Κοππέλια: Ένα επικίνδυνο ρομπότ γίνεται αντικείμενο πόθου στη Λυρική

Η Σβανίλντα και ο Φραντς ετοιμάζονται να παντρευτούν, όμως εκείνη αρχίζει να αμφιβάλλει για την αγάπη του, όταν ο Φραντς ανταποκρίνεται στις προτάσεις της μυστηριώδους Κοππέλιας. Τυχαία, η Σβανίλντα ανακαλύπτει ότι η εκπληκτικά όμορφη Κοππέλια είναι απλώς μια μηχανική κούκλα και τότε καταστρώνει ένα σχέδιο για να ξανακερδίσει την καρδιά του αρραβωνιαστικού της.

Ο λόγος για το κλασικό μπαλέτο του Λεό Ντελίμπ “Κοππέλια” βασίζεται στη νουβέλα του Ε.Τ.Α. Χόφμαν «Ύπνος» και στην αρχική του μορφή παρουσιάστηκε στις 25 Μαΐου 1870 στο Παρίσι, στο Αυτοκρατορικό Θέατρο της Όπερας.

Έντουαρντ Κλουγκ: “Μία Κοππέλια σχεδόν επικίνδυνη” στη Λυρική

Στη νέα χορογραφία του Έντουαρντ Κλουγκ, το τρομακτικό στοιχείο μιας ζωντανής κούκλας τοποθετείται στο φόντο ενός ιδανικού κόσμου. Ο διακεκριμένος χορογράφος δημιουργεί έναν μυστηριώδη, παράξενο κόσμο, μέσα από τη μαγεία της ομορφιάς.

Ο χορογράφος αναφέρει: «Η Κοππέλια είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο φημισμένα κλασικά μπαλέτα. Η χορογραφία μου είναι μια χαλαρή προσαρμογή της νουβέλας του Χόφμαν, η οποία διατηρεί ορισμένα από τα στοιχεία της πλοκής της. Από την αρχή ήξερα ότι έπρεπε να κάνω πιο ελκυστική την πλοκή του έργου, για να προκαλέσω το σημερινό κοινό. Για να το πετύχω αυτό άρχισα να εργάζομαι πάνω σε ένα νέο λιμπρέτο.

Παράλληλα, ζήτησα από τον συνθέτη Μίλκο Λάζαρ να γράψει συμπληρωματική μουσική, που θα έδινε έμφαση στην ατμόσφαιρα του σκοτεινού ρομαντισμού του έργου του Χόφμαν, σε αντίθεση με τον γοητευτικό ρομαντισμό του Ντελίμπ, διατηρώντας, πάντα, τη γοητεία του αρχικού μπαλέτου.

Όταν μου ήρθε η ιδέα να αναδημιουργήσω αυτό το αγαπημένο κλασικό κομμάτι, σκέφτηκα πως η ίδια η Κοππέλια έχει ίσως τις μεγαλύτερες προοπτικές για μια χορογραφική επανεφεύρεση. Στη δική μας εκδοχή παρουσιάζεται ως ένας πολύ περίπλοκος χαρακτήρας, με εξαιρετικές ικανότητες συμμόρφωσης, σαν ρομπότ ή κούκλα. Σε σύγκριση με την αυθεντική εκδοχή, αυτή η Κοππέλια είναι σχεδόν επικίνδυνη».

Οι πρωταγωνιστές της Κοππέλια στη Λυρική μιλούν στο NEWS 24/7

Μία κούκλα στο επίκεντρο του ερωτικού ενδιαφέροντος στη Λυρική

Η Δέσποινα Χρυσοστόμου υποδύεται την Κοππέλια και αναφέρει στο NEWS 24/7 τι τη γοητεύει ιδιαίτερα στο μπαλέτο αυτό και ποιες προκλήσεις παρουσιάζει ο ρόλος της Κοππέλια.
“Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη που επιλέχθηκα να κάνω αυτό τον ρόλο στο έργο αυτό. Θεωρώ πως η Κοππέλια σαν ρόλος είναι πολύ απαιτητικός αφού πρέπει να υποδυθώ μια κούκλα. Ήθελα πολύ να δω την σύγχρονη εκδοχή αυτού του έργου, καθώς ο Έντουαρτ Κλουγκ φέρνει μια πιο σκοτεινή και ρομαντική «Κοππέλια».

Το να υποδυθώ την Κοππέλια είναι από μόνο του μία πρόκληση, αφού χρειάζεται να δώσω ψυχή και να χορέψω μια άψυχη κούκλα. Επίσης, αυτό που με ενθουσιάζει σε αυτό το έργο είναι ότι πρέπει να αποβάλλω κάθε συναίσθημα και όλες τις εκφράσεις του προσώπου μου.

