Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ:’Είμαι μια πολύ ικανοποιημένη πελάτισσα της ζωής’

Συγκινητική, εξομολογητική, χειμαρρώδης η κορυφαία ελληνίδα ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη –Ρουκ μίλησε για όλα στην εκπομπή ΠΕΖΟΙ στον ΑΕΡΑ, με την Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και την Φωτεινή Λαμπρίδη, διαβάζοντας με συγκλονιστικό τρόπο ποιήματά της.

«Πού να θυμάμαι πώς πρωτομπήκε η ποίηση στη ζωή μου! Δεν θυμάμαι ποτέ να μην έγραφα, είναι πολύ περίεργο. Η ποίηση είναι σαν τα κύματα, έρχεται ένα κύμα που είναι έρωτας, ένα άλλο κύμα που είναι κάτι άλλο, η ζωή στη μοναξιά, μετά ένα άλλο κύμα που είναι η πόλη. Δεν είναι όλα έρωτας.

Ενα ποίημα γράφεται όπως γίνεται μια οποιαδήποτε πράξη στη ζωή. Το δύσκολο με το ποίημα είναι ότι δεν αναγγέλει ποτέ την άφιξή του. Έρχεται απρόσκλητο», ανέφερε η μεγάλη ποιήτρια, τονίζοντας «Η συγγραφή ποίησης δεν είναι καθόλου κοπιαστική. Όταν έρχεται είναι σαν ευλογία. Αυτό τον καιρό δεν γράφω ποίηση.

Γιατί;

Δεν υπάρχει γιατί. Δεν έρχεται η επίσκεψη. Κι η ποίηση είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη νιότη κι η νιότη με τον έρωτα. Υπάρχει κι ενός άλλου είδους ποίηση φυσικά,που τη γράφουν οι υπερήλικες. Στην Ανορεξία της ύπαρξης προσπαθώ να εκφράσω μέσα απ΄την ποίηση την φοβερή εμπειρία της ηλικίας.

Δεν θα έλεγα ότι συμφιλιώνομαι με το χρόνο.Μόνο που υπάρχουν κάποιες στιγμές στις οποίες αισθάνομαι αρκετή δύναμη μέσα μου για να εκμεταλλευτώ ως και το τελευταίο λεπτό που θα μου δώσει. Ενα επίσης από τα θετικά στοιχεία είναι που έχω κάνει ασκήσεις με τον εαυτό μου.

Τι είδους ασκήσεις;

Να ζει χωρίς την έννοια και την αίσθηση και τη σύλληψη του μέλλοντος. Δηλαδή, να ζω το τώρα όσο γίνεται πιο τώρα. Δεν νομίζω ότι το μέλλον μου είναι χρήσιμο.

Το σώμα είναι διαρκώς παρόν στην ποίησή σας.

Στον έρωτα με ενέπνεε η νεότητα, το σώμα βασικά που συνδυάζεται με μια ποιητική ψυχή. Το σώμα είναι η νίκη και η ήττα των ονείρων έχω πει κάπου.

Έχετε μια καλή σχέση με το δικό σας σώμα, παρ’όλη την αναπηρία σας.

Και αν γεννήθηκα ανάπηρη πραγματικά δεν αισθάνομαι ότι στερήθηκα κάτι από αυτή την αναπηρία, μάλλον αισθάνομαι ότι της χρωστάω μια σοφία, ίσως και το ταλέντο στην ποίηση. Ποιος ξέρει. Κανείς δεν ξέρει. Μόνον θεωρίες μπορείς να έχεις.

Είχατε άλλα ταλέντα πέρα από την ποίηση;

Παράφωνη είμαι! Μου λέγανε ότι χόρευα ωραία! Φαντάσου!Καλή νοικοκυρά δεν υπήρξα. Αλλά ήμουνα πολύ καλή μαγείρισσα. Μαγείρευα νόστιμα φαγητά.

Καταχρήσεις έχετε κάνει;

Έπινα πολύ, το έχω κόψει το ποτό πολλά χρόνια. Κι έπινε κι ο άνδρας μου, κι αυτό τελικά τον έφαγε. Πίναμε και οι δύο.

Ο άνδρας σας σας λείπει;

Μου λείπει πάρα πολλά. Ήμασταν 43 χρόνια μαζί.

Αντέξατε τόσα χρόνια ο ένας τον άλλο;

Όχι άντεξε, έσωσε ο ένας τον άλλο!

Απωθημένα έχετε, κυρία Ρουκ;

Δεν έχω. Αυτά που μου ερχόντουσαν στη ζωή όταν μου άρεσα τα δεχόμουνα και τα εκτελούσα κι όταν δεν μου άρεσαν τα άφηνα. Δεν θυμάμαι να έχω έτσι λαχτάρα για κάτι.

