβληθούν στην ελληνική κοινωνία ως οδηγός πορείας για το παρόν και το μέλλον. Να αφήσει ένα ντοκουμέντο για μια Ελλάδα που με αλληλεγγύη και συντονισμένη δράση της κοινωνίας των πολιτών, των ενόπλων δυνάμεων και της πολιτείας μπόρεσε να σταθεί σύσσωμη απέναντι σε μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου, την προσφυγιά∙ για μια Ελλάδα η οποία μέσα στη στέρησή της δεν αποποιήθηκε το χρέος της να προσφέρει αξιοπρέπεια σε κάθε αναγκεμένο άνθρωπο ανεξαρτήτως προέλευσης, ιδεολογίας και πίστης∙ μια Ελλάδα που μπορεί καλύτερα! Αυτό είναι το στοίχημα και η στάση της Αγάπης!.

Γράφει η Ιατρός, Μαρία Ντάσιου:

Με ανυπομονησία περίμενα αυτό το βιβλίο. Δεν είχα φανταστεί όμως, πόσο θα με συγκλόνιζε. Κάθε σελίδα του αναβίωνε και μία μνήμη, μία ημέρα της ζωής μου από το 2015 και μετά, μέσα στις δομές, μέσα στα camps, στους δρόμους. Ήταν και η δική μου πραγματικότητα. Μία διαδρομή τόσο οικεία σε όλους τους αλληλέγγυους, τα δάκρυα κυλούν αθόρυβα σε κάθε σελίδα. Κάθε σελίδα και ένα βίωμα. Μία ελεγεία της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της αγάπης. Εντύπωση κάνει η ροή της γλώσσας και ο λόγος που δόθηκε στους ανώνυμους αλληλέγγυους, σε αυτούς που δεν προσπάθησαν να εξαργυρώσουν τη συμμετοχή τους με οφίκια και θρόνους.

Είναι οι αλληλέγγυοι, που συνεχίζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δρουν αθόρυβα για να στηρίξουν πρόσφυγες, μετανάστες, ανέστιους, άνεργους, κάθε άνθρωπο σε ανάγκη. Σπουδαίο βιβλίο για τους μελετητές της ιστορίας στο μέλλον. Είναι το βιβλίο που κάνει περήφανο τον λαό αυτού του τόπου, τιμή για όσους συνεχίζουν αλλά και όλους όσους λύγισαν, κυρίως σε αυτούς που χωρίς προηγούμενη εμπειρία έδωσαν από το στέρημα της ψυχής τους. Ευχαριστούμε Χρήστο.

Γράφει η Εκπαιδευτικός – Ιστορικός, Ελένη-Φιλοθέη Καλαθά:

Ένα ντουκουμέντο! Αυτό είναι το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας!

Ένα ντοκουμέντο για τον άνθρωπο στα καλύτερά του! Γίνεται η προσφυγική κρίση να φανερώνει τον άνθρωπο στα καλύτερά του; Γίνεται όταν η Επόμενη στάση είναι η Αγάπη!

Ναι υπήρξαν στάσεις και μάλιστα όχι μία, αλλά χιλιάδες στάσεις εκείνες τις δύσκολες μέρες του 2014 όταν οι πρόσφυγες της Ανατολής κατέκλυζαν το Αιγαίο και τα ελληνικά νησιά. Τότε που η ανάγκη για βοήθεια ήταν κάτι παραπάνω από επιτακτική. Εκείνες τις στιγμές της ανάγκης ο Χρήστος Νάκης ρίχτηκε στα βαθιά και πάραξε έργο αλληλεγγύης. Είναι συγγραφέας-αλληλέγγυος που αποτύπωσε όχι αυτά που του περιέγραψαν κάποιοι άλλοι ή που είδε από μακριά με τα κυάλια αλλά όλα εκείνα που έζησε ο ίδιος μέρες και νύχτες δίπλα σε εκατοντάδες εθελοντές στις προσφυγικές δομές και τα camp μιας πληγωμένης Αθήνας. Δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς γιατί ο Νάκης είχε μάθει πολλά χρόνια πριν το 2014 να είναι παρών στους αναγκεμένους συμπατριώτες του που ζούσαν άστεγοι στο κέντρο της πρωτεύουσας. Τα όμοια λοιπόν έπραξε στους συνανθρώπους του που έφτασαν από την Ανατολή. Καμία λεπτομέρεια θρησκευτική, εθνική ή γλωσσική δεν είχε σημασία την ώρα της απόλυτης ανάγκης γιατί το μόνο που έβλεπαν τα μάτια των εθελοντών ήταν η ανθρώπινη ύπαρξη σε κίνδυνο. Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου-ντοκουμέντου είναι μωρά, παιδιά, έγκυες, ηλικιωμένοι, έφηβοι, γυναίκες και άντρες που πάλεψαν με τα κύματα, τις φωτιές, την καταστροφή και τον πόλεμο. Όλοι αυτοί φτάνοντας στην Αθήνα βρήκαν τα στοιχειώδη για την ανθρώπινη επιβίωση: την τροφή, το ρούχο, το στρώμα και το απάγκειο για να συνέλθουν από την κοσμογονία της ακατάσχετης προσφυγιάς.

Οι εθελοντές-αλληλέγγυοι ήταν παρόντες νύχτα και μέρα, στα λιμάνια και τους σταθμούς, τους χώρους υποδοχής για να αποδείξουν πρώτα απ΄ όλα στους ίδιους τους εαυτούς τους ότι ο άνθρωπος είναι άνθρωπος όταν η Αγάπη δεν κοιμάται. Ήταν εκεί για να βοηθήσουν όχι απρόσωπα και μαζικά αλλά για να συμπαρασταθούν με επίγνωση ακόμη και με προσωπικό κόστος σε ανθρώπινες υπάρξεις που έχασαν τα πάντα σε λίγες στιγμές. Τίποτα δεν ήταν δεδομένο για τους εθελοντές της διετίας 2014-16. Κανένας κανόνας της ευρωπαϊκής διατροφής δεν ίσχυε για τις προσφυγικές ροές των ισλαμικών χωρών και πολύ απείχαν οι αντιλήψεις των εθελοντών από τις αντίστοιχες των προσφύγων. Τίποτε όμως δεν στάθηκε εμπόδιο. Ο παλμός και το πάθος της αλληλεγγύης ξεπέρασαν όλα τα εμπόδια μικρά και μεγάλα και μάλιστα με επιτυχία.

Συνεντεύξεις κρατικών λειτουργών, μαρτυρίες εθελοντών, καταθέσεις ψυχής γιατρών-οδοντιάτρων, πρωτότυπες δράσεις δασκάλων και εκπαιδευτών καταγράφονται μέσα στο βιβλίο αποτυπώνοντας τον άθλο της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τον συνάνθρωπο που επέζησε από την καταστροφή και έγινε πρόσφυγας. Προσωπικά βιώματα, οδυνηρές απώλειες αλλά και ευτυχισμένες συναντήσεις προσώπων που ανήκαν στις ίδιες οικογένειες εναλλάσσονται στις σελίδες ενός βιβλίου μοναδικού στο είδος του.

Όσοι δεν ήμασταν τότε στις δομές και τα camp, όσοι δεν μαγειρέψαμε εκατοντάδες μερίδες φαγητού, όσοι δεν καθαρίσαμε τους χώρους υποδοχής των προσφύγων, όσοι δεν ξενυχτήσαμε δίπλα στα άρρωστα μωρά, όσοι δεν προσφέραμα τον ώμο μας για να κλάψουν οι γονείς που έχασαν και έθαψαν τα παιδιά τους και όσοι δεν νιώσαμε τη χαρά της αγαπητικής προσφοράς έχουμε μία ακόμα ευκαιρία! Να τα κάνουμε όλα αυτά μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με τον τίτλο Επόμενη στάση η Αγάπη.

Γράφει ο Εκπαιδευτικός, Ιωάννης Δαμασκηνός:

Ο αέρας θύμωσε, με τον ήλιο μάλωσε.

Όποιος έχει δύναμη παίρνει από τον γέροντα την χοντρή την κάπα του.

Φύσηξε ξεφύσηξε, έσκασε στο φύσημα, άδικος ο κόπος του.

Κρύωσε ο γέροντας και διπλά τυλίχθηκε στην χοντρή την κάπα του.

Μα κι ο ήλιος λάλησε : Όποιος έχει δύναμη παίρνει από τον γέροντα την χοντρή την κάπα του.

Έφεξε ολόλαμπρος, καλοσύνη σκόρπισε κι έβγαλε ο γέροντας τη χοντρή την κάπα του.

Πάλι ξαναλάλησε: Άκουσε και μάθε το, σε περνώ στη δύναμη,

γιατί πας με το κακό κι εγώ πάω με το καλό!

Γεώργιος Δροσίνης

Η Ιστορία της ανθρωπότητας βρίθει από βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών… Είναι ο αγώνας για επιβίωση μετά από περιβαλλοντικές αντιξοότητες και καταστροφές, επιδημίες και όλων των ειδών συμφορές. Μπορούν αυτές οι ροές να σταματήσουν κάποτε; Ποτέ! Όσο υπάρχουν τραγωδίες σ’ αυτόν τον κόσμο, θα συνεχίζονται αυτά τα φαινόμενα!

Πολλοί προσπάθησαν στο παρελθόν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα είτε βιαίως είτε με ειρηνικά μέσα, τα αποτελέσματα όμως ήταν τα ίδια… Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να σταματήσει την καταρρακτώδη ορμή ενός χειμάρρου, πόσο μάλλον ανθρώπινων ψυχών…

Τον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ. οι Γότθοι πιεζόμενοι από τους Ούννους μετακινούνταν νότια παραβιάζοντας τα σύνορα της αυτοκρατορίας στον Δούναβη και κάνοντας καταστροφικές επιδρομές ( ακόμη και πολιορκία της Θεσσαλονίκης που σώθηκε με θαυματουργικό τρόπο). Στην αρχή ο Θεοδόσιος (379-395) τους αντιμετώπισε με επιτυχία , όμως οι επιδρομές δεν σταμάτησαν και έτσι αναγκάστηκε να αλλάξει πολιτική.. Τους ανέθεσε την φύλαξη των συνόρων και προσπάθησε να τους ενσωματώσει στο κράτος , γι’ αυτό και ονομάστηκε φίλος των Γότθων. ( Το σχέδιο απέτυχε λόγω καχυποψίας και εκμετάλλευσης των τοπικών αξιωματούχων).

Ο Αλφρέδος ο Μέγας (849-899), βασιλιάς της Αγγλίας (Ουέσσεξ) αντιμετώπιζε τους Βίκινγκς που τρομοκρατούσαν όλη την ύπαιθρο. Μετά από αλλεπάλληλες ήττες κατάφερε να τους νικήσει στην μάχη του Έντινγκτον (878). Αντί όμως να τους εξοντώσει από εκδίκηση, προτίμησε την ειρήνη χαρίζοντας την ζωή του αρχηγού τους Γκόθρουν. Ήθελε να τους κερδίσει όχι με το σπαθί, αλλά με την μεγαλοψυχία και την επιείκεια.

Κι ας περάσουμε στο βιβλίο. Κάποια στιγμή ο Χρήστος Νάκης φωτίστηκε μέσα στην ψυχή του “με το φως που φωτίζει πάντα άνθρωπο ερχόμενον εις τον κόσμο”… Είναι η συνείδηση, που αν δεν καυτηριαστεί, οδηγεί τον άνθρωπο στην ενσυναίσθηση και στην αλληλεγγύη. Σε μιαν αγάπη ουσιαστική, όχι υποκριτική ή επιφανειακή. Αυτό που με συγκλόνισε στο βιβλίο είναι ότι δεν περίμενα να υπάρχει τέτοια Ελλάδα, τόσοι εθελοντές, αφανείς ήρωες. Τελικά φανερώθηκαν “οι 7000 που δεν έκλιναν γόνυ στον Βάαλ”, άνθρωποι που φωτίστηκαν μέσα τους και δεν επηρεάστηκαν από την μαύρη προπαγάνδα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Η προσφορά τους αρωμάτισε την ζοφερή ζωή των ταλαιπωρημένων και ανέβηκε ως ευώδες θυμίαμα στον ουρανό!