Συγκεκριμένα η κινησιολογία της Κοππέλια έχει αρκετές εναλλαγές και χορογραφικά ο Έντουαρτ Κλουγκ δίνει με πολύ έξυπνο τρόπο ενδιαφέρον στο έργο του. Σκιαγραφόντας την Κοππέλια από την δική μου οπτική, ίσως να αντιπροσωπεύει μία μερίδα χειραγωγημένων ανθρώπων οι οποίοι εκτελούν εντολές αλλά όταν τους δίνεται η ευκαιρία να πάρουν την ζωή στα χέρια τους, ίσως να γίνουν επικίνδυνοι, όπως και στην Κοππέλια…”

O Στέφανο Πιετραγκάλλα είναι ο Φραντς που ερωτεύεται την Κοππέλια και εξηγεί τι συμβολίζει κατά τη γνώμη του το γεγονός πως ερωτεύεται μία κούκλα…
“Για μένα ο Franz στην Κοππέλια είναι ένας ρομαντικός και αφελής χαρακτήρας, που γοητεύεται εύκολα από την ομορφιά της Κοππέλια.
Η αγάπη του για τη μηχανική κούκλα συμβολίζει την αδυναμία του να μπορεί να ξεχωρίσει τη φαντασία από την πραγματικότητα.

Θα μπορούσε επίσης να αντιπροσωπεύει την επιθυμία του για τελειότητα ή ένα ανέφικτο ιδανικό, καθώς η Κοππέλια είναι αψεγάδιαστη και αμετάβλητη, σε αντίθεση με τις ανθρώπινες σχέσεις που είναι πολύπλοκες και ατελείς”.

Τι το διαφορετικό θα δούμε στη νέα χορογραφία του Έντουαρντ Κλουγκ;

Ο Μάνες Αλμπέρντι που στην παράσταση είναι ο βοηθός του Κοππέλιους αναφέρει πως “υπάρχουν πολλές διαφορές και νέα στοιχεία στη δημιουργία του Έντουαρντ Κλουγκ. Πρώτα απ’ όλα από τον χαρακτήρα της Κοππέλια που σε μια στιγμή δέχεται την ψυχή της Σουανίλντα και για μια στιγμή συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος και όχι σαν κούκλα.

Ο βοηθός του Κοππέλιους, ο ρόλος που θα χορέψω εγώ, είναι επίσης ένας νέος χαρακτήρας του μπαλέτου του.
Η μουσική, η σκηνογραφία και τα κοστούμια είναι αυτά κάνουν τη διαφορά σε σχέση με το κλασικό μπαλέτο που όλοι γνωρίζουν. Επίσης, η χορογραφία και η κίνηση που δημιούργησε ο Έντουαρντ κάνουν τη δημιουργία πραγματικά ρεαλιστική”.

Ο Κάιτο Τακαχάσι που επίσης είναι ο βοηθός του Κοππέλιους εξομολογείται τι τον γοήτευσε περισσότερο στη δουλειά αυτή και ποιο είναι το αγαπημένο του σημείο στο Μπαλέτο.
“Μου αρέσει περισσότερο η αντίθεση μεταξύ της σκηνής του χορού, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως «κλασική» ή «παραδοσιακή» κατά μία έννοια, και των οπτικών εφέ των μοναδικών σκηνικών και της σκηνογραφίας. Υπάρχουν πολλές ιδέες για να διασκεδάσει το κοινό.

Αγαπημένο μου σημείο είναι αυτό με τα μπαλόνια λόγω της δυσκολίας της. Αυτή η σκηνή απαιτεί συγχρονισμένο χορό παρά την ακανόνιστη μελωδία, οπότε πρέπει να κρατάω ένα μπαλόνι στο στόμα μου και να μετράω δυνατά ενώ χορεύω. Είναι πολύ διασκεδαστικό”.

Και οι προκλήσεις…

Η Αλίσια Τάουνσεντ μιλάει για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια αυτής της παραγωγής λέγοντας:  “Προσωπικά νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα κατά τη διάρκεια αυτής της παραγωγής είναι η κατανόηση της περίπλοκης μουσικότητας.

Απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση προκειμένου να μετράω σωστά τη μουσική και να παραμένω συγχρονισμένη με τους συναδέλφους μου.

Επιπλέον, πολλές από τις κινήσεις έχουν ένα ακριβές σχεδόν ορθοπεδικό στυλ, το οποίο να είναι δύσκολο να επιτευχθεί αν είσαι πιο κλασικός χορευτής όπως εγώ.

Ωστόσο, όπως είμαι σίγουρη ότι όλοι οι χορευτές θα συμφωνούσαν, απολαμβάνουμε να δουλεύουμε μέσα από αυτές τις προκλήσεις, καθώς μας ωθούν έξω από τη ζώνη άνεσής μας και μόλις τις ξεπεράσουμε, μένουμε με μια περήφανη αίσθηση επίτευξης και ολοκλήρωσης”.