Τι έχετε αγαπήσει πολύ πολύ στη ζωή σας;

Δεν ξέρω. Ανθρώπους, τον άνδρα μου. Την φύση.

Την Αίγινα, στην οποία έχετε σπίτι;

Χρωστάω τον παράδεισό μου σε μια καταστροφή. Το πήρε αυτό το κτήμα ο πατέρας μου, που ήταν μεγαλός, παππούς μου θα μπορούσε να είναι, όταν έγινε το ‘29 η ανταλλαγή των πληθυσμών και διώξανε την οικογένειά του, κι εκεί έμειναν οι γονείς και τα αδέλφια του κι εκεί γνωρίστηκε με τον Καζαντζάκη. Καλοκαίρια , Πασχα συνέχεια είμαι στην Αίγινα. Είναι και το κτήμα με τις φυστικιές.

Εχετε πει ότι είστε η μείξη Ανατολής και Δύσης; Αυτό συνδέέται εμ την καταγωγή του πατέρα σας από το Βόσπορο;

Ναι. Η μητέρα μου ήταν από την Πάτρα, που τότε ήταν πολύ πιο μοντέρνα από την Αθήνα, ήταν ο δυτικός πολιτισμός, όπερες κ.λπ. Γι’αυτό λέω είμαι το προϊόν που έσμιξε η Ανατολή και η Δύση στην ελληνική της έκφρασης.

Αναδειχθήκατε την δεκαετία του ’60 που ευνοούσε την ποίηση. Σήμερα όμως είναι η ποιητική παραγωγή στη χώρα; Την ευνοούν οι συνθήκες;

Η ποίηση, όπως λέμε πάντα, ανθίζει με δύσκολες συνθήκες. Και τώρα βλέπω που νέοι ποιητές μού στέλνουν συλλογές τους πως η εποχή τούς έχει επηρεάσει. Και βλέπεις το άγχος για το σκοτεινό μέλλον

Πώς αισθάνεστε για την σημερινή κατάσταση στη χώρα;

Η σημερινή Ελλάδα με πληγώνει. Δεν ξέρω. Είναι ένα σκέτο ερωτηματικό.

Θα την ξεπεράσουμε κι ετούτη νομίζω την περιπέτεια. Οι όροι παγκοσμίως έχουν αλλάξει, αυτό που συμβαίνει είναι κάτι που γίνεται που φεύγει από τη δύναμη του ανθρώπου. Δεν μου αρέσει να μελλοντολογώ.

Η σχέση σας με την πολιτική ποια ήταν;

Πάντα ήμουνα Αριστερή. Χωρίς να είμαι φανατική κομμουνίστρια, αλλά πάντα ήμουνα στην Αριστερή μεριά .’Επαιξαν ρόλο και ο Καζαντζάκης και ο πατέρας μου και όλη μου η οικογένεια. Μόνο που δεν σημαίνει το Αριστερός τίποτα σήμερα. ‘Ολα έχουνε γίνει ένα κουβάρι.

Κάνοντας απολογισμό , μένετε ικανοποιημένη απ΄τη ζωή που ζήσατε ;

Είμαι μια πολύ ικανοποιημένη πελάτισσα της ζωής. Ήμουνα πολύ τυχερή, γι’αυτό λέω πάντα ότι πλήρωσα ένα πολύ ακριβό εισιτήριο για να πω στη ζωή,που είναι η αναπηρία μου. Μετά από αυτό όμως το πολύ ακριβό εισιτήριο όλα μου ήρθανε καλά.

Πιστέψατε ποτέ στο θείο;

Όχι, δεν πίστεψα ποτέ στο Θεό. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία λυπάμαι.. Βέβαια, και η οικογένειά μου δεν ήταν θρησκευόμενη. Αλλά πάντα ζήλευα τους πιστούς. Δεν έχω ζηλέψει στη ζωή μου κάτι άλλο.

Σε τι πιστέψατε, αν δεν πιστέψατε στο Θεό;

Στον άνθρωπο. Διότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει πράγματα, να ξεπεράσει τον εαυτό του. Μπορεί σε αυτό το μυστήριο που λέγεται ζωή και που δεν ξέρουμε ποιος μας το έδωσε και ποιος θα μας το πάρει.

Σε τι ελπίζετε, κυρ΄θα Ρουκ;

Ελπίζω να μην υποφέρω μέχρι το τέλος της ζωής μου. Αυτό το ελπίζω.!