Εύχομαι το παράδειγμά τους να φωτίσει και άλλους συνανθρώπους μας, να μεταλαμπαδεύσει την ελπίδα και να γίνει η βάση για μια καλύτερη κοινωνία!

Είπαν για το βιβλίο:

“Το βιβλίο του Χρήστου Νάκη, που κρατάμε στα Χέρια μας, είναι κυριολεκτικά καρδιογράφημα. Αποτυπώνει στιγμές και δράσεις, στις οποίες συμμετείχε ο όλος άνθρωπος (νους και στοχασμός και συναίσθημα και όνειρα και μνήμη), αλλά με την καρδιά να δίνει το τέμπο.” (Θανάσης Ν. Παπαθανασίου, Διδάσκων στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου).

“Το βιβλίο αυτό δεν είναι χαρτί και μελάνι. Είναι αγάπη, ζωή, εμπειρίες, συναισθήματα, ένας ύμνος στον εθελοντισμό, ενώ δημιουργεί στον αναγνώστη απορία για το μέγεθος της θέλησης όταν πραγματικά την χρειαζόμαστε. Ο καθένας στην δική του προσφυγιά”. (Χάρης Ασλανίδης, Public Speaker & Συνιδρυτής της ΜΚΟ “Spoudaia Events”).

“Κατά την γνώμη μου ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη κανενός ενεργού πολίτη.” (Μιχάλης Γαλανάκης, Καθηγητής Ψυχολογίας, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Θετικής Ψυχολογίας).

“Εύχομαι ολόψυχα το βιβλίο ετούτο να βρει, όχι μόνο αναγνώστες, αλλά και μιμητές!” (π. Βασίλειος Θερμός, Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων).

“Νομίζω ότι μέσα από την εμπειρία μου αυτή, γνώρισα τους καλύτερους ανθρώπους σε όλη μου τη ζωή, γιατί στον χώρο αυτό ήρθαν άνθρωποι σπάνιοι με ευαισθησίες. Αυτό αν θέλεις, ήταν η ανταμοιβή μας, καθώς είχαμε την τύχη να γνωριστούμε και συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε, με εξαιρετικούς ανθρώπους, τους καλύτερους ανθρώπους από όλο τον κόσμο.” (Σωτήρης Αλεξόπουλος, Υπεύθυνος camp στο λιμάνι του Πειραιά).

“Το βιβλίο του Χρήστου Νάκη «Επόμενη Στάση Αγάπη» παρουσιάζει με τεκμήρια το έργο στο πεδίο τα πρώτα χρόνια των προσφυγικών ροών προς την Ελλάδα μετά το 2014. Η ειλικρίνεια των γραφόμενων βρίσκεται στην επιλογή εμπειριών και μαρτυριών της περιόδου εκείνης, που προέρχονται από δράσεις ανθρώπων, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν κεφαλαιοποίησαν το έργο τους για προσωπική τους ανάδειξη, επιβεβαιώνοντας τις αυθεντικά αλληλέγγυες προς τον συνάνθρωπο προθέσεις τους. Είμαστε τυχεροί που ο Χρήστος Νάκης κατέγραψε μαρτυρίες και τις προσωπικές του εμπειρίες από μια δύσκολη εποχή σε ένα βιβλίο που αποτελεί πλέον παρακαταθήκη του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες θα λειτουργούν  χέρι με χέρι, υπηρετώντας την ανθρωπιά και την αγάπη”. (Δημήτρης Παντελάτος:  Υποπτέραρχος (I) ε.α  επικεφαλής στο Διυπουργικό Κεντρικό Επιχειρησιακό Όργανο Μετανάστευσης (ΚΕΠΟΜ) 2016-2017).

Έργο εξωφύλλου: Εύα Φωληά, μαθήτρια Β´ Γυμνασίου Νέας Καλλικράτειας.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις