Γκέι; Τρανς; Οροθετικός; Λεσβία; Τελικά, η αγάπη κάνει την οικογένεια

“Η αγάπη κάνει την οικογένεια“. Αυτό ήταν το σύνθημα του “I’m Positive 2022” της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, το οποίο για πέμπτη χρόνια έφερε κοντά ανθρώπους με διαφορετικές, αλλά αληθινές ιστορίες.

Οκτώ καθημερινοί άνθρωποι, οκτώ άνθρωποι σαν και εμάς, το βράδυ της Πέμπτης, στην Κεντρική Σκηνή, μίλησαν για τη σημασία της αγκαλιάς και της συμπερίληψης, ενάντια στο στίγμα και τις διακρίσεις.

Στη φετινή συζήτηση πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η αποδοχή, η οποία ξεκινά πάντα μέσα από τον πυρήνα της οικογένειας.

Με τη σφραγίδα της “Θετικής Φωνής” και τον συντονισμό της συζήτησης από τη Λυδία Παπαϊωάννου και τον Φώτη Σεργουλόπουλο, όσ@ είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε την Πέμπτη στη Στέγη, ήρθαμε αντιμέτωπ@ με ένα “κύμα” αποδοχής και αγάπης, από άτομα που είχαν το θάρρος να μιλήσουν για τα δύσκολα βιώματά τους.

Άτομα, οροθετικά και μη, βρέθηκαν στην σκηνή, με στόχο να αφηγηθούν τις προσωπικές ιστορίες τους και να ρίξουν φως στις διαφορετικές όψεις του HIV, αναδεικνύοντας πως μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για αυτούς σήμερα είναι η άγνοια της κοινωνίας.

Ο Διονύσης και ο Μάριος

“Πολλά άτομα που κάνουν φυλομετάβαση αυτή τη στιγμή βρίσκονται μακριά από τις οικογένειές τους. Εγώ επέλεξα να είμαι δίπλα στον γιο μου, επέλεξα να είμαι στο πλάι του, όποιος κι αν θέλει να είναι σε αυτή τη ζωή“, εξομολογήθηκε συγκινημένος ο Μάριος Λεβεντάκης, πατέρας του Διονύση.

Ο Διονύσης Λεβεντάκης είναι ένα τρανς αγόρι που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ο ίδιος δέχτηκε πολλή αγάπη και στήριξη από τον πατέρα του, Μάριο, γεγονός που του έδωσε δύναμη να αποδεχτεί την ταυτότητά του.

Με μια κατάμεστη αίθουσα να τον χειροκροτεί, ο εκπληκτικός αυτός πατέρας συγκίνησε τους πάντες, λέγοντας κάτι τόσο αυτονόητο, αλλά την ίδια ώρα σπάνιο στις μέρες μας. Πως το να στέκεσαι δίπλα στο τρανς παιδί σου δεν είναι κάτι που θα πρέπει να σοκάρει ή να δημιουργεί απορίες. Άλλωστε, δεν υπάρχουν ερωτηματικά, δεύτερες σκέψεις και απορίες στην αγάπη.

“Σίγουρα ήταν δύσκολο στην αρχή, μου πήρε χρόνο μέχρι να το συνηθίσω”, εξομολογείται ο Μάριος, μιλώντας για τη διαδικασία φυλομετάβασης του γιου του.

“Όταν ο πατέρας μου με αποκάλεσε για πρώτη φορά με τον όνομά μου, τότε όλα τέλειωσαν για μένα”, είπε συγκινημένος ο Διονύσης με τη σειρά του.

Ο Γιώργος και η Ειρήνη

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Γιώργος Ανδρουλάκης, ο οποίος μεγάλωσε στη κλειστή κοινωνίας της Κρήτης, σε ένα αρκετά ομοφοβικό περιβάλλον.

Ο ίδιος διαγνώστηκε με HIV το 2010 και λίγες μέρες αργότερα επέλεξε να το μοιραστεί με τον περίγυρό του. Πίστεψε ότι θα ξεσπάσει πόλεμος, όμως υπήρξαν άνθρωποι που τον πλησίασαν και τον αγκάλιασαν. Ανάμεσά τους και η αγαπημένη φίλη του, η Ειρήνη.

“Η φίλη μου, η Ειρήνη για μένα δεν είναι αυτό που λέμε δεύτερη οικογένεια, είναι η πρώτη“, εξομολογήθηκε ο Γιώργος Ανδρουλάκης. “Όταν της το είπα, πήγα με το σκεπτικό της απόρριψης. Είναι σημαντικό να σε υποστηρίζουν άτομα που σε αγαπάνε“, συνέχισε ο ίδιος.

Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν έγινε, καθώς όπως τόνισε η Ειρήνη, ποτέ δεν θα είχε δεύτερες σκέψεις για έναν άνθρωπο επειδή είναι οροθετικός.

Η Μαρία και η Ουρανία

“Ήθελα να μάθουν όλοι ότι είμαι λεσβία. Πρώτα έλεγα ότι είμαι λεσβία και μετά έλεγα το όνομά μου“, είπε η Μαρία Κατσικαδάκου, ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβίστρια, ιδρύτρια και διοργανώτρια του Outview Festival.

Η Μαρία ήταν ένα από τα πρώτα άτομα στην Ελλάδα που μίλησε δημόσια για την ταυτότητά της, δηλώνοντας ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλη.

Η ίδια ήθελε να το μάθουν όλοι. Μαζί με τη μαμά της, την Ουρανία, μίλησαν για τη σημασία της αποδοχής μέσα στον κύκλο της οικογένειας.

“Δεν έχει τίποτα σημασία, μπροστά στην ευτυχία του παιδιού σου. Μετανιώνω που στεναχωριόμουν όταν μου είχε μιλήσει για τη σεξουαλικότητά της και έκλαιγα για αυτό. Έλεγα τι θα πει ο κόσμος και δυστυχώς με ένοιαζαν τα λόγια τους. Της έλεγα “πώς θα πάω στο σούπερ μάρκετ; Θα λένε “να, η μάνα της λεσβίας!””, είπε αρχικά η κυρία Ουρανία.

“Όλοι, όμως, την αγκαλιάσαμε και ήμασταν δίπλα της, της δώσαμε αγάπη. Γιατί μόνο αυτό μετράει, η αγάπη και τίποτα άλλο”, συνέχισε η ίδια.

Η Αμαλία και η Δήμητρα

“Σοκ, κλάματα, άγνοια, φόβος, όμως στο τέλος κερδίζει η αγάπη και η υποστήριξη για το παιδί σου.“

Η Αμαλία Κουτσούκου και η Δήμητρα Παπαϊωάννου είναι μητέρες δύο τρανς εφήβων, καθηγήτριες αγγλικής φιλολογίας και μέλη της ομάδας υποστήριξης και ενδυνάμωσης γονέων με ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά, Proud Parents Greece (Υπερήφανοι Γονείς).

Οι δύο σπουδαίες μητέρες ένωσαν τις φωνές τους, θέλοντας να περάσουν το μήνυμα ότι πρέπει να αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας, ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητα ή την ταυτότητα φύλου τους.

Όπως τόνισαν οι δύο γυναίκες, αυτή η διαδικασία στην αρχή δεν είναι εύκολη, στο τέλος όμως τροφοδοτείται με πολλή υπομονή και αγάπη.

Οι δύο μητέρες αναφέρθηκαν στη σημασία της ενημέρωσης κάθε γονέα πάνω σε ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα, ώστε να είναι σε θέση να σταθούν δίπλα στο queer παιδί που αναζητά την υποστήριξη ενός ενήλικα.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις